Artvin-Genya Dağı Yöresi Doğu Ladini ( Picea orientalis Lipsky) Ormanlarında Topraküstü Biyokütlenin Belirlenmesi İçin Denklemler Geliştirilmesi

Bu çalışmada, Artvin ili Merkez İlçesi Genya Dağı Ceravent mevkiinde 1500 m rakımda, normal kapalılıktaki saf Doğu Ladini meşçerelerinde toprak üstü biyokütle miktarı belirlenmiştir. Tespit edilen normal kapalılıktaki saf Doğu Ladini meşçeresinde, her çap sınıfını temsil edecek şekilde farklı çaplarda, canlı, tepesi sağlam, tek gövdeli, sağlıklı ve dal budanmasını tamamlamış 30 adet deneme ağacı tespit edilmiştir. Deneme alanında tespit edilen bireylerin göğüs çaplarını belirlendikten sonra topraktan 20 cm yukarıdan kesilmişlerdir. Bütün bireylerin boyu ölçülerek, ibreli ve ibresiz dallar gövdeden ayrılmıştır. Gövde dipten tepeye doğru, 5 m lik kesitlere ayrılmış ve yaş ağırlıkları belirlenmiştir. Daha sonra her bir gövde kesitinin kalın uçundan 5 cm kalınlığında örnek diskler alınmıştır. Dal ve ibrelerin yaş ağırlığı birlikte belirlenmiş, her bir birey için tartılan ibreli dallardan deneme ağacını temsil edecek şekilde alt, orta ve üst bölümlerden yeteri kadar örnek alınmıştır. Her bir gövde kesitinden alınan örnek disklerle ibreli dal örnekleri polietilen torbalara konularak laboratuvara getirilmiştir. Kesitlerin 70 oC lik fırındaki nem kayıp oranlarından yararlanılarak her bir ağacın kuru ağırlığı belirlenmiştir. Elde edilen verilere göre, incelenen tek ağaç bileşenleri için çap, toprak üstü biyokütledeki varyasyonu, boya göre daha iyi tanımlamaktadır. Çapa dayalı denklemlerin R2 değerleri (en yüksek % 95) boya dayalı denklemlerden (en yüksek % 85) daha büyüktür.

Anahtar Kelimeler:

Artvin, Boy, Çap, Topraküstü biyokütle, Doğu Ladini

Devolepment of Equations to Determine Aboveground Biomass of Oriental Spruce (Picea orientalis Lipsky) Forests in Artvin-Genya Mountain Region

Keywords:

Above Ground Biomass, Artvin, Diameter, Height, Oriental Spruce,

PDF

___

Akalp, T. (1978). Türkiye’de Doğu Ladini ormanlarında Hasılat Araştırmaları, İ.Ü. Orman Fakültesi Yayını, No. 261.
Alemdağ, Ş., (1980). Manual of data collection and processing for the development of forest biomass relationships. Petawawa Natl. For. Inst., Can. For. Serv., Inf. Rep. PI-X-4, 38p.
Alemdağ, Ş., (1981). Aboveground-mass Equations For Six Hardwood Species From Natural Stands Of The Resarch Forest At Petawawa, Canadian Forestry Servvice, Environ. Can., Inf, Rep. PI-x-6, 9p.
Başçetinçelik, A., Karaca, C. & Öztürk, H.H. (2004). Bazı Avrupa Birliği Ülkelerinde Biyokütle Politikaları, V. Ulusal Temiz Enerji Sempozyumu, Mayıs, İstanbul, Bildiri Kitabı: s. 439-448.
Cairns, M.S., Brown, E.H. & Boumgardner, G. (1997). Root Biomass Allocation in The World’s Up land Forests, Oecologia, 111, 1-11.
Carnesale, A., & Chameides, W. (2011). America’s climate choices. nrc/nas usa committee on america’s climate choices, Washington , D.C. ,118p.
Çakıl, E. (2008). Zonguldak Orman Bölge Müdürlüğü Karaçam Mesçereleri Biyokütle Tablolarının Düzenlenmesi. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Zonguldak, Türkiye, 111s.
Durkaya, B. (1998). Zonguldak Orman Bölge Müdürlüğü Meşe Meşcerelerinin Biyokütle Tablolarının Düzenlenmesi. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Zonguldak, Türkiye, s110.
Eid, T., Viken, K.O. & Astrup R. (2016). Models predicting stand level biomass for Norway spruce (Picea spp.), Scots pine (Pinus spp.) and broadleaf dominated forest in Norway, Norwegian University of Life Sciences, 37, 31 p.
Grote, R., (2002). Foliage and Branch Biomass Estimation of Coniferous and Deciduous Tree Species, Silva Fennica, 36(4), 779-788.
Ingerslev, M. (1999). Above ground biomass and nutrient distribution in a limed and fertilized norway spruce (picea abies) plantation, Forest Ecology and Management, 119(1/3), 13-20.
İkinci, O. (2002). Zonguldak Orman Bölge Müdürlüğü Kestane Mesçereleri Biyokütle Tablolarının Düzenlenmesi. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Zonguldak, Türkiye, 86s.
Kayacık, H. (1960). Doğu Ladininin Coğrafi Yayılışı, İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, 10(2), 25-32
Köse, S., Başkent, E. Sivrikaya, F. & Yolasığmaz, H. (2002). Karadeniz’de Orman Fonksiyonlarının Belirlenmesi ve Örnek Uygulamalar, II. Ulusal Karadeniz Ormancılık Uygulaması, 15 - 18 Mayıs 2002, Artvin, Türkiye, 78-87.
Larr, A., & Liil W.S. (1978). Biomass Study in Pinus radiata D. Don. Southt African Forestry Journal, 107(1), 71-76.
Pajtı´k, J., Konopka, B. & Lukac , M. (2008). Biomass functions and expansion factors in young Norway spruce (Picea abies [L.] Karst) trees, Forest Ecology and Management,. 256,1096–1103.
Pastorella, F., & Paletto, A. (2014). Biomass allocation in natural regeneration of Fagus sylvatica and Picea abies trees in Italian Alps, Metsanduslikud Uurimused, 61, 35–46.
Ravindranath, N. H., & Ostwald, M. (2008). Carbon inventory methods: handbook for greenhouse gas inventory, carbon mitigation and round wood production projects. Berlin: Springer.
Sun, O., Uğurlu, S. & Araslı, B. (1976). Stepe geçiş yörelerindeki sarıçam meşcerelerinde biyolojik kütlenin saptanması. OEA Yayınları, Teknik Bülten Serisi, 48s.
Ünsal, A. (2007). Adana Orman Bölge Müdürlüğü Kızılçam Biyokütle Tablolarının Düzenlenmesi. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Zonguldak, Türkiye, 51s.