12028

Siteler Mobilya Sanayi Bölgesi Semt Polikliniğinde çalışan tüm branş hekimlerinin meslek hastalıklarına yönelik yaklaşımlarının değerlendirilmesi

Giriş/Amaç: Türkiye’de yapılan meslek hastalıkları bildirimleri ve ilgili kurumlara sevkleri tahmini sayıların çok altındadır. Burada hekimlere de bir dizi sorumluluklar düşmektedir. Yaptığımız bu çalışma ile meslek hastalıklarının ayırıcı tanıda diğer semt polikliniklerinden ve bölgelerden daha çok düşünülmesi gereken bir konuma sahip olan Ankara Siteler Mobilya Sanayi Bölgesi çalışanlarına sağlık hizmeti sunan bir sağlık merkezinde tüm branşlardan hekimlerin meslek hastalıklarına yönelik farkındalıklarının ve yaklaşımlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Siteler Semt Polikliniğinde son bir yıl içerisinde çalışmış tüm branş hekimlerine yüz yüze anket uygulama yöntemi ile çalışmaya özgün yapılandırılmış ve araştırmacılar tarafından hazırlanan 18 soruluk bir anket Haziran - Eylül 2018 tarihleri arasında gerekli izinler alındıktan sonra uygulanmıştır. Çalışmada tüm evrene ulaşılması hedeflenmiştir. Bulgular: Ankete katılmaya gönüllü olan 8 farklı branştan hekimlerin (n: 30) %53,3'ü meslek hastalıkları konusunda eğitim alırken eğitim alan hekimlerin sadece biri aldığı eğitimi yeterli bulduğunu belirtmiştir. Hekimlerin %63,3’ü meslek hayatı boyunca hiç meslek hastalığı ön tanısı koymadığını belirtirken hekimlerin tamamının ise hiç meslek hastalığı bildirimi yapmadığı görülmüştür. Meslek hastalıklarının neden az bildirim yapıldığı konusunda en sık neden olarak hekimlerin %63,3'ü “meslek hastalıklarını tanımlamada zorluk” olarak belirtmiştir. "Kendinizi meslek hastalıkları yönetimi konusunda ne kadar yetkin ve donanımlı hissediyorsunuz?” sorusuna ankete katılan hekimlerin %80'i kendilerini 10 üzerinden 5 puan ve altında derecelendirirken cevapların ortanca değeri 3 (min.0 maks.8) idi. Sonuç: Hekimler meslek hastalıkları konusunda kendilerini yeterli hissetmemekte ve aldıkları eğitimi yeterli bulmamaktadır. Günlük pratiklerinde tüm branş hekimlerinin meslek hastalıklarına yönelik yaklaşımlarında eksikliklerin olduğu anlaşılmaktadır. Dolayısıyla bu konu hakkında hekimlerin farkındalıklarını ve bilgi seviyelerini yükseltmeyi amaçlayan yeni çalışmalara ve eğitimlere ihtiyaç duyulmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Meslek Hastalıkları, Koruyucu Hekimlik, İş Sağlığı

Evaluation of the approaches to occupational diseases of all physicians working in the Siteler -Furniture Industrial Zone- Health Center

Introduction/Aim: Referred to the relevant institutions and reported levels of occupational diseases in Turkey are far below than expected. Physicians also have responsibilities in this regard. The aim of this study is to evaluate the awareness and approach of all physicians who worked in Ankara Numune Siteler -Furniture Industry Region- Health Center which provide health services including occupational diseases. Material and Methods: An 18-question survey prepared by researchers was applied to all phsicians who worked in Ankara Numune Training and Research Hospital Siteler Health Center in the last 1 year. The survey was conducted between June 2018 and September 2018 after obtaining the necessary permits. It is aimed to reach the whole population in the study. Results: 53.3% of physicians from 8 different branches (n: 30) who were willing to participate in the survey stated that while received training on occupational diseases, only one of the trained physicians thought this training was sufficient. While 63.3% of the physicians stated that they did not make any pre-diagnosis of any occupational disease during their professional life, all of the physicians did not report any occupational disease. 63.3% of physicians stated that they had difficulty in identifying occupational diseases as the most common reason why occupational diseases are underreported. Physicians were asked the question "how competent and equipped do you feel about occupational disease management?" and were asked to give a score between 0-10. The median value of the answers was 3 (min.0 max.8) while 80% of the physicians rated themselves 5 points or less. Conclusion: Physicians do not feel sufficient about occupational diseases and they do not find the training enough. It is understood that there are deficiencies in the all branches’ physicians’ approach to occupational diseases in their daily practice. Therefore, physicians should be aware of this issue and new studies are needed to determine this situation.

Keywords:

Occupitional Diseases, Preventive Medicine, Occupational Health Services,

PDF

___

1. Güven R (editör). Meslek Hastalıkları Rehberi Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü (İSGGM). Ankara: Matsa Basımevi; 2011:11-9
2. Uluslararası Çalışma Örgütü (internet). http://www.ilo.org/ankara/news/WCMS_551781/lang--tr/index.htm (Erişim Tarihi: 27/11/2018 )
3. Ilıman EZ. Türkiye de Meslek Hastalıkları. Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi. 2015; 1: 1: 21-35
4. Britannica. Occupational Diseases (internet). https://www.britannica.com/science/occupational-disease (Erişim tarihi: 26/12/2018)
5. Oğuz Ö. İş Kazası Ve Meslek Hastalığında Sigortalıya Sağlanan Yardımlar. HAK-İŞ Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi. 2018; 7: 7: 320- 330
6. TOBB. Türkiye Mobilya Ürünleri Meclisi Sektör Raporu 2017. 2018; 304: 42-7
7. Ankara Kalkınma Ajansı; Siteler, Mobilya ve Ankara Raporu. http://www.ankaraka.org.tr/tr/siteler-mobilya-ve-ankara_904.html (Erişim tarihi: 28/12/2018)
8. Sosyal Güvenlik Kurumu istatistik bilgileri. http://www.sgk.gov.tr/wps/portal/sgk/tr/kurumsal/istatistik/aylik_istatistik_bilgileri (Erişim Tarihi: 26/12/2018)
9. TMMOB. İş Sağlığı Ve Güvenliği Oda Raporu Sayfa:28 https://www.mmo.org.tr/kitaplar/sagligi-ve-guvenligi-oda-raporu (Erişim Tarihi: 28/12/2018)
10. Annet F. Lenderink • Dick Spreeuwers • Jac J. L. van der Klink • Frank J. H. van Dijk.. Information and feedback to improve occupational physicians’ reporting of occupational diseases: a randomised controlled trial. Int Arch Occup Environ Health 2010; 83:381–8
11. Smits PB, de Boer AG, Kuijer PP, Braam I, Spreeuwers D, Lenderink AF et al The effectiveness of an educational programme on occupational disease reporting. Occup Med London 2008; 58: 5: 373–5
12. Brissette I, Gelberg KH, Grey AJ (2006) The effect of message type on physician compliance with disease reporting requirements. Public Health Rep 121: 6: 703–9
13. Lenderink AF, Keirsbilck S, van der Molen HF, Godderis L. Online reporting and assessing new occupational health risks in SIGNAAL. Occupational Medicine 2015: 65: 638–641
14. Çımrın AH, Sevinc C, Kundak I, Ellidokuz H, Itil O. Attitudes of medical faculty physicians about taking occupational history. Medical Education 1999: 33 :6 :466-7
15. Malat G, Aslan VY, Özden YI, Kıyan A. İş sağlığı, meslek hastalıkları eğitimi ve mesleki anamnez konusunda hekimlerin tutum ve görüşleri: bir alan araştırmasının betimleyici sonuçları. 4. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi, Didim, 1994
16. Mandıracıoğlu A, Batı AH. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi 6. Sınıf Öğrencilerinin Meslek Hastalıkları Eğitimi Konusunda Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Tıp Eğitimi Dünyası. 2006; 21: 24
17. Demirbilek T, Çakır Ö. Kişisel Koruyucu Donanım Kullanımını Etkileyen Bireysel Ve Örgütsel Değişkenler. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 2008: 23: 2: 173-191
18. Öncül A, Aslan B, Pirinççioğlu H, Özbek E. Diyarbakır Devlet Hastanesi Çalışanlarında HBV, HCV, HIV, VDRL Seropozitifliğinin Ve Aşılanma Oranlarının Belirlenmesi. Deneysel Ve Klinik Tıp Dergisi. 2012: 29: 280-4
19. Türkistanlı E, Şenuzun FE, Karaca BS, San AT, Aydemir G. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi araştırma ve uygulama hastanesinde sağlık çalışanlarının bağışıklama durumu. Ege Tıp Derg 200; 39: 29‐32
20. Karslıgil T, Uygur O. Sağlık personeli ve toplumda hepatit B virüsüne karşı oluşan doğal bağışıklık ve immünizasyonla gelişen antikor düzeylerinin araştırılması. GÜ Tıp Derg 2007; 1: 31‐4
21. Yazıcı Y, Demir N, Çınarka H, Yılmaz H, Altıntaş N. Trabzon Göğüs Hastalıkları Hastanesi çalışanlarında HBV, HCV ve HIV seroprevalansı. Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Derg. 2010; 67: 27‐32
22. Altıok M, Kuyurtar F, Karaçorlu S, Ersöz G, Erdoğan S. Sağlık Çalışanlarının Delici Kesici Aletlerle Yaralanma Deneyimleri ve Yaralanmaya Yönelik Alınan Önlemler. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi. 2009; 2; 3; 70-9
23. Kişioğlu AN ve Ark. Bir Üniversite Hastanesi Sağlık Personelinde Kesici Delici Yaralanma Epidemiyolojisi ve Korunmaya Yönelik Tutum ve Davranışlar. T Klin J Med Sci 2002; 22; 390-6
24. Meslek Hastalıkları. Maruziyet ve Yükümlülük Süreleri (internet). https://drabdullahinan.com/meslek-hastaliklari-1-aralik2018/ (erişim tarihi 28/12/2018)