Hüseyin E. ÇELİK

Soil bioengineering in slope stabilization: potential and difficulties in Turkey

Doğal mühendislik (soil bioengineering), yamaçları ve nehir kıyılarım stabilize etmek amacıyla canlı bitki veya bitki parçalarının kullanılmasıdır. Sel, erozyon ve sığ kütle hareketlerim kontrol etmek amacıyla doğal mühendislik yöntemlerinin kullanımı 1930'lardan beri dünyada önem kazanmıştır. Yöntemin hızlı stabilizasyon sağlaması, bitkilerin hızla köklenmeleri ve yapraklanmalarına bağlı olduğu için yaz yağmurları temel faktördür. Yöntem kurak bölgelerde uygulanırsa, bitki gelişiminin ilk devresinde sulama gereklidir. Türkiye'nin sadece % ll'inin yeterli yaz yağmuru alması nedeniyle diğer ekolojik koşullar hariç tutulduğunda, ülkenin geri kalan %89'unda doğal mühendislik uygulaması mikroklimaya, yamaçlardaki su sızıntılarına ve bitkinin en azından ilk gelişme devresinde sulanmasına bağlıdır.

Yamaç stabilizasyonunda doğal mühendislik: Türkiye'nin potansiyeli ve engelleri

Soil bioengineering is use of live plants or plant parts to stabilize slopes or riverbanks. Use of soil bioengineering methods for controlling torrent, erosion and shallow mass movements has gained importance since 1930s in the world. Since rapid stabilization of methods is highly dependent on rapid root and leaf out of plants, summer precipitation is essential factor in soil bioengineering. If the methods are performed in arid zones, irrigation is necessary in the first phase of development until vegetation is well established. Due to the fact that only 11% of Turkey takes summer rainfall; soil bioengineering methods seem not applicable in the areas without summer rainfall but in the areas, which have irrigation possibilities, microclimates and natural leakages on slopes.

PDF

___

DPT 2001: 8th Development Plan, Forestry Special Commission, State Planning Organization, Publication Number 2531, Ankara.
FRANTI, T.G. 1996: Bioengineering for Hillslope, Streambank and Lakeshore Erosion Control, G96-1307-A. Nebraska Cooperative Extension. http://ianrpubs.unl.edu/soil/g 1307.htm
GRAY D.H.; LEISER A.T., 1989: Biotechnical Slope Protection and Erosion Control, Krieger Publishing Company, Malabar, Florida, USA.
GRAY D.H.; SOTIR R.B., 1996: Biotechnical and Soil Bioengineering Slope Stabilization, John Wiley and Sons, Inc., New York, USA.
TOPRAKSU, 1981: Erosion Map of Turkey, General Directorates of Soil and Water, Ankara.
LEWIS, L.; SALISBURY S.L.; HAGEN S., 2001: Soil Bioengineering For Upland Slope Stabilization, Research Project WA-RD 491.1, Washington State Transportation Center (TRAC) http://www.wsdot.wa.gov/eesc/cae/design/roadside/rm.htm
SCHIECHTL H., 1980: Bioengineering for Land Reclamation and Conservation, The University of Alberta Press, USA.
WOOLSON, E., 2005: Bioengineering for soil stabilization, Erosion Control Magazine, January/February, http://www.forester.net/ecm 0501 bioengineering.html