Türkiye’de Spor Yönetimi Alanında Yapılan Akademik Çalışmaların Analizi

Bu çalışma, Türkiye’de Spor Yönetimi alanındaki akademik çalışmaların(tez, makale, bildiri) araştırma konuları, çalışma grubu, kullanılan yöntem ve araştırmacı profili açısından incelenmesi amacı ile gerçekleştirilmiştir. Nitel yaklaşımla gerçekleştirilen ve amaçlı örnekleme yöntemi ile 138 tez, 91 bildiri, 282 makale olmak üzere toplam 511 çalışma analiz edilmiştir. Çalışma; spor yönetimi alanında yapılmış lisansüstü  (YÖKTEZ) ulaşılabilir tüm tezler (25.03.2018 tarihine kadar), 2000 ve sonrası internet erişimine açık spor bilimleri alanında yayınlanan 8 dergiden seçilen makaleler (25.03.2018 tarihine kadar), onuncu (2008) ve on beşinci (2017) Uluslararası Spor Bilimleri Kongrelerinde yer alan bildirilerle sınırlıdır. Çalışmaların her biri içerik analizine tabi tutularak, konu alanı, yöntemi, örneklemi, veri toplama araçları, araştırmacı profili açısından incelenmiştir. Sonuç olarak konu dağılımına bakıldığında en çok çalışılan konu alanı (%28) ile Örgütsel Davranış iken, en az çalışılan konu alanları ise Medya ve İletişim(%4) ve Yerel Yönetimler’ dir (%2). Araştırma yaklaşımı olarak çoğunlukla nicel yaklaşım kullanılmış ve veri toplama yöntemi olarak anket tercih edilmiştir. Alanda nitel yaklaşım kullanımının azlığı dikkat çekicidir. Çalışma grubu olarak en fazla tercih edilen ise, sektör temsilcileri grubundan kamu personelidir. Araştırmacı cinsiyet dağılımı ise kadın(%23) 254, erkek(%77)872 kişi olarak denkleştirilme özlemi içerisindedir.

___

  • Coşkun R., Altunışık R., Yıldırım E. (2017). ‘Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı’ ss. 3-4,(9.Baskı). Sakarya, Sakarya Yayıncılık.
  • Çüçen A. K. (2001). ‘Bilgi Felsefesi’ ss.16-17, Bursa, Asa Kitabevi.
  • İmamoğlu, A.F. ‘Fonksiyonel Açıdan Spor Yönetiminin Anlamı ve Önemi’ Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 8, Sayı 1, 1992
  • Karaküçük, S. ‘Türkiye’de Spor Yöneticilerinin Eğitimi’ Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 4, Sayı 1, 1998
  • Karakütük, K. (2002). Öğretim üyesi ve bilim insanı yetiştirme (2. Baskı). Ankara, Anı Yayıncılık.
  • Kırbaş, D., Çevik F.E. (2017). ‘Bilimsel Araştırma Yöntemleri ve Araştırma Etiği’ ss.71-75, İstanbul, Nobel Tıp Kitabevleri.
  • Koca, C., Hünük, D. (2016). Spor bilimcilerin nitel araştırma öğrenme ve uygulama sürecindeki deneyimleri. 14. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi,2-5 Kasım 2016.
  • Odabaşı, F., Fırat, M., İzmirli, S., Çankaya, S. ve Mısırlı, A. (2010). Küreselleşen dünyada akademisyen olmak. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10 (3).127-142.
  • Pepe K., Bal H.Türkiye’de Spor Bilimleri Derneği Tarafından Düzenlenen Uluslararası Spor Bilimleri Kongrelerinde Sunulan Bildirilerin İçerik Analizi Açısından İncelenmesi.Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi Cilt 10, Sayı 3, 2016
  • Tuncel S. D. Uluslararası Yayınlarda Nitelik: Bazı Spor Bilimleri Dergilerine Türkiye’den Gönderilen Araştırmaların Niteliği. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2008, VI (3) 125-127
  • Gürbüz, B. (2015). ‘Rekreasyon Alanında Güncel Konular’ Bilimsel Makale Yazma Yayımlama ve Yayın Etiği Çalıştayı Sunusu, 17-18 Aralık 2015, Karaman.
  • Pitts, B. G. & Pedersen, P. (2005). Examining the body of knowledge in sport management: A content analysis of the Journal of Sport Management. Sport Management and Related Topics Journal, 2 (1), 33-52.