Juvenile Myoclonic Epilepsy (JME) is a genetically determined primary generalized epileptic syndrome. JME syndrome is characterized by myoclonic jerks often associated with generalized tonic clonic seizures and typical absence seizures. JME is a relatively benign form of idiopathic generalized epilepsy and typically occurs in adolescence. JME is often misdiagnosed despite its high prevalence, typical clinical and electroencephalography (EEG) findings. It usually responds well to treatment with valproic acid. The article reviews the clinical and electroencephalographic features of JME and ways to reduce diagnostic errors and to optimize clinical management. Jüvenil myoklonik epilepsi (JME) genetik olarak belirlenmiş primer jeneralize epileptik bir sendromdur. JME sendromu myoklonik sıçramalar, sıklıkla buna eşlik eden jeneralize tonik-klonik nöbetler (JTKN) ve tipik absans nöbetleri ile karakterizedir. JME primer jeneralize epilepsilerin nispeten benign bir formudur ve tipik olarak adölesan çağda görülür. JME yüksek prevalansına, tipik klinik ve elektroensefalografi (EEG) bulgularına rağmen sıklıkla yanlış tanı alabilen bir durumdur. Valproik asid ile tedaviye genellikle iyi yanıt verir. Bu yazıda JME'nin klinik ve elektroensefalografik özellikleri, tanısal hataları azaltma yolları ve klinik tedavinin düzenlenişi gözden geçirilmiştir.