Tuğba SİVRİKAYA, Müzeyyen ELDENİZ ÇETİN

Examination of Digital Game Addiction Levels of Adolescent Mainstreaming Students

Bu araştırmada kaynaştırma öğrencisi ergenlerin dijital oyun bağımlılığı düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya Düzce ilinde ortaokul, Anadolu Lisesi, Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi (MTAL) ve Mesleki Eğitim Merkezine (MEM) devam eden 12-18 yaş arası 157 kaynaştırma öğrencisi ergen katılmıştır. İlişkisel tarama modeli ile desenlenen araştırmada Kişisel Bilgi Formu ve Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği (DOBÖ-7) ile veri toplanmıştır. Araştırmanın sonucunda kaynaştırma öğrencisi ergenlerin dijital oyun bağımlılığı düzeyleri genel olarak düşük bulunmuştur. Kaynaştırma öğrencisi ergenlerin yaşı, yetersizlik türü ve yetersizliğin derecesine göre dijital oyun bağımlılığı düzeyleri arasında anlamlı bir fark bulunmazken, cinsiyet ve devam ettiği okul türüne göre ise anlamlı bir fark olduğu bulunmuştur. İleri araştırmalara ve uygulamalara yönelik önerilere yer verilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

kaynaştırma öğrencisi, ergenler, dijital oyun, dijital oyun bağımlılığı, yetersizliği olan öğrenciler

Examination of Digital Game Addiction Levels of Adolescent Mainstreaming Students

This study aims to examine the digital game addiction levels of adolescent mainstreaming students in terms of various variables. 157 adolescent mainstreaming students between the ages of 12-18 who attend secondary school, Anatolian High School, Vocational and Technical Anatolian High School, and Vocational Education Center in Düzce province participated in the research. Data were collected using the Demographic Data Form and the Digital Game Addiction Scale in the study, which is designed with the single survey model. As a result of the research, the digital game addiction levels of mainstreaming students among adolescents were found to be low in general. While there was no significant difference between digital game addiction levels of adolescent mainstreaming students according to grade level, type of disability, and degree of disability, there was a significant difference according to gender and type of school attended. Suggestions for further research and applications are included.

Keywords:

mainstreaming students, adolescents, digital game, digital game addiction, students with disabilities,

PDF

___

Afacan, O., & Ozbek, N. (2019). Investigation of social media addiction of high school students. International Journal of Educational Methodology, 5(2), 235-245. https://doi.org/10.12973/ijem.5.2.235.
Al-Dababneh, K. A. & Al-Zboon, E. K. (2018). Understanding impulsivity among children with specific learning disabilities in inclusion schools. Learning Disability Quarterly, 41(2), 100-112.
Bailey, K.D. (1973). Monothetic and polythetic typologies and theır relation to conceptualization, measurement, and scaling. American Sociological Review, 38 (1), 18-33.
Bayrak, N. (2020). Üniversite öğrencilerinde akıllı telefon bağımlılığı ve olası erişkin dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu arasındaki ilişki (Master's Thesis). İstanbul: İstanbul Gelişim University.
Bekar, B. (2018). Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olan ve olmayan çocuklarda bilgisayar oyun bağımlılığı (Master's Thesis). Gaziantep: Hasan Kalyoncu University.
Bhagat, S., Jeong, E.J.& Kim, D.H. (2020). The Role of individuals need for online social interactions and interpersonal incompetence in digital game addiction, International Journal of Human–Computer Interaction, 36 (5), 449-463, https://doi.org/10.1080/10447318.2019.1654696.
Brown, G.T.L. & Hattie, C. (2012). The Benefits of Regular Standardized Assesment In Childhood Education. Sebastian Suggate, ve Elaine Reese (Ed.). Comtemporary Debates in Childhood Education and Development içinde (ss.287-293). Routledge. ISBN: 978-0-415-61489-4.
Can, A. (2017). Bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Pegem.
Chiu, S., Lee, J.Z. & Huang, D.H. (2004). Video game addiction in children and teenagers in Taiwan. Cyberpsychology and Behavior, 571-581, https://doi.org/10.1089/cpb.2004.7.571.
Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2nd Edition). Erlbaum.
Coutelle, R., Weiner, L., Paasche, C., Pottelette, J., Bertschy, G., Scröder, C.M. & Lalanne, L. (2021). Autism Spectrum Disorder and Video Games: Restricted Interests or Addiction?. International Journal of Mental Health Addiction, https://doi.org/10.1007/s11469-021-00511-4.
Ellis, P. D. (2010), The Essential Guide to Effect Size, Statistical Power, MetaAnalysis and Interpretation Research Results. Cambridge University Press
Field, A. P. (2009). Discovering statistics using SPSS: (and sex and drugs and rock 'n' roll). SAGE.
Griffiths, M.D., (2010). Excessive online computer use and learning disabilities. Australian Journal of Dyslexia and Other Learning Disabilities, 5, 31-34. Erişim Tarihi: 04.05.2021, http://irep.ntu.ac.uk/id/eprint/10719.
Griffiths, M.D. (2014). An Overview of Online Gaming Addiction. Thorsten Quandt ve Sonja kröger (Ed.) Multiplayer: The Social Aspects of Gaming içinde. Routledge.
Gros, B. (2017). Digital games in education. Journal of Research on Technology Education, 40(1), 23-38, https://doi.org/10.1080/15391523.2007.10782494.
Horzum, M.B. (2011). İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 36(159), 56-68.
Huizinga, J. (2006). Homo Ludens: Oyunun Toplumsal İşlevi Üzerine Bir Deneme, Çev: Mehmet Ali Kılıçbay, İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 2. Baskı
Jeong, E.J., Kim, D.J., Lee, D.M. & Lee, H.R. (2016). A study of digital game addiction from aggression, loneliness and depression perspectives. 49. Hawaii International Conference on System Sciences (HICSS), ss. 3769-3780, https://doi.org/10.1109/HICSS.2016.470.
Karagöz, Y. (2017). SPSS ve AMOS Uygulamalı Nitel Nicel Karma Bilimsel Araştırma Yöntemleri ve Yayın Etiği. Nobel.
Karasar, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Nobel.
Kim, E., Namkoong, K., Ku, T., ve Kim, S. (2008). The relationship between online game addiction and aggression, self-control, and narcissistic personality traits. European Psychiatry, 23(3), 212-218. https://doi.org/10.1016/j.eurpsy.2007.10.010.
Kislyakov, P.A. (2017). Risk factors related to antisocial behavior in teenagers with intellectual disabilities, Psychology in Russia: State of the Art,10(2), 215-227.
Kneer, J., Rieger, D., Ivory, J.D. & Ferguson, C. (2014). Awareness of risk factors for digital game addiction: ınterviewing players and counselors. Int J Ment Health Addiction 12, 585–599. https://doi.org/10.1007/s11469-014-9489-y.
Lemmens, J.S., Valkenburg, P., M. & Peter, J. (2009) Development and Validation of a Game Addiction Scale for Adolescents, Media Psychology, 12:1, 77-95, https://doi.org/10.1080/15213260802669458.
Özdarendeli, E. (2021). Özel öğrenme güçlüğüne sahip çocukların internet bağımlılığı, denetim odağı ile aile içi ilişkilerinin incelenmesi (Master's Thesis). Konya: KTO Karatay University.
Özçomak, M.S. & Çebi, K. (2017). İstatistiksel güç analizi: Atatürk üniversitesi iktisadi ve idari bilimler dergisi üzerine bir uygulama. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 31(2), 413-431.
Rooij, A.J., Schoenmakers, T.M. Vermulst, A.A., Eijnden, R.J.J.M. & Mheen, D. (2011). Online video game addiction: identification of addicted adolescent gamers. Addiction, 106(1), 205-212. https://doi.org/10.1111/j.1360-0443.2010.03104.x.
Sedlak, R. A., Doyle, M. & Schloss, P. (1982). Video games: a training and generalization demonstration with severely retarded adolescents. Division on Autism and Developmental Disabilities, 17 (4), 332-336, http://www.jstor.org/stable/23877304.
Tufan, A.E. & Yaluğ, İ. (2010). Erişkinlerde dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu: Türkiye verilerine dayalı bir gözden geçirme. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 11, 351-359.
Tuğlu, C ve Şahin, Ö.Ö. (2010) Erişkin dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu: nörobiyoloji, tanı sorunları ve klinik özellikler. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar-Current Approaches in Psychiatry, 2 (1), 75-116.
Üdücü, E. (2019). Özel öğrenme güçlüğü tanısı almış ve almamış 10-16 yaş arası öğrencilerin internet bağımlılığı düzeylerinin karşılaştırılması (Master's Thesis). İstanbul: İstanbul Gelişim University.
Weinstein, A.M. (2010) Computer and video game addiction—a comparison between game users and non-game users, The American Journal of Drug and Alcohol Abuse, 36(5), 268-276, https://doi.org/10.3109/00952990.2010.491879.
Yalçın Irmak, A. & Erdoğan, S. (2015). Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği Türkçe formunun geçerliliği ve güvenilirliği. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 16(Özel Sayı.1), 10-18.
Yalçın Irmak, A. & Erdoğan, S. (2016). Ergen ve genç erişkinlerde dijital oyun bağımlılığı: güncel bir bakış. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 27(2), 128-137.
Zhu, J. Zhang, W., Yu, C. & Bao, Z. (2015). Early adolescent internet game addiction in context: How parents, school, and peers impact youth. Computers In Human Behavior, 50, 159-168. https://doi.org/10.1016/j.chb.2015.03.079.