İç Savaş sonrası İspanya'sı, 1939-1950 yılları arasında ele alındığında toplumsal yönden önemli değişimler yaşandığı gözlemlenir. Karaborsacı ve kaçakçıların yaşadığı rahat yaşam, açlıktan ölme sınırına gelen çoğu insan için zamanla özendirici bir hal alır. İspanyol sosyal ortamının açgözlülük ve sefalet ile tanımlanabilecek bu sıra dışı dönemi ve bu dönemde artan suç oranları, incelenmesi gereken bir toplumsal olay niteliği taşır. İç savaş öncesinde suçla ilişkisi olmayan sayısız İspanyol yurttaş, iç savaş sırasında kısa sürede suçlu kimliğine bürünmüştür. Bu dönemde, bireysel suçlar ve çete suçları artmış, çeşitli sahtecilik, hırsızlık ve kaçakçılık yöntemleri gözlemlenmiştir. Kıtlık ve yasal baskıların olduğu bir ortamda savaşın yaralarını sarmak da zor olmuştur. Sonuç olarak İspanya'nın iç savaş sonrası örneği, bir toplumun sosyal ve ekonomik dengeleri sarsıldığında bununla eşzamanlı olarak ahlaki açıdan da yıprandığını bize gösterir. Toplumun önemli bir kesimi tarafından desteklenen ve savaş öncesinin yönetim düzensizliklerine ve ekonomik sorunlarına çare olacağı düşünülen General Francisco Franco, tüm bunlara çözüm olamaz. Savaş sonrasının ilk döneminde halk için yaşam şartları daha da kötüleşir.

When Postwar Spain is discussed (1939-1950), it is observed that important changes surfaced in the social aspect. The comfortable lives of black marketeers and contrabandists became incentives for the ones that were on the edge of dying of hunger. The extraordinary period of Spanish social ambiance that can be defined with greed and misery, and the rising crime rates in this era, are both social events that need to be examined. In addition to the ones that committed crimes to survive, there also appeared many disaster opportunists. In the mentioned period, the rise in the civil and gang crimes, and various methods of forgery, robbery and contrabandism were observed. In an ambience of shortages and legal pressures, the wounds of the war took time to heal. As a result, Spain's Postwar example demonstrates us that the society can be damaged morally in parallel with the damaged social and economic balances. General Franco who was supported by many citizens and believed to normalize the administrative instability and economic problems of the prewar, was not a solution for all these. In the first period of the postwar, living conditions of the Spanish citizens grew even worse.