Neslihan KURTULMUŞ, Fatma DEMİRDÖĞEN, Tufan TÜKEK, Tülin KURT, İsmet BAHTİYAR, Mustafa ÇAKIRCA, Mehmet Ali ÇIKRIKÇIOĞLU, Mehmet HURŞİTOĞLU, Neslihan KURTULMUŞ, At ALL

KONJESTİF KALPYETERSİZLİĞİ OLAN TİP 2 DİYABETİKLERDE GÜNDE TEK DOZ GLARGİNE İNSÜLİN TEDAVİSİ İLE GÜNDE 2 KEZ NPH İNSÜLİN TEDAVİSİNİN GECE HİPOGLİSEMİ GÖRÜLME SIKLIĞINA ETKİLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

Amaç: Tip 2 diyabetik hastalara kalp yetersizliği de eşlik ettiğinde gece hipoglisemisi görülme sıklığı artar. Çalışmamızda, bu grup hastalarda günde tek doz glargine insulin tedavisi ile günde 2 kez NPH insulin kullanılmasının gece hipoglisemi gelişmesi üzerine etkilerini karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve yöntem: Yaş, vücut kitle indeksi, diyabet ve kalp yetmezliği süreleri ve metabolik göstergeler açısından benzer özelliklere sahip hastalar glargine insulin ve NPH insulin tedavi gruplarına ayrıldılar. Hastalar 12 hafta izlendiler. Bulgular: Glisemik kontrolün glargine insulin uygulanan grupta, diğer gruptan belirgin olarak daha iyi sağlandığı gözlendi (p < 0,001). Gece hipoglisemi görülme sıklığı glargine insulin grubunda % 10,5, NPH grubunda % 9,1 olup istatistiksel olarak farklı değildi. Genel hipoglisemi oluşma sıklığı ise glargine insulin uygulananlarda fazlaydı (p= 0,029). Sonuç: Günde tek doz Glargine insulin kullanımı tip 2 diyabetes mellitusla beraber kalp yetersizliği olan hastalarımızda günde 2 kez NPH insulin kullanımına göre daha iyi kan şekeri kontrolü sağlamış olmakla birlikte gece hipoglisemi görülme sıklığını azaltmamıştır. Bu nedenle bu grup hastalarda uzun etkili insulin kullanımında gece hipoglisemisi gelişmesi olasılığı bakımından dikkatli olunmalıdır.

Anahtar Kelimeler:

Diabetes mellitus, glargine insulin, nokturnal hipoglisemi

PDF

___

Belfiglio M, De Berardis G, Franciosi M, Cavaliere D, Di Nardo B, Greenfield S, Kaplan SH, Pellegrini F, Sacco M, Tognoni G, Valentini M, Nicolucci A, Caimi V, Capani F, Corsi A, Della Vedova R, Massi Benedetti M, Nicolucci A, Taboga C, Tombesi M, Vespasiani G. The Relationship Between Physicians’SelfReported Target Fasting Blood Glucose Levels and Metabolic Control in Type 2 Diabetes: The QuED Study Group-Quality of care and outcomes in type 2 diabetes. Diabetes Care 2001; 24: 423-429.
Chase HP, Lockspeiser T, Peery B, Shepherd M, MacKenzie T, Anderson J, Garg SK. The impact of diabetes control and complications trial and humalog insulin on glycohemoglobin levels and severe hypoglycemia in type 1 diabetes. Diabetes Care 2001; 24:430-434.
Chatterjee S, Tringham JR, Davies MJ. Insülin glargine and its place in the treatment of Types 1 and 2 Diabetes Mellitus. Expert Opin Pharmacother 2006; 7:1357-1371.
Desouza C, Salazar H, Cheong B, Murgo J, Fonseca V. Association of hypoglycemia and cardiac ischemia, Diabetes Care 2003; 26:1485-1489.
Intensive blood-glucose control with sulphonylureas or insulin compared with conventional treatment and risk of complications in patients with type 2 diabetes (UKPDS 33). UK Prospective Diabetes Study (UKPDS) Group. Lancet 1998; 352:837-853.
Landstedt-Hallin L, Adamson U, Lins P-E: Oral glibenclamide suppresses glucagon secretion during insülin-induced hypoglycemia in patients with type 2 diabetes. J Clin Endocrinol Metab 1999; 84 :3140-3145.
McKeage K, Goa KL. Spotlight on insülin glarjin in type 1 and 2 Diabetes Mellitus. Treat Endocrinol 2002; 1:55-58.
Raskin P, Klaff L, Bergenstal R, Halle JP, Donley D, Mecca T. A 16-week comparison of the novel insülin analog insülin glarjin (HOE 901) and NPH human insülin used with insülin lispro in patients with type 1 diabetes. Diabetes Care 2000; 23:1666- 1671.
Rosenstock J, Schwartz SL, Clark CM Jr, Park GD, Donley DW, Edwards MB. Basal Insülin Therapy in Type 2 Diabetes: 28-week comparison of insülin glarjin (HOE 901) and NPH insülin, Diabetes Care 2001; 24:631-636.
Stratton IM, Adler AI, W Neil HA, Matthews DR, Manley SE, Cull CA, Hadden D, Turner RC, Holman RR. Association of glycaemia with macrovascular and microvascular complications of type 2 diabetes (UKPDS 35): prospective observational study, BMJ 2000; 321:405- 412.
United Kingdom Prospective Diabetes Study (UKPDS). 13:Relative efficacy of randomly allocated diet, sulphonylurea, insü- lin, or metformin in patients with newly diagnosed non-insülin dependent diabetes followed for three years, BMJ 1995; 310:83- 88.
Yki-Jarvinen H, Dressler A, Ziemen M; HOE 901/3002 Study Group. Less nocturnal hypoglycemia and better post-dinner glucose control with bedtime insulin glarjin compared with bedtime NPH insülin during insülin combination therapy in type 2 diabetes. HOE 901/3002 Study Group. Diabetes Care 2000; 23:1130-1136.
Zammitt NN, MRCP and Brian M. Frier. Hypoglycemia in Type 2 Diabetes Pathophysiology, frequency, and effects of different treatment modalities. Diabetes Care 2005; 28: 2948-2961.