Özkıyım Girişimi Nedeni ile Çocuk Acil Servise Başvuran 18 Yaş Altı Hastaların Değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışmada öz kıyım girişimi nedeniyle çocuk acil servise başvuran olguların sosyodemografik özellikleri, öz kıyım girişim yöntemleri ve risk etkenlerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda Ekim 2014-Nisan 2017 tarihleri arasında Sakarya Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Acil Servisi bölümüne intihar girişimi nedeniyle başvuran ve “İntihar Girişimleri Kayıt Formu” doldurulan 18 yaş altı 383 olgunun kayıtları cinsiyet, yaş, yerleşim bölgesi, eğitim durumu, intihar girişimi için kullanılan yöntem ve tetikleyici faktörler, girişim sayısı, psikiyatrik tanı, takip ve tedavi öyküleri açısından retrospektif olarak değerlendirilmiştir.Bulgular: Çalışmaya alınan 383 vakadan 330(%86.2)’u kız ve vakaların yaş ortancası 15(12-18) yıl bulundu. Vakaların çoğunluğu lise öğrencisi idi (%56.9). Vakaların tamamının ilaç-toksik madde ile öz kıyım girişiminde bulunduğu görüldü. Vakalardan 326(%85.1)’sının ilk defa, 57(%14.9)’sinin ise birden çok öz kıyım girişiminde bulunduğu izlendi. Öz kıyım nedenlerinin en sık ailesel sorunlar(%60.6), ardından gelişim dönemi sorunları (%18.5) olduğu gözlendi. 27(%7) vakanın daha önce psikiyatrik bir hastalık tanısı bulunurken, 356(%93) vakanın psikiyatrik bir tanısının olmadığı görüldü. Vakaların çoğunluğunun şehir merkezinde yaşadığı görüldü (%92.4) . Öz kıyım girişimlerinin en sık (%30.5) ilkbahar mevsiminde olduğu gözlendi. Başvuru saatlerine göre hastaların en sık 20.00-24.00 arasında başvurduğu tespit edildi.Sonuç: Sonuç olarak, hayatı tehdit eden bir problem olan suisid girişimi ile ilgili risk faktörleri bir bütün olarak ele alınarak, çocuklara uygun koruyucu, destekleyici ve tedavi edici yaklaşımlar açısından değerlendirilmelidir.

Anahtar Kelimeler:

Çocuk, Öz kıyım, Risk faktörleri

Evaluation of Patients Under 18 Years of Age Who were Admitted To The Emergency Department with Suicidal Attempt

Objective: The aim of this study is to evaluate sociodemographic features, method of suicide and risk factors of children suicide attempted.Material and Method: The study included children aged between 18 years who were admitted to Sakarya University Medical Faculty Pediatric Emergency Department with the diagnosis of suicide attempt between October 2014 and April 2017. The records of 383 children under 18 years of age who completed the suicide attempt enrollment form were evaluated retrospectively in terms of gender, age, residential area, educational status, method and triggering factors used for suicide attempt, number of attempts, psychiatric diagnosis, follow-up and treatment history.Findings and Results: Out of 383 subjects 330 were female (86.2%) and median age 15 (12-18) years. The majority of subjects were high school students (%56.9). All used drug-toxic substance admittance for suicide attempt. 326 of subjects’ first suicide attempt (%85.1), on the other hand 57 of subjects had a prior suicide attempt history (%14.9). The most common causes were familial problems (60.6%), followed by problems related to developmental period (18.5%). Twenty-seven (7%) cases had previously been diagnosed with a psychiatric disorder and 356 (93%) had no psychiatric diagnosis. The majority of cases were found in the city center (92.4%). Suicidal interventions were most common (30.5%) in the spring season. According to admission times, the patients most frequently applied between 20.00-24.00 hours.Conclusion: As a result, risk factors related to suicide attempt, which is a life threatening problem, should be considered as a whole and evaluated in terms of appropriate preventive, supportive and therapeutic approaches for children.

Keywords:

Child, Risk factors, Suicide attempt,

PDF

___

1. Rotheram-Borus MJ, Piacenti J, Cantwell C, Belin TR, Song J. The 18-month impact of an emergency room intervention for adolescent female suicide attempters. J Consult Clin Psychology 2000; 68: 1081-93.
2. Köse A, Eraybar S, Köse B, Köksal Ö, Aydın ŞA, Armağan E, ve ark. Acil Servise İntihar Girişimi Nedeniyle Başvuran 15 Yaş Üstü Hastalar ve Psikososyal Destek Birimi. JAEM 2012; 11: 193-196.
3. Sayar K. Bozkır F: İntihar girişimi bulunan ergenlerde öz kıyım niyeti ve ölümcülüğünün belirleyicileri. Yeni Symposium 2004; 42:28-36. 4. Mann JJ. A current perspective of suicide and attempted suicide. Ann Intern Med 2002; 136: 302-311.
5. Türkiye İstatistik Kurumu, İntihar İstatistikleri, 2015.
6. Gökçen C, Köylü R. Acil Servisten İntihar Girişimi Nedeniyle Psikososyal Destek Birimine Yönlendirilen 18 Yaş Altı olguların Değerlendirilmesi. JAEM 2011; 10: 18-21.
7. Rudd MD, Joiner T, Rajab MH. Relationships among suicide ideators, attempters and multiple attempters in a young-adult sample. J Abnorm Psychology 1996; 105: 541-550.
8. Ercan EE, Varan A, Aydın C. İntihar girişiminde bulunan ergenlerde sosyodemografik, psikiyatrik ve ailesel özelliklerin araştırılması. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi 2000; 7: 81-91.
9. Sayar MK, Öztürk M, Acar B. Aşırı dozda ilaç alımıyla başvuran ergenlerde psikolojik etkenler. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni 2000; 10: 133-138. 10. Söğüt Ö, Seyhan MB, Gökdemir MT, Kaya H, Al B. Türkiye’nin Güneydoğusunda, Şanlıurfa ve Çevresinde Öz kıyım Girişimlerinin Değerlendirilmesi. JAEM 2011; 10: 8-13.
11. Güloğlu C, Gökhan Ş, Üstündağ M, Orak M. Acil Servise Başvuran Olguların Kullandıkları Yöntemler ve Demografik Verilerinin Mortalite ile İlişkisi. Türkiye Acil Tıp Dergisi 2009; 9: 109-114.
12. Sengül CB, Serinken M, Sengül C, Bozkurt S, Korkmaz A. Acil servise öz kıyım girişimi nedeniyle başvurusu ardından psikiyatri polikliniğinde değerlendirilen olguların sosyodemografik verileri. Türkiye Acil Tıp Dergisi 2008; 8: 127-131.
13. Neehall J, Beharry N. Demographic and clinical features of adolescent parasuicides. West Indian Med J 1994; 43: 123-126.
14. Lifshitz M, Gavrilov V. Deliberate self-poisoning in adolescents. Isr Med Assoc J 2002; 4: 252-254.
15. Le Heuzey MF, Isnard P, Badoyal AM, et al. Suicidal children and adolescents. Arch Pediatr 1995; 2: 130-135.
16. Kocabaş Ö, Kavaklı T, Ecevit Ç. Çocukluk çağı intihar girişimleri. Ege Pediatri Bülteni 2004; 11: 119-124.
17. Aktepe E, Kandil S, Göker Z, Sarp K, Topbaş M, Özkorumak E. İntihar girişiminde bulunan çocuk ve ergenlerde sosyodemografik ve psikiyatrik özelliklerin değerlendirilmesi. TAF Preventive Medicine Bulletin 2006; 5: 444-454.
18. Şenol V, Ünalan D, Avşaroğulları L, İkizceli İ. İntihar girişimi nedeniyle Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Anabilim Dalı’na başvuran olguların incelenmesi. Anadolu Psikiaytri Dergisi 2005; 6: 19-29.