EMET VE HİSARCIK BÖLGESİ (KÜTAHYA) YERALTI SUYU KALİTESİNİN İNCELENMESİ

Bu çalışma, 2010 yılı Kasım ayı içerisinde, Kütahya ili Emet ve Hisarcık ilçeleri civarında bulunan ve bölgeyi en iyi temsil edeceğini düşündüğümüz 10 istasyondan alınan yeraltı suyu örneklerinde, bazı fizikokimyasal (sıcaklık, pH, elektriksel iletkenlik, tuzluluk, çözünmüş oksijen, oksijen doygunluğu, NO3-N ve NH4-N), inorganik (Al, As, B, Fe, Mn, Zn, Cu, Ni, Cd, Cr, Pb, Ca, K, P, Na, Mg) ve mikrobiyolojik (toplam koliform) gözlemler yapılarak suların kalitesini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmamızın sonuçları, SPSS 11.5 paket programı kullanılarak varyans analizi uygulandıktan sonra “Tukey çoklu karşılaştırma testi”’ne tabi tutulmuş ve elde edilen ortalama veriler arasındaki farkın önem durumu yorumlanmıştır. Ayrıca tespit ettiğimiz veriler, SKKY (Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği), TSE (Türk Standartları Enstitüsü), WHO (Dünya Sağlık Örgütü) ve EPA (Amerika Çevre Koruma Ajansı) kriterlerine göre değerlendirilmiş ve bölge sularının içme suyu olarak kullanılmasının uygun olmadığı tespit edilmiştir.

THE INVESTIGATON OF GROUNDWATER QUALITY IN THE AROUND OF EMET AND HİSARCIK (KÜTAHYA)

This study was carried out in November 2010 to determine the quality of groundwater by some physicochemical (temperature, pH, conductivity, salinity, dissolved oxygen, oxygen saturation, NO3-N and NH4-N), inorganic (Al, As, B, Fe, Mn, Zn, Cu, Ni, Cd, Cr, Pb, Ca, K, P, Na, Mg) and microbiological (total coliform) observations made in water samples taken from 10 stations in the around of Emet and Hisarcık (Kütahya), where we think will best represent the region. “Tukey multiple comparison test” was applied to the results by using the SPSS 11.5 package program and the importance of the difference between the average data were interpreted. Also water samples were evaluated according to the criteria of SKKY (Water Pollution Control Regulation), TSE (Turkish  Standards  Institute), WHO (World Health Organization) and EPA (U.S. Environmental Protection Agency) and we determined that, groundwater of the regions can not be used as drinking water.  

___

  • [1] Davraz, A., 2010. Isparta ve Jeoloji; Isparta Ovasının Hidrojeoloji İncelemesi. SDUGEO e-dergi, yıl 1, sayı 4, 20-24 s.
  • [2] Tombul, M. ve Bilgin, M., 1998. Eskişehir Yeraltı Sularının Kirlenme Sebepleri ve Kirlenme Düzeyi. In: Kayseri 1. Atıksu Sempozyumu Bildiri Kitabı, Kayseri, Turkey, 22-24 Haziran.
  • [3] Kütahya İl Çevre Durum Raporu, 2008.
  • [4] Megep (Mesleki Eğitim Ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi), 2007. Gıda Teknolojisi Koloni Sayımı, Ankara.
  • [5] www.mikrobiyoloji.org
  • [6] EPA METHOD 200.7. 2001. Determination Of Metals And Trace Elements In Water And Wastes by Inductively Coupled Plasma-Atomic Emission Spectrometry.
  • [7] Clarke, F.E., 1966. Significance of chemistry in water well development: Cento Symposium on Hydrology and Water Resources Development, Proceedings, 367- 390.
  • [8] Stevens, H.H., Ficke, J.F. ve Smoot, G.F., 1975. Water temperature- influential factors, field measurement and data presentation: Techniques of Water-Resources Investigations of the United States Geol. Survey, Chapter D1, Book 1, 65p.
  • [9] Kelly, G. J., 1983. Assesment and control of corrosion in groudwater: Papers of the International Conference on Grounwater and Man- Vol.2: Water Resources Council Conf. Series No. 8, 185- 195.
  • [10] Uslu, O. ve Türkman, A., 1987. Su Kirliliği ve Kontrolü T.C. Başbakanlık Çevre Genel Müdürlüğü Yayınları Eğitim Dizisi 1, Ankara.
  • [11] Bouchard, D. C., Williams, M. K. ve Surampalli, R. Y., 1992. Nitrate contamination of groundwater: sources and potential health effects. J. Am. Water Work Assoc. 84, 85-90.
  • [12] Aiuppa, A., Belomo, S., Brusca, L., D’Alessandro, W. ve Federico, C., 2003. Natural and anthropogenic factors affecting grounwater quality of an active volcano (Mt. Etna, Italy). Applied Geochemistry, 18, 863-882.
  • [13] Mengel, K. ve Kirkby, E.A., 1987. Principles of Plant Nutrution. 4thEdition. International Potash Institute Bern, Switzerland.
  • [14] Karadede, H., 1997, Atatürk Baraj Gölü’nde su, sediment ve balık türlerinde agır metal birikiminin arastırılması, Yüksek lisans tezi, T.C. Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı, 72 s.
  • [15] SKKY, 2004. Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği, 31 Aralık 2004 tarih ve 25687 sayılı Resmi Gazete, Ankara.
  • [16] Mutluay, H. ve Demirak, A., 1996. Su Kimyası. Beta Basım Yayım Dağıtım A.S., 1. Baskı, İstanbul.
  • [17] Özkan, F., Göçer, M., Karayakar, F., Koyuncu, E., Dönmez, E. ve Saglamtimur, B., 1997. Mersin Yöresinde Ekonomik Değere Sahip Çipura (Sparus aurata L., 1758), Barbun (Mullus barbatus L., 1758) ve Kefal (Mugil cephalus L., 1758) Türlerinde Bakır, Çinko ve Kadmiyum Birikimi. IX. Ulusal Su Ürünleri Sempozyumu, 17-19 Eylül 1997, Egirdir-Isparta.
  • [18] Denny, P., Hart, B, T., Lasheen, M, R., Subramanıan, V. ve Wong, M, H., 1987. Group Report: Lead, Lead, Mercury, Cadmium and Arsenic In The Environment. In: S.C.O.P.E. of the I.C.S.U. (Hutchınson, T, C., Meema, K, M., -eds.). Canada.
  • [19] Bebek, M.T., Ulubat Gölü ve Gölü Besleyen Su Kaynaklarında Ağır Metal Kirliliğinin Araştırılması, Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü,Yüksek Lisans Tezi, sf. 16-65, Haziran, 2001.
  • [20] Parlak, H., 1989. Girella punctata’nın Karaciğerindeki Proteinlere Bağlı Çinko Miktarı Üzerine Kadmiyumun Etkileri. Doğa TU Biyol. (Genetik, Mikrobiyoloji, Moleküler Biyoloji, Sitoloji) 13 (2), 97-104.
  • [21] Dopson, S., 1992. Cadmium-Environmental Aspects. Environmental Health Criteria. World Health Organization, 135s. Genova.
  • [22] Baş, L. ve Demet, Ö., 1992. Çevresel Toksikoloji Yönünden Bazı Ağır Metaller. Çevre Dergisi, sayı:5.
  • [23] Scheffer, F. ve P. Schachtschabel, 1989. Lenburch der Bodenkunde. 12 Aufl. Ferdinand Enke Verlag, Stuttgart (442).
  • [24] Kabata-Pendias, A. ve H. Pendias, 1992. Trace Elements in Soils and Plants. 2nd Edition CRC Press, Boca Raton, Ann Arbor London.
  • [25] www.etimaden.gov.tr
  • [26] Serdaroğlu, N., 1976. Su, Filtrasyon, Yumuşatma, Dezenfeksiyon, Perodit Yayınları, Yayın no: 8, İstanbul.
  • [27] Türk Standartları Enstitüsü, 1997. TS 266, Sular-İçme ve Kullanma Suları, TSE, TSE Yayınları, Ankara.
  • [28] WHO, 2007. Dünya Sağlık Örgütü, İçme Suyu Standardı. http://who.int/water_sanitation_health/dwq.
  • [29] EPA, 2007. Amerika Çevre Koruma Ajansı, İçme Suyu Standardı. http://www.epa.gov/safewater/consumer