Amaç: Son yıllarda protez eklem cerrahisi sayısının artmasıyla enfeksiyon riskinde de kaçınılmaz bir artış olmuştur. Bu çalışmada protez eklem enfeksiyonlarının epidemiyolojisi, etken mikroorganizmaları, tanısı, tedavi ve prognozu gözden geçirilmiştir. Yöntem: Bu çalışma protez eklem enfeksiyonu tanısıyla takip edilen toplam 51 hastadan oluşan retrospektif bir çalışmadır. Verilere hasta dosyaları ve hastane veri sisteminden ulaşılmıştır. Bulgular: Çalışmaya toplam 51 hasta alındı. Hastaların 27 (%52.9)’si erkek, 24 (%47.1)’ü kadın, yaş ortalaması 71,37±9,362 idi. En sık protez takılma nedeninin 34 (%66.7) hasta ile osteoartroz olduğu görüldü.Hastaların 25 (%49)’inin peroperatif kültüründe, 10 (%19.6)’unun akıntı kültüründe üreme oldu. Hastaların 20 (%39.2)’sinde metisilin dirençli koagülaz negatif stafilokok, 14 (%27.5)’ünde metisilin dirençli S. aureus üremesi mevcuttu. Hastaların 29 (%56.9)’unda radyolojik yöntem olarak tanıda kemik sintigrafisi kullanıldı.Hastaların 24 (%47.1)’ünde iki aşamalı, 11 (%21.6)’inde tek aşamalı cerrahi yapıldı. 10 (%19.6) hastada aseptik gevşeme, 7 (%13.7) hastada rekurrens, 4 (%7.8) hastada artrodez gelişmiş, 2 (%3.9) hasta kaybedilmişti. Sonuç: Protez eklem enfeksiyonları günümüzde artmış cerrahi oranlarından dolayı oldukça sık gördüğümüz bir enfeksiyondur. Etkin tedavide etken mikroorganizmanın identifikasyonu oldukça önemlidir.