Bu çalışmanın amacı, yeni tekno-ekonomik paradigmanın yaklaşık yirmi yıllık süre içerisinde istihdamı ve istihdamın vasıf yapısını hangi yönde nasıl etkilediğini Türkiye imalat sanayii üzerinde translog üretim (istihdam) fonksiyonu kullanılarak ekonometrik bir çalışma ile ortaya koymaktır. Çalışmanın sonunda, yeni teknolojilerin genel olarak emek piyasasını olumsuz yönde etkilemediği, ancak farklı vasıf yapısına sahip işgücü üzerindeki etkisinin ne yönde olduğu net olarak anlaşılamamıştır. Bu da bize göre, Türkiye’de işgücünün vasıf yapısının nisbeten düşük ve nitelik farkının az olmasından kaynaklanmaktadır. Ayrıca, üretim faktörlerinin, özellikle de emek ve sermayenin birbirinin tamamlayıcısı oldukları sonucuna ulaşılmıştır. Zaten, yeni paradigmaya göre emek, üretim hattında gerekli bir servettir (beşeri servet).

The new techno-economic paradigm that has already taken place in some key industries is not that expected to harm labor market but requires more skills. The purpose of this study is to investigate the effects of the new technological advancements in the last two decades on employment and skill formation through an econometric study in the case of Turkish manufacturing. The results may be summarized as follows: First, the new paradigm has been found labor-using in the Turkish case. Second, the effects of the new paradigm on different skills are not clearly distinguishable. Finally, most of the factors, paticularly capital and labor, are found to be complimentary.