Ergenlerde Arkadaşlık İlişkileri ve Akran Sapması

Bu araştırmanın amacı, ergenlerde arkadaşlık ilişkileri ve akran sapmasının incelenmesidir. Çalışma grubunu ortaokul 7. ve 8.sınıf öğrencisi 500 ergen oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında Arkadaş İlişkileri ve Akran Sapması Ölçeği kullanılmıştır. Veriler analizinde Mann Whitney U, Kruskal Wallis H-Testi ve Spearman Brown Korelasyon Analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, erkeklerin akran sapmasının kızlardan daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Kız ergenlerin erkeklere göre arkadaş ilişkilerinde daha fazla güven ve özdeşim ile sadakate sahip oldukları, erkeklerin ise arkadaş ilişkilerinde daha fazla kendilerini açtıkları belirlenmiştir. Ergenlerin akran sapması ve arkadaş ilişkileri ile kardeş sayısı, anne-baba yaşı arasında anlamlı fark olmadığı (p>0,05) belirlenmiştir. Akran sapması anne öğrenim durumundan etkilenmezken annesi ilkokul mezunu ergenlerin arkadaş ilişkilerinde bağlılık oranının diğerlerinden daha yüksek olduğu saptanmıştır. Akran sapması ile ergenlerin arkadaşlık ilişkileri arasında manidar bir ilişki saptanmıştır.

___

  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç, E., Akgün, Ö.E, Karadeniz, Ş. ve Demirel F. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem.
  • Çetinkaya, B. (2012). Kişilerarası ilişkiler ve iletişimde kendini açma (Ed: A. Kaya), Kişilerarası İlişkiler ve Etkili İletişim. Ankara: Pegem.
  • Çevik, G.B, Atıcı, M. (2008). Lise 3. sınıf öğrencilerinin arkadaşlık ilişkilerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17 (2), 35-50.
  • Davies, J. ve Brember, I. (1999). Boys outperforming girls: A 8 year cross-sectional study of attainment and self-esteem in year 6, Educational Psychology, 19, 5-17.
  • Delikara, İ. (2000). Ergenlerin akran ilişkileri ile suç kabul edilen davranışlar arasındaki ilişkinin incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara: A.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Demir, N., Baran A. ve Ulusoy D. (2005). Türkiye’de ergenlerin arkadaş akran grupları ile ilişkileri ve sapmış davranışlar: Ankara örneklemi, Bilig Dergisi, 32, 83-108.
  • Deniz, E. (2006), Ergenlerde bağlanma stilleri ile çocukluk istismarları ve suçluluk-utanç arasındaki ilişki. Eurasian Journal of Educational Research, 22, 89-99.