Üniversite Öğrencilerinde Sporun Yaşam Becerileri Etkisinin İncelenmesi

Bu araştırmada Ankara ilinde okuyan 21 yaş altı spor yapan üniversite öğrencilerinde sporun yaşam becerileri üzerindeki etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemini 347 erkek, 160 kadın toplamda 507 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri araştırmacı tarafından geliştirilen “Kişisel Bilgi Formu” ile birlikte Cronin ve Allen (2017) tarafından geliştirilen Açak ve Düz (2018) tarafından Türkçeye uyarlanan “Sporun Yaşam Becerilerine Etkisi” ölçeği aracılığıyla elde edilmiştir. Araştırmanın modeli nedensel karşılaştırma modelidir. Veri seti normallik varsayımı açısından incelenmiş ve normal dağılım göstermiştir. Verilerin analizinde ikili grup karşılaştırmalarında bağımsız örneklem t testi, çoklu karşılaştırmalarda ise tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Tek yönlü varyans analizi sonucunda post-hoc testlerden grupları kendi içinde karşılaştırmak için scheffe testi yapılmıştır. Analizler SPSS programında yapılmış ve α=0,05 anlamlılık düzeyi olarak belirlenmiştir. Yapılan analizlere neticesinde çalışmanın bulgularına bakıldığında yaş ve üniversite takımında oynama değişkenine göre anlamlı bir fark bulunuyorken; cinsiyet, sınıf ve spor türü değişkenlerine göre anlamlı bir fark bulunamamıştır.

Anahtar Kelimeler:

Üniversite öğrencileri, spor, beceri, yaşam becerileri.

Keywords:

Üniversite öğrencileri, spor, beceri, yaşam becerileri.,

PDF

___

Aksu, M. (1989). Problem çözme becerilerinin geliştirilmesi. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı.
Aydın, A. H. (2012). Zaman kavramı ve yönetimi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 1-20.
Botvin, G. J., & Griffin, K. W. (2004). Life skills training: Empirical findings and future directions. Journal of primary prevention, 25(2), 211-232.
Claessens, B. J., Van Eerde, W., Rutte, C. G. & Roe, R. A. (2007). A review of the time management literature. Personnel Review.
Cronin, L.D., & Allen, J. (2017). Development and initial validation of the Life Skills Scale for Sport. Psychology of Sport and Exercise, (28), 105-119.
Cüceloğlu, D. (2013). Yeniden insan insana (48. Basım). İstanbul: Remzi Kitapevi
Çepikkurt, F. & Fındık, M. (2017). Takım sporu yapanlarla bireysel spor yapanların sosyal beceri düzeylerinin karşılaştırılması, Uluslararası Spor, Egzersiz ve Antrenman Bilimi Dergisi, 3(2),55-63, 2017.
Ekici, S., Çolakoğlu, T., & Bayraktar, A. (2011). Dağcılık Sporuyla Uğraşan Bireylerin Bu Spora Yönelme Nedenleri Üzerine Bir Araştırma. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 5(2).
Erinç, E., (2008). Okulöncesi Eğitim Alan ve Almayan İlköğretim Birinci Sınıf Öğrencilerinin Sosyal Becerilere Sahip Olma Düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi. Denizli. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İlköğretim Ana Bilim Dalı Okul Öncesi Eğitimi Bilim Dalı.
Flynn, L. L. (1989). Developing critical reading skills through cooperative problem solving. The reading teacher, 42(9), 664-668.
Gould, D. & Carson, S. (2010). The relationship between perceived coaching behaviors and developmental benefits of high school sports participation. Hellenic journal of psychology, 7(1), 298-314.
Güler, M. (1990). Endüstri İşletmelerinin İş Doyumu ve Depresyon, Kaygı ve Diğer Bazı Değişkenlerin Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Humphrey, N., Kalambouka, A., Wigelsworth, M., Lendrum, A., Deighton, J., & Wolpert, M. (2011). Measures of social and emotional skills for children and young people: A systematic review. Educational and Psychological Measurement, 71(4), 617-637.
İslam, A. (2022). Ordu İlinde Spor Yapan Bireylerin Yaşam Beceri Düzeyleri. Proceeding Book.
Jacobs, J.M. & Wright, P.M. (2017). Transfer of life skills in sport-based youth development programs: a conceptual framework bridging learning to application. Quest, (70)1, 1- 19. doi: 10.1080/00336297.2017.1348304
Judge, T. A., Bono, J. E., Erez, A. & Locke, E. A. (2005). Core self-evaluationsandjoband life satisfaction: The role of self-concordance and goal attainment. Journal of Applied Psychology, 90(2), 257.
Kardağ, A. (2019). Spor Bilimleri Fakültesi Öğrencilerinde Yaşam Becerileri Ve Sosyal Bütünleşme İlişkisinin İncelenmesi, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Celal Bayar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Manisa.
Kibar, B. (2014). Karabük Üniversitesi Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerileri İle Akademik Başarıları Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Karabük.
Muallimoğlu, N. (1998). Çocuklara ve gençlere beden eğitimi. İstanbul: Avcıol Basım.
Özcan, G., & Yıldırım, S. (2011). Lisanslı olarak takım sporu ve bireysel spor yapan ile spor yapmayan ortaöğretim öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerinin karşılaştırılması. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(2), 111-135.
Özsarı, A., Kara, N. Ş., & Kara, M. (2022). Çeşitli Spor Branşlarının Yaşam Becerilerine Etkisinin İncelenmesi. [The Examination of the Effect of Various Sports Branches on Life Skills]. Journal of Sports Science, 10(3), 123-145.
Ryan, G. J., & Dzewaltowski, D. A. (2002). Comparing the relationships between different types of self-efficacy and physical activity in youth. Health Education & Behavior, 29(4), 491-504.
Savaş, E. R. E. L. (2021). Badminton ve Yaşam Becerileri Üzerine Etkisi. Anatolia Sport Research, 2(1), 16-29.
Seligman, M. E. & Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive psychology: An introduction (Vol. 55, No. 1, p. 5). American Psychological Association.
Taşçı, M. (2020). Ortaöğretimde sportif faaliyetlere katılımın bireyin yaşam becerileri üzerindeki etkisinin incelenmesi (Doktora Tezi). Malatya: İnönü Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü
Türkel, Ç. (2010). İlköğretim öğrencilerinin sportif faaliyete katılım düzeyi ile sosyal uyum ve iletişim beceri düzeyleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Uğur A. (2000) Çalışma hayatında zaman yönetimi. MPM Kalkınmada Anahtar Verimlilik Dergisi: 18–22. Vella, S. A., Oades, L. G. & Crowe, T. P. (2013). The relationship between coach leadership, the coach–athlete relationship, team success, and the positive developmental experiences of adolescent soccer players. Physical Education and Sport Pedagogy, 18(5), 549-561
World Health Organization. (1999). Partners in life skills education: Conclusions for a United Nations inter-agency meeting. Retrieved from http://www.who.int/mental_health/media/en/30.pdf