Tülay Kılıçaslan AYNA, Ali Sarper DİLER, Mahmut ÇARİN

Böbrek nakli sonrasında verici hla antijenlerine karşı oluşan antikorların akım sitometrisi ile çaprazlama yöntemi ile saptanması

Amaç: Bu çalışmada böbrek nakli sonrası oluşan Donör Spesifik Antikor (DSA)'ların klinik önemi, grafta karşı oluşan humoral cevabın karakteri, graft yetmezliği ve rejeksiyonda bu antikorların rolünün değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Bu çalışmaya Mart 2001 - Nisan 2004 arasında böbrek transplantasyonu yapılan 50 hasta dahil edilmiştir. Elli hasta-verici çiftine Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı'nda Akım Sitometrisi ile ‘'Cross Match''- Çaprazlama (ASCM) testi uygulanmıştır. Nakil sonrası hastaların 1., 7., 14. günlere, 1., 3., 6. ve 12. aylara ait serumları ve vericilerin taze hücreleri ile T ve B ASCM testi yapılmıştır.Bulgular: 39 hastanın (%78) sonucu negatifken, 11 hastanın (%22) test sonucunun pozitif olduğu saptanmıştır. DSA'ların %82'si ilk ay içinde, %18'i ise birinci aydan sonraki dönemde oluşmuştur. Bunlardan 4 (% 8) hastanın test sonucu hem T, hem de B ASCM (+), 3 (% 6) hastanın TASCM (+), 4 (% 8) hastanın da B ASCM sonucu (+) olarak bulunmuştur. Elde edilen antikorlar, nakil sonrası erken ve geç dönemde oluşanlar olmak üzere iki gruba ayrılarak klinik sonucu değerlendirilmiştir. Her iki grupta da T ve/veya B ASCM (+) sonuca sahip hastalarda rejeksiyon oluştuğu görülmüştür. Ayrıca hastalar graft yetmezliği açısından değerlendirilmiş ve nakil sonrası T ve/veya B ASCM (+) olan hastaların %18,1'inde graft yetmezliği varken, T ve/veya B ASCM (-) olan hastaların hiçbirisinde graft yetmezliği görülmemiştir. Rejeksiyon ile ≥ 2 mg/dl kreatinin düzeyleri arasındaki bağlantı istatistiksel anlamlılık açısından değerlendirildiğinde 1. gün dışındaki tüm sonuçlar anlamlı bulunmuştur. Aynı kreatinin düzeyinin, T ve/veya B ASCM (+)'liği ile arasındaki bağlantı istatistiksel anlamlılık açısından değerlendirildiğinde ise, 7. ve 14. günlerdeki sonuçlar anlamlı bulunmuştur.Sonuç: Nakil sonrası ASCM yöntemi ile DSA'ların araştırılmasının nakledilen böbreğin sağkalımını, dolayısıyla hastanın yaşam kalitesini etkilediği düşüncesindeyiz. Özellikle nakil sonrası ilk bir ay içindeki test sonuçları böbreğin sağkalımı hakkında kliniği önemli ölçüde aydınlatacaktır

Detection of post transplant donor specific antibodıes against donor hla antigens by flow cytometric cross match

Objective: This study was designed to reveal the clinical importance of Donor Specific Antibody (DSA) formed following renal transplantation, properties of humoral response aganist the graft, graft failure, and the role of antibodies in rejection. Materials and methods: Fifty patients who had renal transplant between March 2001 and Aprıl 2004 were included in this study. T and B Flow Cytometric Cross-Match (FCCM) test was applied to patient sera obtained at the 1st, 7th,and 14th days and 1st, 3rd,6th and 12th months and fresh donor cells were used for this analysis.Results: Thirty-nine (78%) FCCM results were found to be negative, while 11 (22%) patients depicted positive results. DSAs were formed mainly in the first month (82%) while 18% after the first month. Four patients (8%) had T and B FCCM positive while 3 patients (6%) only T FCCM positive and 4 patients (8%) only B cell positive. DSA formation classified as early and late. T and B FCCM positive results correlated well with rejection. There patients depicted graft rejection (18.1%) as well, though T and / or B FCCM negative patients did not result in graft rejection. Apart from the 1st day serum creatinin levels of ≥ 2 mg/dl significantly related with rejection and T and B FCCM positivition 7th and 14th day.Conclusion: DSAevaluation with FCCM in post transplant period relates well with graft survival and quality of life of renal transplanted patients. FCCM results in the 1st post transplant month will likely to shed light to the fate of transplantation.

PDF

___

1) Christiaans MH, Overhof-de Roos R, Nieman F, van Hooff JP, van den Berg-Loonen EM. Donor-specific antibodies after transplantation by flow cytometry: relative change in fluorescence ratio most sensitive risk factor for graft survival. Transplantation 1998; 15:427-433.
2) Christopher FB, Karen AB, Paul WN, Alan ML, John M, George EP, Gilbert R, Charles FS, III. Bradley AW, Mark IA, Thomas SH, And Nic M. Long term graft survival is improved in cadaveric renal retransplantation by flow cytometric crossmatching. Transplantation 1998; 66:1827-1832.
3) Crespo M, Pascual M, Tolkoff-Rubin N, Mauiyyedi S, Collins AB, Fitzpatrick D, Farrell ML, Williams WW, Delmonico FL, Cosimi AB, Colvin RB, Saidman SL. Acute humoral rejection in renal allograft recipients: I. Incidence, serology and clinical characteristics. Transplantation 2001;15:652-658.
4) Garovoy MR, Melzer JS, AScher N, Magilligan D, Ozdech M.. Clinical transplantation, In: Stites DP, Terr AI (ed), Basic and Clinical İmmunology. Los Altos, California, USA, 7th ed. 1991; pp 747-765.
5) Karpuzoğlu T. Organ Nakli İmmunobiyolojisi.Karpuzoğlu T(çev.ed.). Böbrek Nakli El Kitabı.Öncü Basımevi. Ankara, Türkiye 3.baskı., 2003; sayfa17-38.
6) Kuby J. Cell mediated and humoral effector responses, In: Immunology; New york USA 3.th ed.1997; pp 555-571.
7) Piazza A, Adorno D, Poggi E, Borrelli L, Buonomo O, Pisani F, Valeri M, Torlone N, Camplone C, Monaco PI, Fraboni D, Casciani CU. Flow cytometry crossmatch: Asensitive technique for assessment of acute rejection in renal transplantation. Transplant Proc. 1998; 30:1769-1771.
8) Puig N, Pallardo LM, Villalba JV, Sanchez J, Crespo J, Rodriguez R, Montoro JA. Donor-specific flow cytometric crossmatch after kidney transplantation. Transplant Proc. 1995;27:2369-2370.
9) Rodrigez PC, Palacio JL, Arango L, Henao JE, Garcia LF. Detection of allo and auto antibodies in kidney transplantation by flow cytometry. Transplantations Procedings, 1999;31:282-284 .
10) Scornik JC. Detection of alloantibodies by flow cytometry: relevance to clinical transplantation Cytometry (Communications İn Clinical Cytometry) 1995; 22: 259-263.
11) Strom TB. The immunopharmacology of graft rejection. Transplant Proc. 1987;19: 128-129.