Die Lehre des Buddha und das Königshaus des Westuigurischen Reichs: Die vier Begegnungen

In 2019 Abdurishid Yakup edited a significant Old Uighur text from the National Library in Beijing in the journal “Turkic Languages”, which is of importance for research into the Central Asian religious history of the Middle Ages beyond its turkological interest. Since in the meantime further copies have appeared, through which some difficult passages of the text can be interpreted in a new light, it is appropriate to dare to revise it, even if new problems come into the limelight again. This is a kind of religious memorandum, which was intended to encourage the royal house to turn to Buddhism. Uighur Buddhists bear witness to the colourful expressions of the classical literature of the Old Uighur period, although the manuscripts themselves probably date more from the Mongolian period of the 13th and 14th centuries.

Buddha’nın Öğretisi ve Batı Uygur Kağanlığı Hanedanı: Dört Karşılaşma

In 2019 Abdurishid Yakup edited a significant Old Uighur text from the National Library in Beijing in the journal “Turkic Languages”, which is of importance for research into the Central Asian religious history of the Middle Ages beyond its turkological interest. Since in the meantime further copies have appeared, through which some difficult passages of the text can be interpreted in a new light, it is appropriate to dare to revise it, even if new problems come into the limelight again. This is a kind of religious memorandum, which was intended to encourage the royal house to turn to Buddhism. Uighur Buddhists bear witness to the colourful expressions of the classical literature of the Old Uighur period, although the manuscripts themselves probably date more from the Mongolian period of the 13th and 14th centuries.

___

  • AKANUMA, C. (1967). 印度佛教固有名詞辞典 Indo bukkyō koyūmeishi jiten [Wörterbuch der indischen buddhistischen Namen], Kyoto: Hōzōkan.
  • APPLE, J. B. (2008). Stairway to Nirvana, a Study of the Twenty Saṃghas Based on the Works of Tsong Kha Pa, New York: State University of New York Press.
  • ARAT, R. R. (1965). Eski Türk Şiiri, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • AYDEMIR, H. (2003). “Altaic etymologies: tōz, toprak, toγosun”, Turkic Languages, 7: 105-143.
  • BANG, W. & A. v. GABAIN (1929). Türkische Turfan-Texte I: Bruchstücke eines Wahrsagebuches, Berlin. (SPAW. Phil.-hist. Kl. 1929: 15, 241-268)
  • BANG, W. et al. (1934). Türkische Turfan-Texte VI: das buddhistische Sūtra Säkiz yükmäk, Berlin. (SPAW. Phil.-hist. Kl. 1934: 10, 93-192)
  • BHIKKHU, T. (1997). Translation of Pabbatopama Sutta: The Simile of the Mountains. (Internet Version)
  • BURHÂN-I KATI (2009). Mütercim Âsım Efendi, Burhân-ı Katı, Haz. M. ÖZTÜRK, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • CICUZZA, C. (2011). A Mirror Reflecting the Entire World. The Pāli Buddhapādamaṅgala or “Auspicious Signs on the Buddha’s Feet”, Bangkok: Lumbini International Research Institute.
  • CLAUSON, Sir G. (1972). An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth Century Turkish, Oxford: Oxford University Press.
  • CLEAVES, F. W. (1993). “The Fifth Chapter of an Early Mongolian Version of the Hsiao Ching”, Mongolian Studies, 16: 19-40.
  • DANKOFF, R. & J. KELLY (1984). Maḥmūd al-Kāşγarī: Compendium of the Turkic Dialects (Dīvān Luγāt at-Türk) II, Harvard: Harvard University Press.
  • DAYAL, H. (1932). The Bodhisattva Doctrine in Buddhist Sanskrit Literature, Delhi: Motilal Banarsidass.
  • DEEG, M. (2003). The Places Where Siddhārta Trod: Lumbinī and Kapilavastu, Lumbini: Lumbini International Research Institute.
  • DIETZ, S. (2003). “Kosmologie nach den buddhistischen Sanskrit-Texten aus Zentralasien”, Indien und Zentralasien, Sprach- und Kulturkontakt, Vorträge des Göttinger Symposions vom 7. bis 10. Mai 2001, hrsg. von S. BRETFELD & J. WILKENS, Harrassowitz Verlag, Wiesbaden: 207-225.
  • DIETZ, S. (2004). “The Sanskrit Abhidharma Fragments from the Turfan Oasis”, Turfan Revisited: the First Century of Research into the Arts and Cultures of the Silk Road, hrsg. von D. DURKIN-MEISTERERNST et al. Reimer, Berlin: 59-67.
  • DIETZ, S. et al. (2015). Die alttürkische Xuanzang-Biographie, nach der Handschrift von Paris und St. Petersburg sowie nach dem Transkript von Annemarie v. GABAIN, Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.
  • DOERFER, G. (1993). Versuch einer linguistischen Datierung älterer osttürkischer Texte, Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.
  • EHLERS, G. (1990). “Kurzfassungen buddhistischer Legenden im Alttürkischen”, Buddhistische Erzählliteratur und Hagiographie in türkischer Überlieferung, hrsg. von J. P. LAUT & K. RÖHRBORN, Harrassowitz Verlag, Wiesbaden: 1-14.
  • ERDAL, M. (1991). Old Turkic Word Formation. A Functional Approach to the Lexicon I-II, Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.
  • ERDAL, M. (2004). A Grammar of Old Turkic, Leiden-Boston: Brill.
  • GABAIN, A. von & T. KOWALSKI (1958). Türkische Turfan-Texte X: das Avadāna des Dämons Āṭavaka, Berlin: Akademie Verlag.
  • GENG, S. & H. J. KLIMKEIT (1988). Das Zusammentreffen mit Maitreya, die ersten fünf Kapitel der Hami-Version der Maitrisimit I-II, Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.
  • GENG, S. et al. (1992). “Der Gang zum Bodhi-Baum, das 14. Kapitel der Hami-Handschrift der Maitrisimit”, Materialia Turcica, 16: 25-47.
  • GENG, S. et al. (1993). “Das Erlangen der unvergleichlichen Buddhawürde, das 15. Kapitel der Hami-Handschrift der Maitrisimit”, Altorientalische Forschungen, 20: 182-234.
  • GENG, S. et al. (2005). “Fragmente der uigurischen Daśakarmapathāvadānamālā aus Hami (Teil 1)”, UAJb Neue Folge, 19: 72-121.
  • GULCALI, Z. (2013). Eski Uygurca Altun Yaruk Sudur’dan “Aç Bars” Hikâyesi, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • GULCALI, Z. (2019). “Altun Yaruk Sudur X. Kitaptaki Yazım Yanlışları Üzerine”, International Journal of Old Uyghur Studies, 1/1: 73-88.
  • GÜL, B. (2016). “Eski Türkçe Tarıgçı ‹Tarımçı Ekinci› Adı Üzerine”, Türkbilig, 32: 85-96.
  • HAHN, M. (2007). Vom rechten Leben. Buddhistische Lehren aus Indien und Tibet, Frankfurt am Main und Leipzig: Verlag der Weltreligionen im Insel Verlag.
  • HANSEN, V. (2020). The Year 1000. When Explorers connected the World and Globalization Began, New York London Toronto Sydney New Delhi: Penguin.
  • HARTMANN, J.-U. (1994-2019). Sanskrit-Wörterbuch der buddhistischen Texte aus den Turfan-Funden, Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht.
  • HAUENSCHILD, I. (1994). “Botanica im Dīwān lugāt at-turk”, Journal of Turkology, 2: 25-100.
  • HŌBŌGIRIN (1929-1994). Dictionnaire Encyclopédique de Bouddhisme d’après les sources chinoises et japonaises, hrsg. von S. LEVI et al. Tokyo: Maison Franco-Japonaise.
  • HŌBŌGIRIN (1978). Répertoire du canon bouddhique Sino-Japonais: édition de Taishō (Taishō Shinshū Daizōkyō), hrsg. von P. DEMIEVILLE et al. Tokyo/Paris: Libraire D’Amérique et d’Orient.
  • HÖKE, H. (1984). “Das P’u-sa pen-yüan ching (Frühere Leben des Bodhisattva). Eine Sammlung buddhistischer Geschichten”, Bochumer Jahrbuch zur Ostasienforschung, 7: 113-213.
  • HUANG, Z. (2005). 敦煌俗字典 Dunhuang su zidian [Dictionary of Vernacular Characters from Dunhuang], Shanghai: Shanghai jiaoyu chubanshe.
  • HUCKER, C. O. (1985). A Dictionary of Official Titles in Imperial China, Stanford: Stanford University Press.
  • ICHIMURA, S. (2015). The Canonical Book of the Buddha’s Lengthy Discourses (Taishō Volume I, Number 1), Moraga/Calif.
  • INAGAKI, H. (1994). The Three Pure Land Sutras. A Study and Translation from Chinese, in collaboration with H. STEWART, Kyoto: Nagata Bunshodo.
  • IMIN, T. (2020). 吐峪沟 出土 回鹘文《土都木萨里修寺碑》研究 “Tuyugou chutu Huihuwen «Tudumu Sali xiusi bei» yanjiu”, [Studie über die in Tuyuq entdeckte uigurische Inschrift über die Tempelrestaurierung durch Tudum Šäli], Hexi xueyuan xuebao [Zeitschrift der Hexi-Studien], 36/1, 1-7.
  • KAGAWA, M. (1915). 西域考古図譜 Saiiki kōko zufu I-II [Archäologische Funde der Westlande], Tokyo: Kokkasha.
  • KARA, G. & P. ZIEME (1976). Fragmente tantrischer Werke in uigurischer Übersetzung, BT 7, Berlin: Akademie Verlag.
  • KARTTUNEN, K. (2015). Yonas and Yavanas in Indian Literature, Helsinki: Finnish Oriental Society.
  • KASAI, Y. (2017). Die altuigurischen Fragmente mit Brāhmī-Elementen, unter Mitarbeit von H. OGIHARA, BT 38, Turnhout (Belgium): Brepols Publishers.
  • KAYA, C. (1994). Uygurca Altun Yaruk. Giriş, Metin ve Dizin, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • KIRFEL, W. (1920). Die Kosmographie der Inder nach den Quellen dargestellt, Hildesheim: Olms.
  • KITSUDŌ, K. (2013). Liao Influence on the Uighur Buddhism, Studies in Chinese Manuscripts: From the Warring States Period to the 20th Century, hrsg. von I. GALAMBOS, Institute of East Asian Studies, Eötvös Loránd University Budapest: 226-247.
  • KLOPPENBORG, R. (1974). The Paccekabuddha. A Buddhist Ascetic. A Study of the concept of the paccekabuddha in Pāli canonical and commentarial Literature, Leiden: Brill.
  • LANGER, R. (2013). Sermon Studies and Buddhism. A Case Study of Sri Lankan Preaching, Tokyo: The International Institute for Buddhist Studies.
  • LAUT, J. P. & K. RÖHRBORN (1990). Buddhistische Erzählliteratur und Hagiographie in türkischer Überlieferung, Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.
  • LAUT, J. P. & P. ZIEME (1990). “Ein zweisprachiger Lobpreis auf den Bäg von Kočo und seine Gemahlin”, Buddhistische Erzählliteratur und Hagiographie in türkischer Überlieferung, hrsg. von J. P. LAUT & K. RÖHRBORN, Harrassowitz Verlag, Wiesbaden: 15-36.
  • LAUT, J. P. (1986). Der frühe türkische Buddhismus und seine literarischen Denkmäler, Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.
  • LAUT, J. P. (2017). “Tod im Buddhismus, eine systemimmanente Zwischenstation, Leben und Tod”. Akademie im Gespräch (Göttingen), 2: 79-90.
  • LIN, L.-K. (1949). L’aide-Mémoire de la Vraie Loi (Saddharma-smṛtyupasthāna-sūtra), Recherches sur un Sūtra Développé du Petit Véhicule, Paris: Adrien-Maisonneuve.
  • MAGAIL, J. et al. (2010). “Découverte d’une inscription turque proche de Tsatsyn Ereg (Montagne de Khoyor Khavchig, Arkhangaï, Mongolie)”, Bulletin du Musée d’Anthropologie Préhistorique de Monaco, 50: 115-119.
  • MALALASEKERA, G. P. (1960). Dictionary of Pali Proper Names I-II, London: Luzac.
  • MATHEW, R. M. (1963). Chinese-English Dictionary (A Chinese-English Dictionary Compiled for the China Inland Mission): Revised American Edition, Cambridge: Harvard University Press.
  • MATSUI, D. (2004). シヴシドゥ・ヤクシドゥ關係文書とトヨク石窟の佛教教團:ペテルブルク所藏ウイグル語世俗文書箚記 Shivushido, Yakushido kankei bunsho to Toyoku sekkutsu no bukkyō kyōdan –Peteruburuku shozō Uigurugo sezoku monjō sakki– [Notes on the Uigur Secular Documents from the St. Petersburg Collection: Buddhist Monastery of the Toyoq Caves as Revealed from the Texts Related to Monks Sivšidu and Yaqšidu], Papers on the Pre-Islamic Documents and Other Materials Unearthed from Central Asia, hrsg. von T. MORIYASU, Hōyū Shoten, Kyoto: 41-70.
  • MAUE, D. (1996). Alttürkische Handschriften, Teil 1: Dokumente in Brāhmī und tibetischer Schrift, VOHD XIII,9, Stuttgart: Franz Steiner Verlag.
  • MAUE, D. (2002). “Altbekanntes und Neues. Bruchstücke des uigurischen Almanachs von 1277/78”, Nairiku Ajia gengo no kenkyū [Studies on the Inner Asian Languages], 17: 77-115.
  • MAUE, D. (2016). “Im Tode endet ja das Leben”, (www.academia.edu, 16.9.2016).
  • MEIER, F. J. [1988]. Die Mythologie des chinesischen Buddhismus, Klett-Cotta [1988] (Wörterbuch der Mythologie. I. Abteilung Die alten Kulturvölker 23. + 24. Lieferung).
  • MIRKAMAL, A. & P. ZIEME (2021). New Texts from Beijing. (im Druck)
  • MIRKAMAL, A. (2015). 回鹘文诗体注疏和新发现敦煌本韵文研究 Huihu wen shi ti zhushu he xin faxian Dunhuang ben yunwen yanjiu [Alliterative Verse Commentaries in Old Uyghur and Newly Unearthed Verses from Dunhuang], Shanghai: Chinese Classics Publishing House.
  • MITANI, M. (2018). 大谷隊ドイツ隊収集漢字仏典断片目録 Ōtani-tai Doitsu-tai shūshū kanji butten dampen mokuroku [A Catalogue of Chinese Buddhist Fragments Collected by Otani and German Turfan Expedition], Ryūkoku Daigaku.
  • MONIER-WILLIAMS, M. (1899). A Sanskrit–English Dictionary, Etymologically and Philologically Arranged with Special Reference to Cognate Indo–European Languages, Oxford.
  • MUS, P. ( 1939). La lumière sur les six voies. Tableau de la transmigration bouddhique d’après des sources sanskrites, pāli, tibétaines et chinois en majeure partie inédites, Paris: Institut d’Ethnologie.
  • MYLIUS, K. (1975). Wörterbuch Sanskrit-Deutsch, Leipzig: Verlag Enzyklopädie.
  • NADELJAEV, V. M. et al. (1969). Drevnetyurkskiy Slovar’, Leningrad: İzdatel’stvo “Nauka” Leningradskoye Otdeleniye Leningrad.
  • NAKAMURA, H. (1975). 仏教語大辞典 I-III Bukkyō go daijiten I-III [Großes Buddhistisches Wörterbuch I-III], Tokyo: Tokyo Shoseki.
  • NATTIER, J. (1991). Once upon a future time. Studies in a prophecy of decline. Nanzan Insitute for Religion and Culture, California: Asian Humanities Press.
  • NATTIER, J. (2003). “The Ten Epithets of the Buddha in the Translations of Zhi Qian 支謙”, Annual Report of the International Research Institute for Advanced Buddhology at Soka University, 6: 207-250.
  • NOBEL, J. (1958). Suvarṇaprabhāsottamasūtra, das Goldglanz-Sūtra. Ein Sanskrittext des Mahāyāna-Buddhismus, I-Tsing’s chinesische Version und ihre tibetische Übersetzung I-II, Leiden: Brill.
  • ODA, J. (1996). “A Fragment of the Uighur Avalokiteśvara-Sūtra with Notes”, Turfan, Khotan und Dunhuang, Vorträge der Tagung “Annemarie v. Gabain und die Turfanforschung”, veranstaltet von der Berlin-Brandenburgischen Akademie der Wissenschaften in Berlin (9. - 12. 12. 1994), hrsg. von R. E. EMMERICK et al. Akademie Verlag, Berlin, 229-243.
  • ODA, J. (2003). “Indian Buddhist Missions to Uighuristan, based on Chinese sources”, Indien und Zentralasien, Vorträge des Göttinger Symposions vom 7. bis 10. Mai 2001, hrsg. von S. BRETFELD & J. WILKENS, Harrassowitz Verlag, Wiesbaden: 25-43.
  • ODA, J. (2009). “‹‹Reasons and motives for meritorious deeds›› (Skt. Puṇyakriyāvastu), written in Turkic and Sanskrit, transcribed and translated in collaboration with Professor Shunkan Murakami”, Studies in Turkic Philology, Festschrift in honour of the 80th birthday of Professor Geng SHIMIN, hrsg. von D. ZHANG & A. YAKUP, Beijing: 358-376.
  • ODA, J. (2015). A Study of the Buddhist Sūtra called Säkiz Yükmäk Yaruq or Säkiz Törlügin Yarumïš Yaltrïmïš in Old Turkic, BT 33, Turnhout (Belgium): Brepols Publishers.
  • ORZECH, C. D. (1998). Politics and Transcendent Wisdom: The Scripture for Humane Kings in the Creation of Chinese Buddhism, Pennsylvania: Pennsylvania State University.
  • ÖZERTURAL, Z. & K. RÖHRBORN (2020). Uigurisches Wörterbuch, Sprachmaterial der vorislamischen türkischen Texte aus Zentralasien I/2: edäd- - iztä-, Stuttgart: Franz Steiner Verlag.
  • POPPE, N. (1967). The Twelve Deeds of Buddha, a Mongolian Version of the Lalitavistara. Mongolian Text, Notes, and English Translation, Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.
  • PULLEYBLANK, E. G. (1991). Lexicon of Reconstructed Pronunciation in Early Middle Chinese, Late Middle Chinese, and Early Mandarin, Vancouver: UBC Press.
  • RACHMATI, G. R. (1936). Türkische Turfan-Texte VII, Berlin (APAW 1936, Nr. 12).
  • RACHMETI, G. R. (1932). Zur Heilkunde der Uiguren II, Berlin (SPAW. Phil.-hist. Kl. 1932/22: 401-448).
  • RADLOV, V. & S. E. MALOV (1913-1917). Suvarṇaprabhāsa (Sutra zolotogo bleska), Tekst’ uygurskoy redaktsii I–IV, Bibliotheca Buddhica: XVII, Sanktpeterburg.
  • RASCHMANN, S.-CH. & O. F. SERTKAYA (2016). Alttürkische Handschriften, Teil 20: Alttürkische Texte aus der Berliner Turfansammlung im Nachlass Reşid Rahmeti Arat, VOHD XIII,28, Stuttgart: Franz Steiner Verlag.
  • RÁSONYI, L. & İ. BASKI (2007). Onomasticon Turcicum. Turkic Personal Names I-II, Bloomington: Indiana University Press.
  • RÖHRBORN, K. (1988). “Zur Darstellung der Gutturale in den indischen Fremdwörtern des Uigurischen”, Central Asiatic Journal, 32: 232-243.
  • RÖHRBORN, K. (1991). Die alttürkische Xuanzang-Biographie VII, nach der Handschrift von Paris, Peking und St. Petersburg sowie nach dem Transkript von Annemarie v. Gabain, Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.
  • RÖHRBORN, K. (2010). Uigurisches Wörterbuch, Sprachmaterial der vorislamischen türkischen Texte aus Zentralasien I/1: ab- – äzüglä-, Stuttgart: Franz Steiner Verlag.
  • RÖHRBORN, K. (2015). Uigurisches Wörterbuch, Sprachmaterial der vorislamischen türkischen Texte aus Zentralasie II/1: a – asvık, Stuttgart: Franz Steiner Verlag.
  • RÖHRBORN, K. (2017). Uigurisches Wörterbuch, Sprachmaterial der vorislamischen türkischen Texte aus Zentralasie II/2: aš – äžük, Stuttgart: Franz Steiner Verlag.
  • RYBATZKI, V. (2008). “Farbigkeit und Vielfalt. Einiges zum Pfau und seinen Bezeichnungen in den zentralasiatischen Sprachen”, Nairiku Ajia gengo no kenkyū [Studies on the Inner Asian Languages], 23: 187-207.
  • SALGUERO, C. P. (2017a). Buddhism and Medicine, an Anthology of Premodern Sources, New York: Columbia University Press.
  • SALGUERO, C. P. et al. (2017b). “Medicine in the Chinese Buddhist Canon, Selected Translations”, Asian Medicine, 12: 279-294.
  • SALOMON, R. & S. BAUMS (2007). “Sanskrit Ikṣvāku, Pāli Okkāka, and Gāndhārī Iṣmaho”, Journal of the Pali Text Society, 29: 201-227.
  • SCHLINGLOFF, D. (1962). Die Religion des Buddhismus, I. Der Heilsweg des Mönchtums (Göschen 174), Berlin: de Gruyter.
  • SCHLINGLOFF, D. (1963). Die Religion des Buddhismus, II. Der Heilsweg für die Welt (Göschen 770), Berlin: de Gruyter.
  • SCHLINGLOFF, D. (1977). “Zwei Anatiden-Geschichten im alten Indien”, Zeitschrift der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft, 127: 370-397.
  • SCHLINGLOFF, D. (2015). Die übermenschlichen Phänomene, Visuelle Meditation und Wundererscheinung in buddhistischer Literatur und Kunst, ein religionsgeschichtlicher Versuch, Düsseldorf: EKO Haus der japanischen Kultur.
  • SERTKAYA, P. (2011). Türk Tarihinde Terkenler, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tarih Anabilim Dalı, Ortaçağ Tarihi Bilim Dalı, Konya. (Unveröffentlichte Masterarbeit)
  • SHŌGAITO, M. (1978). “On the routes of the loan words of Indic origin in The Old Uigur language”, Journal of Asian and African Studies, 15: 79-110.
  • SHŌGAITO, M. (1988). “Drei zum Avalokiteśvara-sūtra passende Avadānas”, Der türkische Buddhismus in der japanischen Forschung, hrsg. von J. P. LAUT & K. RÖHRBORN, Harrassowitz Verlag, Wiesbaden: 56-119.
  • SHŌGAITO, M. et al. (2015). The Berlin Chinese text U 5335 written in Uighur script. A reconstruction of the Inherited Uighur Pronunciation of Chinese, BT 34, Turnhout (Belgium): Brepols Publishers.
  • SKILLING, P. (2012).” Discourse on the Tenty-Two Daculties. Translated from Śamathadeva’s Upāyikā-Ṭīkā”, Dharmapravicaya, Aspects of Buddhist Studies. Essays in Honour of Professor Narayan Hemandas SAMTANI, Delhi, 399-434.
  • SOOTHILL, W. E. & L. HODOUS (1937). A Dictionary of Chinese Buddhist Terms with Sanskrit and English Equivalents and a Sanskrit–Pali Index, London: Kegan Paul, Trench, Trübner & Co.
  • STACHOWSKI, M. (2019). Kurzgefaßes etymologisches Wörterbuch der türkischen Sprache, Kraków: Księgarnia Akademicka.
  • STEINGASS, F. (1892). A Comprehensive Persian-English Dictionary, Including the Arabic Words and Phrases to be Met with in Persian Literature, Second Impression, London: Kegan Paul, Trench, Trübner & Co. Ltd.
  • TEZCAN, S. & P. ZIEME (1994). “Alttürkische Reimsprüche, ein neuer Text”, Journal of Turkology, 2: 259-271.
  • TEZCAN, S. (1974). Das uigurische Insadi-Sutra, BT 3, Berlin: Akademie Verlag.
  • TIETZE, A. (2016-2019). Tarihi ve Etimolojik Türkiye Türkçesi Lugati I-VIII, Ankara: Türkiye Bilimler Akademisi Yayınları.
  • VAN TONGERLOO, A. & M. KNÜPPEL (2011-2012). “Die Briefe von E. Ritter von Zach an W. Bang Kaup”, Nachrichten der Ost-Asiatischen Gesellschaft, 187-188: 293-317.
  • VÉR, M. (2019). Old Uyghur Documents Concerning the Postal System of the Mongol Empire, BT 43, Turnhout (Belgium): Brepols Publishers.
  • VOVIN, A. (2019a.) “A Sketch of the Earliest Mongolic Language: the Brāhmī Bugut and Khüis Tolgoi Inscriptions”, International Journal of Eurasian Linguistics, 1: 162-197.
  • VOVIN, A. (2019b). “Röhrborn, Klaus: Uigurisches Wörterbuch. Sprachmaterial der vorislamischen türkischen Texte aus Zentralasien. Neubearbeitung. II. Nomina – Pronomina – Partikeln. Band 1: a – asvık. Stuttgart: Franz Steiner 2015”, Orientalistische Literaturzeitung, 114: 169-170. (Rezension)
  • WAKU, H. (1979). 仏教植物辞典 Bukkyō shokubutsu jiten [Wörterbuch der buddhistischen Flora], Tokyo: Kokusho Kankōkai.
  • WALDSCHMIDT, E. (1929). Die Legende vom Leben des Buddha, in Auszügen aus den heiligen Texten, Berlin: Wegweiser Verlag.
  • WALDSCHMIDT, E. (1953-1956). Das Mahāvadāna-sūtra, ein kanonischer Text über die sieben letzten Buddhas I-III, Berlin: Akademie Verlag.
  • WEBER, C. (1999). Buddhistische Sutras, das Leben des Buddha in Quellentexten, Kreuzlingen/München: Hugendubel.
  • WELTSCH, U. (2011). Das Mahabharata, deutsche Komplettübersetzung aus den englischen Versionen von Kisari Mohan Ganguli (1883-1896) und Manmatha Nath Dutt (1895-1905) III: Buch - Vana Parva - Das Buch des Waldes. (Internet-Ausgabe)
  • WILKENS, J. (2007). Das Buch von der Sündentilgung. Edition des alttürkisch-buddhistischen Kšanti Kılguluk Nom Bitig I-II, BT 25, Turnhout (Belgium): Brepols Publishers.
  • WILKENS, J. (2016a). Buddhistische Erzählungen aus dem alten Zentralasien. Edition der altuigurischen Daśakarmapathāvadānamālā, I-III, BT 37, Turnhout (Belgium): Brepols Publishers.
  • WILKENS, J. (2016b). “Buddhism in the West Uyghur Kingdom and Beyond”, Transfer of Buddhism across Central Asian Networks (7th to 13th Centuries), hrsg. von C. MEINERT, Brill, Leiden/Boston: 191-249.
  • WILKENS, J. (2017). “The Old Uyghur translation of the Bieyi za ahanjing (1935.52.0012-0015)”, The Old Uyghur Āgama fragments preserved in the Sven Hedin collection, Stockholm, hrsg. von Y. KASAI et al. Brepols Publishers, Turnhout (Belgium): 197-280.
  • WOGIHARA, U. (1979). Sanskrit-Chinese-Japanese Dictionary, Tokyo: Suzuki Research Foundation.
  • YAKUP, A. (2019). “An Old Uyghur Appeal to T(ä)ngrikän Tegin T(ä)ngrim to Renounce Secular Life”, Turkic Languages, 23: 6-30.
  • YAMAMOTO, K. (2007). The Mahayana Mahaparinirvana Sutra. (Internet-Version).
  • YÜSÜP, I. (2004). “Die uigurische Übersetzung des Bhaiṣajyagurusūtra nach einem Blockdruck aus Turfan”, Turfan Revisited: the First Century of Research into the Arts and Cultures of the Silk Road, hrsgg. von D. DURKIN-MEISTERERNST et al. Reimer, Berlin: 411-415.
  • ZHANG, T. & P. ZIEME (2011). “A memorandum about the King of the On Uygur and his Realm”, Acta Orientalia Academiae Scientiarum Hungaricae, 64: 129-159.
  • ZIEME, P. (1981). “Ein Hochzeitssegen uigurischer Christen”, Scholia, Beiträge zur Turkologie und Zentralasienkunde, Annemarie von Gabain zum 80. Geburtstag am 4. Juli 1981 dargebracht von Kollegen, Freunden und Schülern, hrsg. von K. RÖHRBORN, Harrassowitz Verlag, Wiesbaden: 221-232.
  • ZIEME, P. (1989). “Die Vorrede zum alttürkischen Goldglanz-Sūtra von 1022”, Journal of Turkish Studies, 13: 237-243.
  • ZIEME, P. (1992). Religion und Gesellschaft im Uigurischen Königreich von Qočo, Kolophone und Stifter des alttürkischen buddhistischen Schrifttums aus Zentralasien, Opladen: Westdeutscher Verlag.
  • ZIEME, P. (2000). Vimalakīrtinirdeśasūtra, Edition alttürkischer Übersetzungen nach Handschrift-fragmenten von Berlin und Kyoto, mit einem Appendix von Jorinde Ebert: ein Vimalakīrti-Bildfragment aus Turfan, BT 20, Turnhout (Belgium): Brepols Publishers.
  • ZIEME, P. (2002). “Ein weiteres alttürkisches Fragment des ‹‹Sūtras von der Vollkommenen Erleuchtung››”, Acta Orientalia Academiae Scientiarum Hungaricae, 55: 281-295.
  • ZIEME, P. (2005). Magische Texte des uigurischen Buddhismus, BT 23, Turnhout (Belgium): Brepols Publishers.
  • ZIEME, P. (2013). “Das Muschelhorn, eine chinesisch-altuigurische Erklärung”, Yalım Kaya Bitigi: Osman Fikri SERTKAYA Armağanı, hrsg. von H. Ş. USER & B. GÜL, Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları, Ankara: 673-680.
  • ZIEME, P. (2014). “Altuigurische Wörter (2)”. (www.academia.edu 2014)
  • ZIEME, P. (2015). Altuigurische Texte der Kirche des Ostens, Piscataway: Gorgias Press Llc.
  • ZIEME, P. (2016). “An Old Uighur Fictional Letter Supposedly Written by Prince Gautama from a Fragment in the Serindia Collection at the IOM, RAS”, Written Monuments of the Orient, 2016/1: 64-72.
  • ZIEME, P. (2016). “Rezension von BT 37”. (www.academia.edu 2016)
  • ZIEME, P. (2017a). “Premières notes sur quelques fragments vieux-ouïgours de Paul Pelliot”. (www.academia.edu 2017)
  • ZIEME, P. (2017b). “Manichaean Turkic texts in the Ōtani Collection of the Library of Ryūkoku University”, Essays on the Manuscripts written in Central Asian Languages in the Otani Collection, Buddhism, Manichaeism, and Christianity, Kyoto, Research Institute for Buddhist Culture, Ryūkoku University; Research Center for World Buddhist Cultures, Eds. by T. IRISAWA & K. KITSUDO, 45-70. Online (augmented version).
  • ZIEME, P. (2020a). “Buddhist Pāramitās as Seen from Old Uygur Texts”, Annual Report of the International Research Institute for Advanced Buddhology at Soka University, 23: 147-165
  • ZIEME, P. (2020b). “Notes on the Toyok inscription”, Nairiku Ajia gengo no kenkyu [Studies on the Inner Asian Languages]. (im Druck)
  • ZIEME, P. (2021). Minora fragmenta veterorvm vigvrorvm, BT 47, Turnhout (Belgium): Brepols Publishers. (im Druck).
  • ZIEME, P. & G. KARA (1978). Ein uigurisches Totenbuch, Nāropas Lehre in uigurischer Übersetzung von vier tibetischen Traktaten nach der Sammelhandschrift aus Dunhuang British Museum Or. 8212 (109), Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.
  • ZIEME, P. & K. KUDARA (1985). Guanwuliangshoujing in Uigur, Kyoto: Nagata Bunshōdō.
  • ZIN, M. & D. SCHLINGLOFF (2007). Saṃsāracakra, das Rad der Wiedergeburten in der indischen Überlieferung, Düsseldorf: EKO Haus der Japanischen Kultur.
  • 國家圖書館藏敦煌遺書 Guojia tushuguan cang Dunhuang yishu [Dunhuang-Manuskripte der Nationalbibliothek Chinas] (2010). Bd. 135, Beijing tushuguan chubanshe, Beijing.