We evaluated 121 hypospadias which have been treated between 1986 and 1991 at Dicle University Hospital, Deparment of Pediatric Surgery. Patients presented with glanuler(22), coronal(29), distal penile(27), midpenile(19), proximal penile(9), penoscrotal (11), perineal(2) and chordee without hypospadias(2). The MAGPI and urethral elongation for glanuler and coronal, Mathieu and Horton Devine's filp-fap for distal penile, Hodgson 1 and tranverse island flap for midpenile, Byar's modification of buried skin tube for penoscrotal and peri-Heal types were the most common procedures. The complications were fistula formation (14.4%), urethral stenosis (8.0%), flap necrosis (1.6%) and loss of neourethra (1.6%). Our inclinations have been changing towards single stage repairs during the last three years. Better results can be achieved by using meticulous surgery, fine suture materials and proper dressing. Bu çalışmamızda, Dicle Üniversitesi Çocuk Cerrahisi servisinde 1986 ile 1991 yılları arasında tedavi edilen 121 hypospadias vakasını gözden geçirdik. Hastalarımızın hipospadias tiplerine göre dağılımları şöyle idi: glanuler(22), koronal(29), distal penil(27), midpenil (19), proksimal penil(9), penoskrotal (11), perineal(2) ve izole chordee(2). Glanuler ve koro-nal tipte MAGPI ve uretral elongasyon, distal penil tipte Mathieu ve Horton Devine flip-flep onarımı, midpenil tipte Hodgson 1 ve transvers ada flebi. penoskrotal ve perineal tip¬lerde ise cilt tüplü Byar modifikasyonu sıklıkla kullanılan teknikler oldu. Gözlenen komp-likasyonlar ise fistül oluşumu (%14.4), uretral darlık (%8.0), flep nekrozu(%1.6) ve neou-retranın kaybı (%1.6) şeklinde sıralandı. Son üç sene içinde eğilimimiz daha çok tek aşamalı tamir yönünde değişmektedir. Daha iyi sonuçlar titiz cerrahi, iyi sütür materyal¬leri ve uygun pansumanlarla elde edilebilir.