İlknur AYDIN AVCİ, Birsen ALTAY, Hacer GÖK UĞUR, Ayten YILMAZ, Nesime GÜZEL

TEMEL SAĞLIK HİZMETLERİNDE ÇALIŞAN EBELERİN İLETİŞİM BECERİLERİ

Amaç: Bu araştırma temel sağlık hizmetlerinde çalışan ebelerin iletişim becerilerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı olarak yapılan bu araştırma 01.03.2008-01.05.2008 tarihleri arasında Ordu il merkezindeki 6 sağlık ocağı ile bir aile planlaması merkezinde, 100 ebe ile yürütülmüştür. Veriler "Kişisel Bilgi Formu" ve "İletişim Becerileri Envanteri" aracılığıyla toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde t testi ve korelasyon analizi, normal dağılım göstermeyen verilerin analizinde ise Mann-Whitney U testi ile Kruskal Wallis testleri kullanılmıştır. Bulgular: Ebelerin temel sağlık hizmetlerinde ortalama çalışma süresi 14 yıldır. Ebelerin %71’inin her zaman sağlık eğitimi yaptığı, %53’ünün iletişimle ilgili bilgi aldığı, %75.5’ inin özel bir kurstan iletişimle ilgili bilgi aldığı saptanmıştır. Ebelerin %62’si halka sağlık eğitimi verirken iletişimle ilgili sorun yaşadığını belirtmiştir. Her zaman sağlık eğitimi yapan ebelerin iletişim becerilerinin daha iyi olduğu saptanmıştır (p

Anahtar Kelimeler:

İletişim, sağlık eğitimi, temel sağlık hizmetleri

PDF

___

Akgöz S, Karavuş M. Çanakkale İli Sağlık Ocakları ve Sağlık Evlerinde Çalışan Ebelerin Empatik İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi. Türkiye Klinikleri J Medical Ethics 2005;13(1):14-9.
Avci IA, Ozcan A, Altay B, Cavusoglu F. The Problems Encountered By Midwives During Breast Self-Examination Trainings. European Journal of Oncology Nursing 2008;12(4):329-33.
Bingöl G, Demir A. Amasya Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinin İletişim Becerileri. Göztepe Tıp Dergisi 2011;26(4):152-9.
Bolsoy N. Sevil U. Sağlık, Hastalık ve Kültür ilişkisi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2006;9(3);78-87.
Bowles N, Mackintosh C, Torn A. Nurses’ Communication Skills: An Evaluation Of The Impact of Solution-Focused Communication Training. Journal of Advanced Nursing 2001;36 (3):347-54.
Çıtak EA, Avcı S, Basmacı Ö, Durukan İ. Bir Üniversite Hastanesinde Hemşirelerin “Zor Hasta” Olarak Tanımladıkları Hastalarla İletişim Davranışlarının İncelenmesi” Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi 2011;1(1):35-44.
Edwards N, Peterson WE, Davies BL. Evaluation of A Multiple Component Intervention to Support The Implementation of A ‘Therapeutic Relationships’ Best Practice Guideline On Nurses’ Communication Skills. Patient Education Counselling 2006;63(1-2):311.
Ersanlı K, Balcı S. İletişim Becerileri Envanterinin Geliştirilmesi: Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi 1998;11(10):7-12.
Hacıalioğlu N. İletişim ve Danışmanlık. Halk Sağlığı Hemşireliği (Ed: Erci). Göktuğ Yayıncılık. Ankara 2009.p.183.
Hag Z, Hafeez A. Knowledge and Communication Needs Assesment of Community Health Workers in Developing Country: A Qualitative Study. Human Resources for Health 2009; 7(1):59.
Kim YM, Heerey M, Kols A. Factors That Enable Nurse-Patient Communication in A Family Planning Content: A Positively Deviance Study. International Journal of Nursing Studies 2008;45(10):1411-21.
Köker S, Evrengöl A, Canat S. Ergenlerin Ana Babaları İle İletişimlerini Algılama Düzeyleri. Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı Dergisi 2005;1(2):75-8.
Kruijver IP, Kerkstra A, Francke AL, Bensing JM, Van De Wiel HB. Evaluation of Communication Training Programs in Nursing Care: A Review of The Literature. Patient Education Counselling 2000;39(1):129-45.
Karakaş SA, Küçükoğlu S. Bir Eğitim Hastanesinde Çalışan Hemşirelerin Duygusal Zeka Düzeyleri. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi 2011;14(3):8-13.
Liu JE, Mok E, Wong T, Xue L, Xu B. Evaluation of an Integrated Communication Skills Training Program For Nurses In Cancer Care in Beijing. Nursing Research 2007;56(3):202-9.
Pınar G. Pınar T. Yeni Doğum Yapmış Kadınların Empatik İletişim Beklentilerinin Ebe/Hemşireler Tarafından Karşılanma Durumu. Tıp Araştırmaları Dergisi 2009;7(3):132-40.