SSK HASTANESİNDE ÇALIŞAN HEMŞİRELERİN SOSYODEMOGRAFİK ÖZELLİKLERİ VE ÖZ-ETKİLİLİK, YETERLİLİK DÜZEYLERİ

Tanımlayıcı nitelikte olan bu araştırmanın amacı, hemşirelerin özetkililik-yeterlilik düzeyi ile sosyodemografik özellikleri arasında ilişki olup olmadığını belirlemektir. Araştırma 22 Aralık 2003-09 Ocak 2004’de Gaziantep SSK Bölge Hastanesinde yapılmıştır. Tüm hemşirelerin (170 kişi) çalışma kapsamına alınması hedeflenmiş fakat verilerin toplandığı tarihlerde hastanede bulunan 140 hemşire örneklem grubunu oluşturmuştur. Veriler araştırmacı tarafından oluşturulmuş çalışanların sosyodemografik özelliklerini içeren anket formu ve Öz-Etkililik-Yeterlilik Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizinde, istatistiksel analizlerde ortalama, yüzdelik, t testi ve kruskal walls testi kullanılmıştır. Araştırmaya katılan hemşirelerin % 77.9’ unun yaşı 18-30 arasında, % 22.1’ inin yaşı 31 yaş ve üzerinde bulunmuştur. % 50.7’sinin sağlık meslek lisesi, %43.6’sının önlisans, %5.7’sının lisans mezunu oldukları belirlenmiştir. Hemşirelerin %60’ının mesleklerini isteyerek seçtikleri, %40’ının ise isteyerek seçmediği, %73.6’sının mesleklerini sevdikleri %27.4’ünün mesleklerini sevmedikleri belirlenmiştir. Hemşirelerin sosyodemogarfik özellikleri ile öz-etkililik-yeterlilik düzeyleri arasında anlamlı fark saptanmamıştır (p > 0.05). Hemşirelerin genel olarak öz-etkililikyeterlilik düzeyi yüksek (93.78 ± 10.51) bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Hemşireler, öz-etkililik-yeterlilik, sosyodemografik özellikler

PDF

___

……….WHO Salvage J (Ed) (1993). Nursing in action strengtheing nursing and midwifery to support health for all. Çeviri Ed. Ülker S (1995) Hemsirelikte Etkinlige Dogru Eylem. Aydogdu Ofset, Ankara.
Abaan S (1996). Hemsirelikte kalite ve verimlilik iliskisi. Ege Üniversitesi Hemsirelik Yüksekokulu Dergisi 12(3): 85-97.
Aksayan S, Gözüm S (1998). Olumlu saglik davranislarinin baslatilmasi ve sürdürülmesinde öz etkililik (kendini etkileme) algisinin önemi. Cumhuriyet Üniversitesi Hemsirelik Yüksekokulu Dergisi 2(1): 35-42.
Akyol U (2003). Depresyon. Bütün Dünya Dergisi (1): 129.
Bandura A (1982). Self-efficacy mechanizm in human agency American Psychologist 37: 2,122-47.
Bandura A (2002). Self-efficacy. http://www.emory.edu/EDUCATION/mfp/BanEncy.html
Gözüm S (1999). Öz etkililik-yeterlilik ölçeginin Türkçe formunun yapi geçerliligi: Öz etkililik-yeterlilik ile stresle basa çikma arasindaki iliski. Atatürk Üniversitesi Hemsirelik Yüksekokulu Dergisi 2(1): 35-43.
Gözüm S, Aksayan S (1999). Öz etkililikyeterlilik ölçeginin Türkçe formunun güvenirlik ve geçerliligi. Atatürk Üniversitesi Hemsirelik Yüksekokulu Dergisi 2(1): 21-34.
Schwarzer R, Fuchs R (1995). Self efficacy and health behaviours, to appear in, Conner M, Norman P, Predicting health behaviour. Research and practice with social cognition models. Buckingham open Üniversity press... http://userpege.fu-berlin.de/ruahahn/publicat/conner 9.htm
Schwarzer R, Scholz U (2002). Crosscultural assesmelt of coping resources: The General Perceived Self-Efficacy Scale. http//userpege.fuberlin.de/~health/lingua5.htm
Tripp MA (1999). Perspectives on the development and influence of self-efficacy beliefs. www.umm.maine.edu/Bexstudents/Mark Tripp/mt 310.html
Velioglu P (1999). Hemsirelikte Kavram ve Kurallar, Alas Ofset, Istanbul S: 323-346.
Yanikkerem E (2003). Birinci basamak saglik çalisanlarinin sosyodemografik özellikleri ve öz etkililik-yeterlilik düzeyleri. Modern Hastane Yönetimi Dergisi 2(7): 46-50.
Yigitbas Ç, Yetkin A (2003). Saglik yüksekokulu ögrencilerinin öz etkililikyeterlilik düzeyinin degerlendirilmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Hemsirelik Yüksekokulu Dergisi 7(1):6-13.