Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinde Akran Desteğinin Önemi

Amaç: Bu çalışma, hemşirelik ve ebelik öğrencilerinin okulda ve uygulama alanlarında birbirlerine yardımlaşma durumlarını değerlendirmek, akran desteğini etkileyebilecek değişkenleri ortaya çıkarmak amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.Yöntem: Çalışma için ilgili kurumdan izin alınmıştır. Çalışmanın evreni bir devlet üniversitesinin ebelik ve hemşirelik bölümünde öğrenim gören 2. ve 4. sınıf öğrencileri (260 öğrenci) oluşturmuştur. Toplam öğrenci sayısının % 75’ine ulaşılmıştır. Veriler, "Tanıtıcı Bilgi Formu" ve 17 maddeden oluşan Çınar ve Çalışkan tarafından (2012) yılında Türkçe geçerlilik ve güvenilirliği yapılan “Akran Desteği Ölçeği” ile toplandı. Araştırmanın istatistiği SPSS.21 programı ile yapılmıştır.Bulgular: Çalışmaya katılan öğrencilerin %35.4’ü ebelik (n:92), %64.6’sı hemşirelik (n:168) bölümü öğrencisidir. Akran desteği genel puan ortalaması 46.98 ±11.3 iken alt ölçek puan ortalamaları sırasıyla fiziksel yardım 25.22 ± 6.13, akademik yardım 10.83±2.97, duygusal yardım 10.92±3.0 olarak tespit edildi. 2. sınıf öğrencilerin genel puan ortalaması 47.40 ± 11.51 ile 4. sınıflara 46.53 ± 11.14 göre çok az farkla yüksek bulunurken aralarında ki fark anlamlı değildi (p=.374). Etkili iletişim ve ekip çalışmasını ortaya koyan arkadaş varlığı ile akran desteği puan ortalaması arasında anlamlı farklılık olduğu belirlendi (p=.014). Akran desteği ölçeği fiziksel yardım, akademik yardım ve duygusal yardım alt puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark ve pozitif yönde yüksek düzeyde ilişki olduğu saptandı (p< 0.05). Sonuç: Öğrencilerin arkadaş sahibi olması akran desteği ölçeğinin yardım puanlarını olumlu yönde etkilediği saptandı. Akran desteği ölçeği toplam alt puan ortalamalarının bölümlere göre farkı istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (Hemşirelik: 48.02±11.35; Ebelik: 45.07±11.07)

Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinde Akran Desteğinin Önemi

Amaç: Bu çalışma, hemşirelik ve ebelik öğrencilerinin okulda ve uygulama alanlarında birbirlerine yardımlaşma durumlarını değerlendirmek, akran desteğini etkileyebilecek değişkenleri ortaya çıkarmak amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.Yöntem: Çalışma için ilgili kurumdan izin alınmıştır. Çalışmanın evreni bir devlet üniversitesinin ebelik ve hemşirelik bölümünde öğrenim gören 2. ve 4. sınıf öğrencileri (260 öğrenci) oluşturmuştur. Toplam öğrenci sayısının % 75’ine ulaşılmıştır. Veriler, "Tanıtıcı Bilgi Formu" ve 17 maddeden oluşan Çınar ve Çalışkan tarafından (2012) yılında Türkçe geçerlilik ve güvenilirliği yapılan “Akran Desteği Ölçeği” ile toplandı. Araştırmanın istatistiği SPSS.21 programı ile yapılmıştır.Bulgular: Çalışmaya katılan öğrencilerin %35.4’ü ebelik (n:92), %64.6’sı hemşirelik (n:168) bölümü öğrencisidir. Akran desteği genel puan ortalaması 46.98 ±11.3 iken alt ölçek puan ortalamaları sırasıyla fiziksel yardım 25.22 ± 6.13, akademik yardım 10.83±2.97, duygusal yardım 10.92±3.0 olarak tespit edildi. 2. sınıf öğrencilerin genel puan ortalaması 47.40 ± 11.51 ile 4. sınıflara 46.53 ± 11.14 göre çok az farkla yüksek bulunurken aralarında ki fark anlamlı değildi (p=.374). Etkili iletişim ve ekip çalışmasını ortaya koyan arkadaş varlığı ile akran desteği puan ortalaması arasında anlamlı farklılık olduğu belirlendi (p=.014). Akran desteği ölçeği fiziksel yardım, akademik yardım ve duygusal yardım alt puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark ve pozitif yönde yüksek düzeyde ilişki olduğu saptandı (p< 0.05). Sonuç: Öğrencilerin arkadaş sahibi olması akran desteği ölçeğinin yardım puanlarını olumlu yönde etkilediği saptandı. Akran desteği ölçeği toplam alt puan ortalamalarının bölümlere göre farkı istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (Hemşirelik: 48.02±11.35; Ebelik: 45.07±11.07).

___

  • 1-Demirbilek M. Yurtlarda kalan öğrencilerin arkadaşlık ilişkileri, arkadaşlık ilişkileriyle bağlantılı sorunları ve çözümüne yönelik bir model denemesi. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi.2012; 1(3): 1-24.
  • 2-Ateş B. Orta öğretim öğrencilerin sosyal destek algılarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Akademik Bakış Dergisi. 2012; 30:1-16.
  • 3-Kaymak D. Üniversite danışmanlığında akran desteği: bir bölüm. akranlığı projesi uygulaması. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi. 2008; 23: 22-29.
  • 4-Çalışkan T, Çınar S. Akran desteği: Geçerlik güvenirlik çalışması. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi.2012; 2(1): 1-7.
  • 5-Nazlı S. Kapsamlı gelişimsel rehberlik programları. Savaş Yayınevi. 3. Baskı. Ankara 2008: 94-98.
  • 6-Aladağ M, Tezer E. Akran danışmanlığı nedir? ne değildir? Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 2007; 27 (83): 139-152.
  • 7- Ünver V, Akbayrak N. Hemşirelik eğitiminde akran eğitim modeli. Dokuz Eylül Universitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2013; 6(4 ): 214-217.
  • 8- Çırpan F, Çınar S. Sağlık hizmetleri meslek yüksekokulu öğrencilerinde akran desteği ile akademik başarı arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 2013;3(4): 191-199.
  • 9- McKenna L, French J. A step ahead: Teaching undergraduate students to be peer teachers. Nurse Education in Practice. 2011; 11(2): 141–145.
  • 10- Yava A, Çiçek H. Hemşirelik eğitiminde yeni bir yaklaşım: Akran Koçluğu. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi. 2016; 65–71.
  • 11- Topping KJ. Trends in peer learning. Educational Psychology.2005; 25 (6): 631-645.
  • 12- Arslan S, Akın A. öğrenci akademik destek ölçeği türkçe formu: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2014;29(3):1-7.
  • 13- Çalışkan T, Çınar S. Akran Desteği: Öğrencilerin sınıf ortamı ve uygulama alanlarında birbirleriyle yardımlaşma durumlarının değerlendirilmesi. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi.(Sempozyum Özel Sayısı) 2010; 226-233.
  • 14- Keskin G, Sezgin B. Bir grup ergende akademik başarı durumuna etki eden etmenlerin belirlenmesi. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi. 2009; 4 (10): 3-18.
  • 15-Doğan T, Yıldırım İ. Üniversite öğrencilerinin iyilik halinin “arkadaşlık” ve “sevgi” boyutlarının incelenmesi. Eurasian Journal of Educational Research. 2006; 24: 77-86.
  • 16- Özkaleli S, Tengirşek İ. Öğrencilerin yurt ve üniversitede karşılaştıkları sorunların yaşantılarına nasıl yansıdığının, bu sorunları çözümlemede hangi yollara başvurduklarının ve psikososyal servislerden ne gibi yardımlar almak istediklerinin belirlenmesi. Yüksek Öğrenim Kredi ve Yurtlar Kurumu Genel Müdürlüğü,2000;Ankara. https://scholar.google.com.tr/scholar?q=Özkaleli+S%2C (Erişim Tarihi: 1-Eylül 2016).
  • 17-Çırpan F. Sağlık hizmetleri meslek yüksekokulu öğrencilerinde akran desteği ile akademik başarı arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. İstanbul Üniversitesi: Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: 2013.
  • 18- Kuo CL, Turton MA, Hsieh JL, Tseng HF, Hsu CL. Measuring peer caring behaviors of nursing students: Scae development. International Journal of Nursing Studies 2007; 44: 105.
  • 19-Tozoğlu E, Bayraktar G, Cingöz B, Yurttaş H. Akran desteği düzeyine sporun ve farklı değişkenlerin etkisi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi.2015; 3(9): 57-67.
  • 20- Mete S, İsbir G, Tokat M, Vural F. Hemşirelik öğrencilerinin klinik eğitimde akran eğitimine ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi.2011; 8 (3): 16-25.
  • 21-Thompson B, Mazer JP. Collage student ratings of student academic support: Frequency, importance, and modes of communication. Communication Education. 2009; 58(3): 433–458.
  • 22-Mazer J P, Thompson B. The validity of the student academic support scale: Associations with social support and relational closeness. Communication Reports. 2011;24(2):74-85.
  • 23-Nicpon MF, Huser L, Blanks EH, Sollenberger S,Befort C. The relationship of loneliness and social support with college freshmen’s acaemic performance and persistence.Journal of College Student Retention. 2007;8(3): 345-358.