Amaç: Çalışmamızın amacı, üç yıl önce hizmete açılmış olan hastanemiz yoğun bakım ünitelerinde kültürlerde üreyen bakterileri ve direnç durumlarını saptamaktır.Yöntemler: Bu amaçla, Diyarbakır Eğitim ve Araştırma Hastanesi yoğun bakım ünitelerinde Ocak 2011 ile Aralık 2012 tarihleri arasında çeşitli klinik örneklerde üremiş 194 Pseudomonas aeruginosa ile 174 Acinetobacter baumannii'den oluşan toplam 368 izolat çalışmaya alınmıştır. Konvansiyonel yöntemler ve otomatize sistem kullanılarak tanımlanan mikroorganizmaların duyarlılık testleri Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) önerilerine uygun olarak otomatize sistem ile değerlendirilmiştir. İmipenem, meropenem direnci E test yöntemi ile konfirme edilmiştir ve CLSI kriterlerine göre yorumlanmıştır. Bulgular: P.aeruginosa'da meropenem ve imipenem direnci sırasıyla %35 ve %36 oranında bulunurken, A.baumannii için bu oranlar sırasıyla %85 ve %87 olarak tespit edilmiştir. P.aeruginosa'da sefepim direnci %21 oranında görülmüştür. Seftazidim ve siprofloksasin direnci %29, gentamisin %33, piperasilin/tazobaktam %35, amikasin %37 oranında dirençli olarak tespit edilmiştir. A.baumannii izolatlarında direnç oranlarına bakıldığında amikasin %22, trimetoprim sulfametoksazol %25, gentamisin %46, piperasilin/tazobaktam %54, ampisilin/sulbaktam %59, sefepim %64, siprofloksasin %71, seftazidim %83 olarak saptanmıştır.Sonuç: Verilerimiz hastanemiz yoğun bakım ünitelerinden en sık izole edilen bakterilerde artan karbapenem direncinin antimikrobiyal duyarlılık testlerinin önemini vurguladığını göstermiştir. Yüksek antibiyotik direncine sahip yoğun bakım kökenlerinin hastane ortamında yayılmaması için in vitro duyarlılık testlerinin devamlı olarak takip edilerek etkin tedavi protokollerinin uygulanması gerekmektedir