ÖN LİSANS ÖĞRENCİLERİNİN KIRSAL TURİZM ALGILARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA: KARAMAN İLİ ÖRNEĞİ

Doğa ve tarımsal faaliyetler ile ilişkili olan kırsal turizm, doğal, tarihsel, kültürel çekiciliklerin korunmasıve yerel kültürün turizmin ile uyumlaştırılmasıgereklidir. Bununla birlikte yerel halkınkırsal turizm konusunda bilinçlendirilmesi gerekir. Araştırmanın amacı, Karaman ilinde öğrenim gören ön lisans öğrencilerinin kırsal turizme bakış açılarını ortaya koymaktır.Bu araştırmabölgenin kırsal turizm potansiyeli hakkında fikir vermesi,ilde öğrenim gören ön lisans öğrencilerinin kırsal turizme bakış açılarını ortaya koyması ve buna yönelik çözüm önerileri sunması açısından önem taşımaktadır.Bu araştırma Karaman ilindeki ön lisans eğitimi alan üniversite öğrencilerine yapılan anket verilerine dayanmaktadır. İlde bulunan ön lisans eğitimi veren Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okuluna kayıtlı 205 öğrenci araştırmanın örnek hacmini oluşturmuştur. Araştırmanın kapsamında yapılan anket uygulaması bulguları sonucunda, öğrenciler kırsal turizmin olumlu yönlerine daha çok katılırken (%76,1), olumsuz sonuçlarına daha az katılmaktadırlar(%23,9). Ayrıca yapılan analizler sonucunda öğrencilerin olumlu kırsal turizm algıları ile ilgili ifadelere yüksek düzeyde, olumsuz kırsal turizm algıları ile ilgili ifadelere orta düzeyde katıldıkları saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Kırsal Turizm, Ön Lisans, Karaman

PDF

___

ARPACI, Ö. ve C. ORTA(2011), Karaman İlinin Alternatif Turizm Potansiyeli ve Turizm Açısından Kullanılabilirliği,Süleyman Demirel Üniversitesi Eğirdir Meslek Yüksekokulu,1.Uluslararası 4.Ulusal Eğirdir Turizm Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Sayfa:189-198, Isparta.
ARPACI, Ö., B. ZENGİN ve O. BATMAN,(2012), Karamanın Mağara Turizmi Potansiyeli ve Turizm Açısından Kullanılabilirliği,Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi,Aralık 2012, Yıl:14, Sayı:23, S. 59-64, Karaman.
ARPACI, Ö., A. ÇELİK ve C. ORTA, (2012), Karaman İlinin İnanç Turizmi Potansiyeli ve Turizm Açısından Kullanılabilirliği, Karaman Ulusal Kültür ve İnanç Turizmi Sempozyumu Bildiriler Kitabı, S. 103-108, Karaman.
ARPACI, Ö., Ö. KETHÜDA ve O. BATMAN (2012), Karaman İlinin Kırsal Turizm Potansiyeli ve Turizm Açısından Kullanılabilirliği, 2. Ulusal Kırsal Turizm Sempozyumu, Aksaray.
AVCIKURT, C. ve Ö. KÖROĞLU (2008), “Kırsal Turizm”, Turistik Ürün Çeşitlendirmesi, (Ed. N. Hacıoğluve C. Avcıkurt), Nobel Yayın Dağıtım, Ankara: 61-82.
AYLAN, S. ve C. ORTA (2015),Karaman’ın Su Sporları Turizm Potansiyeli ve Turizm Açısından Kullanılabilirliği,I. Avrasya Uluslararası Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı, S. 711-721, Konya.
BULUT, Z. (2006), Kemaliye (Erzincan) İlçesi ve Yakın Çevresinin Alternatif Turizm Kapsamında Rekreasyonel Turizm Potansiyelinin Belirlenmesi, Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Erzurum.
DİKİCİ, E. ve A. SAĞIR(2012), Antalya’da İnanç Turizminin Sosyolojik Çözümlemesi: Demre-Myra Örneği, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi,14 (22),S. 35- 43, Karaman.
HACIOĞLU, N. ve C. AVCIKURT (2008), Turistik Ürün Çeşitlendirmesi, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
HACIOĞLU, N. (2000), Turizm Pazarlaması, Vipaş A.Ş., Bursa.
KALKINMA BAKANLIĞI (2015), http://www.kalkinma.gov.tr (Erişim Tarihi:25.07.2015)
KOZAK, M. A. ve A.S. BAHÇE (2009), Özel İlgi Turizmi, Detay Yayıncılık, Ankara.
KÜÇÜKASLAN, N. (2007), Özel İlgi Turizmi, Ekin Yayınevi, Bursa.
MACDONALD, R. ve L. Jolliffe(2003), CulturalRuralTourism: EvidencefromCanada,Annalsof TourismResearch,Sayı. 30 (2), S. 307-312.
OECD (1994), Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü, TourismStrategiesandRural Development, OCDE/GD(94)49, Paris.
ÖZKAN,E. (2007), Türkiye’de Kırsal Kalkınma Politikaları ve Kırsal Turizm, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
SEZGİN, M., S. BÜYÜKİPEKÇİ veM.GÜMÜŞ (2014), Karaman İli Turizm Yatırım Analizleri ve Turizm Yatırım Haritası, Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Y.2014, C.19, S.3, S.39 – 54, Isparta.
SOYKAN, F. (2001), Ege Bölgesinden Kırsal Turizme Özgün Bir Örnek: Şirince Köyü, Maltepe Üniversitesi Meslek Yüksekokulu Dergisi, 2001/1, S:151-176.
TDK (2016), T. C. Başbakanlık Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5725fb898face0.78652128(Erişim Tarihi:01.05.2016)
TDK (2016), T. C. Başbakanlık Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5725fbc79a84f4.82237921 (Erişim Tarihi:01.05.2016)
USTA, Ö. (2001), Genel Turizm, Anadolu Matbaacılık, İzmir.
USLU, A., M. F. SANCAR, B. AKAY ve D. KUTUKIZ (2015), Siirt İli Kırsal Turizm Potansiyeli ve Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin Kırsal Turizm Algıları Üzerine Bir Araştırma, Akademik Bakış Dergisi,Sayı:49, S. 350-365.
YARCAN, Ş. (1998), Türkiye’de Turizm ve Uluslararasılaşma, Turhan Kitabevi, İstanbul.