Günümüzde neredeyse tüm dünyada geçerliliği olan Gregorius takvimi, Roma takviminin kısmen değişmiş bir biçimidir. Kökleri Cumhuriyet öncesi döneme kadar giden Roma takviminde ise en önemli reform Iulius Caesar zamanında olmuştur. Roma tarihine gönderme yapan uğurlu ve uğursuz günleri, dinsel günleri, bayramları ve meclis günleri her dönemde oldukça renkli olan Roma takvimi, toplumsal yaşamı düzenleyen önemli bir araç olmasının yanı sıra, birçok antik yazar için merak ve esin kaynağı da olmuştur. Dolayısıyla Roma takvimini yalnızca işlevsel bir zaman tablosu olarak değil mitoloji, din ve tarihin iç içe geçtiği bir semboller ağı olarak düşünmek gerekir. Bu makalede, Ovidius'un (MÖ 43 - MS 17~18) Fasti eseri bağlamında, takvimin Roma şiirindeki özgün bir görüntüsü değerlendirilecektir. 

The Gregorian calendar, which is widely adopted in the world today, is a partially modified version of the ancient Roman calendar. The ancient Roman calendar itself, which has it roots in the pre-Republican era, underwent the most definite change in the age of Julius Caesar. Besides being an important medium for the organization of social life, the Roman calendar, with its religious days, festivals, assembly days, auspicious and ominous days, was a source of curiosity and inspiration for the ancient authors. Hence, we have to think of it not just as a practical time table but also as a web of symbols woven with mythology, religion and history. In this article an original reflection of the calendar in Roman poetry will be assessed within the context of Fasti by Ovid (43 BC - 17~18 AD).