Yetişkinler İçin Mutluluğu Artırma Stratejileri Ölçeğinin Geliştirilmesi

Amaç: Mutluluk, psikolojide ele alınan önemli konulardan biridir. Bu çalışmanın amacı, yetişkinler için mutluluğu artırma stratejilerine yönelik bir ölçek geliştirmektir. Yöntem: Araştırmanın katılımcılarını, 24-60 yaşlarında yer alan toplam 438 yetişkin (215 kadın ve 223 erkek) oluşturmuştur. Çalışmada ölçek geliştirme bağlamında madde analizi, açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi ile güvenirlik analizi yapılmıştır. Çalışmada geliştirilen ölçeğin geçerliği, Oxford Mutluluk Ölçeği ile incelenmiştir. Bulgular: Çalışma bulgularına göre, açıklanan varyansı %61.932 olan altı boyutlu ve 28 maddeli bir ölçek elde edilmiştir. Ölçeğin boyutlarına; "çevreye pozitif tepki vermek", "bedeni dinlendirmek", "mental kontrol yapmak", "doğrudan mutluluğa yönelik davranışlar sergilemek", "dini inancın gereğini yerine getirmek" ve "istekleri doyurmak" isimleri verilmiştir. Ölçek, yüksek güvenirlik değerlerine sahip olarak bulunmuştur. Ölçeğin doğrulayıcı faktör analizi çalışmasında, açımlayıcı faktör analizi ile elde edilen yapısının doğrulandığı sonucuna varılmıştır. Sonuç: Analizler sonucunda, ele alınan ölçeğin psikometrik özelliklerinin istenen düzeyde olduğu bulunmuştur.

Development of Happiness Increasing Strategies Scale for Adults

Objective: Happiness is one of the substantial issues inpsychology. The aim of this study was to develop the scaleof happiness increasing strategies for adults.Method: The study group consisted of 438 adults (215female and 223 male), aged 24 to 60. In the analysisof the data, reliability analysis, and confirmatory andexplanatory factor analysis methods were employed. TheOxford Happiness Scale was used in order to perform thevalidity analysis.Results: According to results of the study, the scalecomposed of 28 items and six dimensions with thelevel of 61.93% explained variance. The dimensions ofthe scale were named as taking a rest, mental control,exhibiting happiness oriented behaviors, participating inreligious activity, reacting positively to the environmentand satisfaction of desires.Conclusions: As the findings of the study revealed, theScale of Happiness Increasing Strategies was valid andreliable, and also it might be used for adults. Thus, thefindings of this study might enlighten the way of otherresearchers and the scale might be used in future studies.

PDF

___

1. Diener E. Subjective well being. Psychol Bull. 1984;95(3):542-75. [CrossRef]
2. Lykken D, Tellegen A. Happiness is a stochastic phenomenon. Psychol Sci. 1996;7(3):186-89. [CrossRef]
3. Argyle M, Martin M, Crossland J. Happiness as a function of personality and social encounters. In Forgas JP Innes JM (editors). Recent Advances in Social Psychology: An International Perspective. North-Holland: Elsevier. 1989;30:189-203.
4. Fordyce MW. A program to increase happiness: further studies. J Couns Psychol. 1983;30(4):483-98. [CrossRef]
5. Tkach C, Lyubomirsky S. How do people pursue happiness, relating personality, happiness-increasing srategies, and wellbeing? J Happiness Stud. 2006;7(2):183-225. [CrossRef]
6. Eryılmaz A. Ergenler için öznel iyi oluşu artırma stratejileri ölçeğinin geliştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 2010;33(4):81-8.
7. Myers DG, Deiner E. Who is happy? Psychol Scin. 1995;6(1):10-9. [CrossRef]
8. Lyubomirsky S, Sheldon KM, Schkade D. Pursuing happiness: The architecture of sustainable change. Review of General Psychology. 2005;9(2):111-31. [CrossRef]
9. Dogan T, Sapmaz F. Examination of psychometric properties of the Turkish version form of the Oxford Happiness Questionnaire in university students. Dusunen Adam: The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences. 2012;25(4):297-304.
10. Akın A, Satıcı SA. Öznel mutluluk ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2011;21(21):65-77.
11. Eryılmaz A. Yetişkin öznel iyi oluşu ile pozitif psikoterapi bağlamında birincil ve ikincil yetenekler arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Klinik Psikiyatri. 2011;14(1):17-28.
12. Eryılmaz A, Ercan L. Öznel iyi oluşun cinsiyet, yaş grupları ve kişilik özellikleri açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 2011:4(36):139-49.
13. Eryılmaz A. Strategies adopted by Turkish adults for increasing happiness in daily life. Mental Health, Religion & Culture. 2014;17(7):680-89. [CrossRef]
14. Vaillant GE. Mental health. Am J Psychiatry. 2003;160(8):1373-84. [CrossRef]
15. Lyubommirsky S. Why are some people happier than others? Am Psychol. 2001;56(3):239-49. [CrossRef]
16. Hills P, Argyle M. The Oxford happiness questionnaire: A compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality and Individual Differences. 2002;33(7):1073-82. [CrossRef]
17. Dogan T, Çötok AN. Oxford mutluluk ölçeği kısa formunun Türkçeye uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 2011;4(36):165-72.
18. Çokluk Ö, Güçlü Ş, Şener B. Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi. 2010:36-160.
19. Buss DM. The evolution of happiness. Am Psychol. 2000;55(1):15- 23. [CrossRef]
20. Iso-Ahola SE, Weissinger E. Leisure and boredom. J Soci Clin Psychol. 1987;5(3):356-64. [CrossRef]
21. Bray I, Gunnell D. Suicide rates, life satisfaction and happiness as markers for population mental health. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol. 2006;41(5):333-7. [CrossRef]
22. Koivumaa-Honkanen H, Kaprio J, Honkanen RJ, Viinamäki H, Koskenvuo M. The stability of life satisfaction in a 15-year followup adult Finns healthy at baseline. BMC Psychiatry. 2005;5(4):1-8. [CrossRef]