EARLY PRACTICES OF THE CONCEPT OF VOLUNTARY SIMPLE LIVINGIN HISTORY: VOLUNTARY SIMPLE LIVING THROUGH AKHISM SYSTEM IN SELJUKIAN-OTTOMAN PERIOD

Being conceptualized in 1936, voluntary simplicity has begun to be intensely studied in marketing literature during the last few decades. Voluntary simple living is described as to abstain from acquiring property and dissipation, richness in inner world and simplicity in outer life so as not to comply with the main goal of living; and became increasingly prevailing as an alternative lifestyle against consumerism enforced by the industrial society. In the present study, it is examined whether or not the concept of voluntary simplicity is espoused as a lifestyle in Akhism system in the Seljukian-Ottoman period, having its roots in 13th century, which we suggest that they are considerably similar in terms of aims and contextual aspects. The research is a theoretical study depending on secondary data. It is revealed through the research that the five main features of voluntary simplicity; material simplicity, free will, environmental consciousness, humanitarian aspect and personal development are broadly adopted as a lifestyle in Akhism, and the aims of Akhism system have fortified a social structure that formed the voluntary simple living. With the findings of the research, a vital gap in the history of the concept of voluntary simplicity has been filled through unveiling that the voluntary simplicity which has begun to spread as a lifestyle throughout the last quarter of 20th century, has been successfully implemented at first in Akhism system which has its roots in 13th century. Keywords: Cunsumer behavior, voluntary simplicity, Akhisim systemJEL Classification: M30, M39, Z1

Keywords:

Cunsumer behavior, voluntary simplicity Akhisim system,

PDF

___

Acar, A. (2005), ‘Küreselleşme Sürecinde Ahilik Kodları ve Normlarının Yeniden Değerlendirilmesi’, I.Ahi Evran-ı Veli ve Ahilik Araştırmaları Sempozyumu, GÜ Ahilik Kültürünü Araştırma Merkezi, Kırşehir.iç. Yeşil, R. (2008), ‘Mesleki Değerler Eğitimi Perspektifinden Ahilik Sistemi:Tespitler ve Tahliller’, I.Uluslararası Ahilik Kültürü ve Kırşehir Sempozyumu: 1117-1134.
Alexander, Samuel (2011), The Voluntary Simplicity Movement: Reimagining The Good Life Beyond Consumer Culture, University of Melbourne, International Journal of Envıronmental, Cultural, Economic, and Socialsustainability, Vol. 7(3): 133-150.
Argan, Metin., Mehpare T. Argan ve Nurdan Sevim (2012), Tükenmeden Tükettiren yaşam Tarzı: Gönüllü Sadelik, 17.Ulusal Pazarlama Kongresi Bildiri Kitabı, Balıkesir Üniversitesi, Yayın No:39:201-220.
Barton, L. (1981), VoluntarySimplicityLifestylesandEnergyConservation, Journal of Consumer Research, Vol.8, s.223-234.
Bayraktar₁, F. (2006), ‘Ahiliğe Felsefi ir Bakış’, II.Ahi Evran-ı Veli Ahilik Araştırmaları Sempozyumu, AEÜ Ahilik Araştırmaları Merkezi Yayın No:4, Kırşehir:83-88.
Bayraktar, L. ( 2005), Ahilik ve Ahlak, I. Ahi Evran-ı Veli ve Ahilik Araştırmaları Sempozyumu, Kırşehir, Gazi Üniversitesi Ahilik Kültürünü Araştırma Merkezi Yayınları.
Bayraktar₂, L. (2006), ‘Ahilik ve Ahlak’, II.Ahi Evran-ı Veli Ahilik Araştırmaları Sempozyumu, AEÜ Ahilik Araştırmaları Merkezi Yayın No:4, Kırşehir:89-94.
Beyaz, S. (2012), Ahilikte Bütünsel Kalite İlişkisi, II.Uluslararası Ahilik Sempozyumu, Kırşehir:927-944.
Burak, D. M., Özçelik, N. (2005), ‘ Ahiliğin Cumhuriyet Dönemi Meslek Eğitimine Yansımaları’, I.Ahi Evran-ı Veli ve Ahilik Araştırmaları Sempozyumu, GÜ Ahilik Kültürünü Araştırma Merkezi, Kırşehir. iç. Yeşil, R. (2008), ‘Mesleki Değerler Eğitimi Perspektifinden Ahilik Sistemi:Tespitler ve Tahliller’, I.Uluslararası Ahilik Kültürü ve Kırşehir Sempozyumu: 1117-1134.
Çağatay, N. (1989), Bir Türk Kurumu Olarak Ahilik, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara.
Cüceloğlu, D. ( 2001), İçimizdeki Biz, Remzi Kitabevi, İstanbul.
Craig-Lees, M. andHill, C. (2002), Understanding Voluntary Simplifiers, Psychology&Marketing, Vol.19: 187-210.
Demir, G. (2001), ‘Ahilik ve Yükselen Değerler’, Görüş, Ocak:76-82. İç. Mercan, N.,Oyur, E. (2012), “Ahilik ve Ahlaki Olgunluk İlişkisi ve Ampirik Bir Araştırma”, II. Uluslararası Ahilik Sempozyumu, Kırşehir:802-819.
Ekinci, Yusuf (1991), Ahilik ve Esnaf Ahlakı, Standart Dergisi, Sayı:351:28-31.
Ekinci, Y.(2001), Ahilik, Talat Matbaası, İstanbul.
Elgin, Duaneand Arnold Mitchell (1977), VoluntarySimplicity: Life Style of TheFuture, TheFuturist (Summer): 200-210.
Elgin, Duane( 1993), VoluntarySimplicity: Toward a Way of Life thatisOutwardly Simple, InwardlyRich, William Morrow and CompanyInc., New York.
Erbaşı, A.(2012), Ahi Teşkilatında Yönetim Fonksiyonlarıyla İlgili Uygulamalar, Turkish Studies, 7(2), s.1321-1331.
Erken, V. (1999), Ahi Teşkilatının Vizyonu, II. Uluslararası Ahilik Kültürü Sempozyumu, Kırşehir, s.125-138.
Etzioni, A. (1998), VoluntarySimplicity: Characterization, Select PsychologicalImplications, andSocietalConsrquences, journal of EconomicPshcology, Vol.19: 619-643.
Gemici, N. (2008), Ahilikten Günümüze Meslek Eğitiminde Model Arayışları ve Sonuçları, 1.Uluslararası Ahilik Kültürü ve Kırşehir Sempozyumu, Kırşehir: 393-444.
Gemici, N.(2010), Ahilikten Günümüze Meslek Eğitiminde Model Arayışları ve Sonuçları, Değerler Eğitimi Dergisi, Cilt 8(19), s.71-105.
Günay, ü. (2006), Ahiliğin Dini ve Sosyal Yönleri, II. Ahi Evran-ı veli ve Ahilik sempozyumu, Kırşehir: 163-186.
Gürsoy, K. (2006), İktisadi Faaliyet Aynı Zamanda Ahlaki Faaliyettir, Mostar, Sayı:20. İç. Bayraktar, L. (2006b), ‘Ahilik ve Ahlak’, II.Ahi Evran-ı Veli Ahilik Araştırmaları Sempozyumu, AEÜ Ahilik Araştırmaları Merkezi Yayın No:4, Kırşehir:89-94.
Gölpınarlı, A. (2011), İslam ve Türk illerinde Fütüvvet Teşkilatı ve Kaynakları, İ.Ü.İktisat Fakültesi Mecmuası, Cilt:11: 1-4. İç. Kazım Ceylan (2016), Ahiliğin Oluşumu ve Etkileri :3-23, Postmodern Çağda Ahilik (Ed: Hüsniye Örs), Nobel Yayınevi, Ankara.
Huneke, M. E. (2005), TheFace of Un-Consumer: An Empirical Examination of ThePractical of Voluntary Simplicity in The United States, University of Washington, Bothell, Psychology& Marketing, Vol. 22 (7):527-550.
İbn Battuta (2015), Seyahatname, Yapı Kredi Yayınları, No:2235, İstanbul.
Iwata, O. (1997), Attitudinal and Behavioral Correlates of Voluntary Simplicity Lifestyles, Social Behaviorand Personality, Vol.25:233-240.
Iwata, O. (2006), An Evaluation of Consumerism and Lifesttle as Correlates of a VoluntarySimplicityLifestyle, Social Behavior and Personality, Vol.34(5):557-568.
Johnson, B. (2004), SimplyIdentitiyWork? TheVoluntarySimplicityMovement, Qualitative Sociology, 27(4), s.527-530.
Kahvecioğlu, R., Çetinkaya, F. (2008), ‘Topluma Yönelik Pazarlama Yönetim Anlayışının Ahilik Sistemiyle Örtüşen Yönleri’, I.Uluslararası Ahilik Kültürü ve Kırşehir Sempozyumu, Kırşehir: 513-528.
Karatop, B. (2012), “Tersine Lojistiğin İlk Uygulamaları: Bacıyan-ı Rum”,The 2nd International Symposium of Akhisim, Kırşehir:881-889.
Kaya, U. (2013), Değerler Eğitiminde Bir Meslek Teşkilatı: Ahilik, Değerler Eğitimi Dergisi, Cilt:11 (26):41-69.
Kazıcı, Z. ( 2006), Ahilik ve Yetişkinlik Dönemi Eğitimindeki Yeri, Yetişkinlik Dönemi Eğitim ve Problemleri, Ensar Neşriyat, İstanbul.
Kılavuz, M.A. (2005), Ahilik Kurumunda Din ve Ahlak Eğitimi Anlayışı, I. Ahi Evran-ı Veli ve Ahilik Araştırmaları Sempozyumu: Kırşehir, Gazi Üniversitesi Ahilik Kültürünü Araştırma Merkezi Yayınları: 615-628.
Maslow, A. (1943), A Theory of humanMotivation, PshchologicalReview, Vol.50: 370-396. İç. Huneke, M. E. (2005), TheFace of UnConsumer: An EmpiricalExamination of ThePractical of VoluntarySimplicity in The United States, University of Washington, Bothell, Psychology& Marketing, Vol. 22 (7):527-550.
McDonald, C., C.J. Oates., W. Youngand K. Hwang. (2006), Toward Sustainable Consumption: Researching Voluntary Simplifiers, Psychology& Marketing, Vol. 23(6): 515-534.
Mercan, N.,Oyur, E. (2012), “Ahilik ve Ahlaki Olgunluk İlişkisi ve Ampirik Bir Araştırma”, II. Uluslararası Ahilik Sempozyumu, Kırşehir:802819.
Nakıboğlu, G. (2007), Tersine Lojistik: Önemi ve Dünyadaki Uygulamalar, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt. 9(2): 181196.
Odabaşı, Y. ( 2006),Tüketim Kültürü: Yetinen Toplumdan Tüketen Topluma, Sistem Yayıncılık, İstanbul.
Orhaner, B. (2012), “Ahilik ve Kurumsal Sorumluluk”, Ahiliğe Genç Bakışlar makale Yarışması ve Sempozyumu Bildiri Kitabı:3-20.
Örs, H. (2016), Pazarlamada Etik Kavramının Tarihteki İlk Uygulamaları: Ahilik Sisteminde Pazarlama Etiği: 63-85, Postmodern Çağda Ahilik (Ed: Hüsniye Örs), Nobel Yayınevi, Ankara.
Özgül, E. ( 2011), Tüketicilerin Sosyo-Demografik Özelliklerinin Hedonik Tüketim ve Gönüllü Sade Yaşam Tarzları Açısından Değerlendirilmesi, Ege Akademik Bakış, Cilt 11(1), s.25-38.
Öztürk, N.(2010), ahilik Teşkilatı ve Günümüz Ekonomisi, Çalışma Hayatı ve İş Ahlakı Açısından Değerlendirilmesi. İç.Beyaz, S. (2012), Ahilikte Bütünsel Kalite İlişkisi, II.Uluslararası Ahilik Sempozyumu, Kırşehir:927-944.
Sarıkaya, H. ( 2000), XIII-XVII Asırlardaki Anadolu’da Fütüvvetnamelere göre Dini ve İnanç Motifleri, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara.
Shama, A.(1985), TheVoluntarySimplicityConsumer, TheJournalof Consumer Marketing,Vol. 2, s.57-63.
Yeşil, R. (2008), ‘Mesleki Değerler Eğitimi Perspektifinden Ahilik Sistemi:Tespitler ve Tahliller’, I.Uluslararası Ahilik Kültürü ve Kırşehir Sempozyumu: 1117-1134.
Zavestoski, S. (2002), TheSocial-PsychologicalBasesof Anti-ConsumptionAttidutes, Psychology& Marketing, Vol.19(2): 149-165.
Zorlu, D.M., Düğer, M., Çetinkaya, Ö. (2012),”Toplumsal Sorunların Çözümüne Yönelik Olarak Ahilik ve Sosyal Girişimcilik Kavramlarının Karşılaştırılması”, ”,The 2nd International Symposium of Akhisim, Kırşehir:787-798.