Ümit Başar SEMİZ, Esra SÜNBÜL AYDIN, Fatma Feriha CENGİZ, Rumeysa ELBAY YENİ, Filiz İZCİ, Selcen KÖŞKER DOĞRU, Arzu AKSOY ETLİK, Sena GÜRDAL, Serkan ZİNCİR, Selma ZİNCİR BOZKURT

Yatarak Tedavi Gören Psikiyatri Hastalarında İntihar Girişiminin Klinik Özellikler ve Sosyodemografik Değişkenlerle İlişkisi

Amaç: Bu çalışmanın amacı yatarak tedavi gören psikiyatri hastalarında intihar girişiminin sıklığını saptamak ve hastaların klinik özellikleri ile bazı sosyodemografik değişkenler arasındaki ilişkiyi araştırmaktır. Yöntem: Bu çalışmaya Ocak 2011-Mart 2013 tarihleri arasında Erenköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Psikiyatri Kliniği’nde yatarak tedavi gören toplam 2000 hasta dahil edilmiş ve bu hastalar arasında özgeçmişinde intihar girişimi öyküsü olan 277 (%13.8) hastanın tıbbi kayıtları geriye dönük olarak incelenerek intiharla ilişkili olabilecek bazı sosyodemografik veriler ve klinik özellikler açısından değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmanın sonuçlarına göre intihar girişimi olan hastaların yaş ortalaması 33.26±12.71 olup en küçük yaş 15 en büyük yaş 70 idi. Olguların cinsiyet dağılımı %67.1 kadın ve %32.9 erkek şeklinde (Kadın/Erkek oranı ~ 2) idi. Tüm olguların %54.5’i bekar idi. Kadınlar erkeklere göre daha sık intihar girişiminde bulunmuşlardı (χ2 =32.5, p < 0.0001). İntihar girişiminin daha sıklıkla herhangi bir işte çalışmayanlarda (%57.8) ve dürtü kontrolünde zorluk yaşayanlarda olduğu, intihar girişimi sonrası en sık konulan psikiyatrik tanının major depresyon (%49.5) olduğu bulunmuştur. En sık intihar girişiminin ilaç alınması (%62.5) yoluyla olduğu, bunu fare zehiri içme (%12.6), bilek kesme (10.5), yüksekten atlama (%7.6), ası (%5.8) ve tüpgaz/doğalgaz açma (%1.1) yöntemlerinin izlediği belirlenmiştir. Tartışma: Bu çalışmada elde edilen sonuçlara göre intihar girişiminde bulunan psikiyatrik hastalar sosyodemografik ve klinik özellikler açısından genel olarak literatürle uyumludur. Çalışmamızda intihar girişimi sonrası konulan tanılar arasında depresyonun ilk sırada yer alması, depresyonun yatan hastalar için en önemli risk etkeni olduğunu desteklemektedir.

Anahtar Kelimeler:

psikiyatrik yatan hastalar, sosyodemografik özellikler, intihar girişimi

Suicide attempt and its relationships with clinical features and sociodemographic variables in psychiatric inpatients

Objective: The aim of this study is to determine the frequency of attempted suicide in psychiatric inpatients and to examine the relationship between clinical features of the patients and some sociodemographic variables. Methods: 2000 psychiatric inpatients treated in between the January 2011 and March 2013 at Erenkoy Research and Training Hospital for Mental and Neurological Disorders were included in the study and among them 277 inpatients (13.8%) with a suicide attempt in their personal history were evaluated retrospectively from the point of view of sociodemographic and clinical aspects related to suicide by examining their medical files. Results: According to the findings of this study, the mean age of the patients was 33.26±12.71 (minimum 15 and maximum 70). The distribution of patients according to the sex was determined as 67.1% female and 32.9% male (Female/Male ratio is ~ 2). 54.5% of the all patients was single. The suicidal behavior has been seen more often in unemployed patients (57.8%), patients who have difficulty with impulse control and depression was the most common diagnosis (49.5%) after the suicide attempt. There was statistically significant relation between the sex and the frequency of suicide attempt (?2=32.5, p<0.0001). The most common method of attempted suicide was taking pills (62.5%), and that was followed by drinking rat poison (12.6%), wrist cutting (10.5%), jumping (7.6%), hanging (5.8%) and propane/natural gas release (1.1%) methods in descending order. Conclusions: According to the results obtained from this study, psychiatric patients who attempted suicide in general, consistent with the literature in terms of socio-demographic and clinical characteristics. In our study, depression takes place in the first order that supports being the most important risk factor among the all diagnoses after suicide attempts.

Keywords:

psychiatric inpatients, attempted suicide, socio-demographic variables,

PDF

___

Sayıl I. Acil Psikiyatri. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi, 1987.
Sayıl I. İntihar davranışı ve epidemiyolojisi. O Doğan (editör). Psikiyatrik Epidemiyoloji. İzmir: Ege Psikiyatri Yayınları, 1995:118
Demirel Özsoy S, Eşel E. İntihar (Özkıyım). Anadolu Psikiyatri Dergisi 2003;4:175-85.
Howard S, Sudak MD. Psikiyatrik Aciller. Özkıyım. BJ Sadock, VA Sadock (editör), Aydın H, Bozkurt A (çeviri editörü). 8. Baskı, 2007:2442-53.
Altındağ A, Sır A, Özkan M. Türkiye’de intihar hızlarındaki değişimler (1974-1998). Türkiye’de Psikiyatri 2001;2:79-86.
Şenol V, Ünalan D, Avşaroğulları L, İkizceli İ. İntihar girişimi nedeniyle Erciyes Üniversitesi Tıp Fakltesi Acil Anabilim Dalı’na başvuran olguların incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2005;6:19-29.
Sağınç H, Kuğu N, Akyüz G, Doğan O. Yatarak tedavi gören hastalarda intihar öyküsünün araştırılması. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2000;1:83-8.
Polatöz Ö, Kuğu N, Doğan O, Akyüz G. Sivas il merkezinde intihar davranışının yaygınlığı ve bazı sosyodemografik faktörlerle ilişkisi. Düşünen Adam Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi 2011;24:13
Goldstein RB, Black DW, Nasrallah A ve ark. The prediction of suicide. Arch Gen Psychiatry 1991;48:418-22.
Ateşçi FÇ, Kuloğlu M, Tezcan E, Yıldız M. İntihar girişimi olan bireylerde birinci ve ikinci eksen tanıları. Klinik Psikiyatri 2002;5:22-7.
Henrikson MM, Hillevi MA, Marttunen MJ. Mental disorders and comorbidity in suicide. Am J Psychiatry 1993;150:935-40.
Cheng A. Mental illness and suicide. Arch Gen Psychiatry 1995;52:594-603.
Shafii M, Carrigan S, Whittighill JR. Psychological autopsy of completed suicide in children and adolescent. Am J Psychiatry 1985;142:1061-4.
Bilici M, Bekaroğlu M, Hocaoğlu C, Gürpınar S, Soylu C, Uluutku N. Incidence of completed and attempted suicide in Trabzon, Turkey. Crisis 2002;23:3-10.
Güven O, Güler K, Öztürk N ve ark. Suisid amaçlı zehirlenmelerde sosyal ve psikolojik özellikler. İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası 1993;57:86-90.
Hawton K, Catalon J. İntihar Girişimi. B Ceyhun (Çeviri editörü), Ankara: Hekimler Yayın Birliği, 1994:6-33.
Alptekin K, Duyan V, Demirel S. Adıyaman’da intihar girişimleri. Anatolian Journal of Psychiatry 2006;7:150-6.
Çayköylü A, Coşkun İ, Kırkpınar İ, Özer H. Özkıyım girişiminde bulunanlarda sosyodemografik özellikler ve tanı dağılımı. Kriz Dergisi 1997;5:37-42.
Sayar K, Acar B. Psikofarmakolojik ajanlarla yapılan intihar girişimlerinde risk etkenleri. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni 1999;9:208-12.
Kernberg P. Psychological interventions for the suicidal adolescent. Am J Psychotherapy 1994;48:52-63.
Brodsky BS, Stanley B. Developmental effects on suicidal behavior: The role of abuse in childhood. Clin Neurosci Res 2001;1:331-6.
Oquendo MA, Mann JJ. The biology of impulsivity and suicidality. Psychiatr Clin North Am 2000;23:11-25.