KENT İÇİ RAYLI SİSTEMLERDE YENİ TEKNOLOJİLERİN İNCELENMESİ: LASTİK TEKERLEKLİ RAYLI SİSTEM

Onlarca yıldır lastik tekerlekler, tüm dünyada raylı sistem taşımacılığı için çok güvenilir olduklarını kanıtlamıştır. Bu tekerlekler titerşim ve gürültüyü azaltır ve başka avantajlar sunar. Kullanımdaki yaklaşık 150.000 lastik tekerlek ile bu avantajlar gösterilebilir: hem kalıcı yol hem de araç bileşenlerinde daha az aşınma ve yıpranma, hem yolcular hem de yol boyunca yaşayan insanlar için daha az gürültü rahatsızlığı ve daha düşük bakım maliyetleri. Lastik tekerleklerle donatılmış araçların seyir konforu ve sürüş kalitesi, sert çelik tekerleklerle donatılmış araçlara göre daha üstündür. Dünyada trafik sıkışıklığı önemli derecede bir sorun haline gelmektedir. Özellikle pandemi koşulları nedeniyle toplu taşımaya güven azalmıştır. Kentlerdeki yol kapasitesi, bireysel araç kullanımını karşılayamamaktadır. Kent içi raylı sistemler, konforlu, çevreci, güvenilir, hızlı ve taşıma kapasitesi yüksek olması sebebiyle ulaşımda önemli bir yere sahiptir. Ülkemizde nüfusu hızla artan şehirlerin raylı sistemlere duyduğu ihtiyaç gün geçtikçe artmaktadır. Kent içi raylı sistemler, modern şehircilik anlayışında yeri yadsınamaz. Fakat bu sistemler maliyetleri açısından pahalı yatırımlardır. Bu çalışmada gelişen teknoloji ile beraber daha az yatırım ve işletme maliyeti ile uygulanabilirliği arttıran dünyada kullanılan lastik tekerlekli raylı sistem araçlarını incelenecektir.

Anahtar Kelimeler:

Kent içi raylı sistemler, Lastik tekerlekli raylı sistem, Vagon, Yüksek kapasite.

INVESTIGATION OF NEW TECHNOLOGIES IN URBAN RAIL SYSTEMS: RUBBER TİRE RAIL SYSTEM

For decades, rubber wheels have proven to be very reliable for light rail transport all over the world. These wheels reduce shock and noise and offer other benefits. With approximately 150,000 rubber padded wheels in use, these advantages can be demonstrated: less wear and tear on both the permanent road and vehicle components, less noise disturbance for both passengers and people living on the road, and lower maintenance costs. The ride comfort and ride quality of vehicles equipped with rubber wheels are superior to vehicles equipped with hard steel wheels. Traffic congestion is becoming a serious problem in the world. Confidence in public transport has decreased, especially due to pandemic conditions. Road capacity in cities cannot meet individual vehicle use. Urban rail systems have an important place in transportation because they are comfortable, environmentally friendly, reliable, fast and have a high carrying capacity. The need for rail systems in cities with rapidly increasing population in our country is increasing day by day. Urban rail systems have an undeniable place in the understanding of modern urbanism. However, these systems are expensive investments in terms of costs. In this study, rubber wheeled rail system vehicles used in the world, which increase the applicability with less investment and operating costs, will be examined with the developing technology.

Keywords:

High capacity, Rubber tire railway system, Urban railway systems, Wagon.,

PDF

___

Altenburg, T. & Lütkenhorst, W. (2015). Industrial Policy in Developing Countries: Failing Markets, Weak State. Edward Elgar.
Alpöge, A. (1978). Kentsel raylı taşıma: metro, tramvay, hafif metro, 1. Toplu Taşıma Kongresi, Ankara Büyükşehir Belediyesi EGO Genel Müdürlüğü, 358-381.
Atik, Ö. (2010). Lastik ve Çelik Alaşım Tekerlekli Metro Araçlarının Taşıma Maliyetleri Analizi ve Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
Baştürk, G. (2014, Eylül). Kentiçi raylı toplu taşıma sistemleri incelemesi ve dünya örnekleri ile karşılaştırılması [Ulaştırma ve Haberleşme Tezi]. Ulaştırma, Denizcilik Ve Haberleşme Bakanlığı. Ankara.
Cirit, F. (2014, Ağustos). Sürdürülebilir Kent İçi Ulaşım Politikaları ve Toplu Taşıma Sistemlerinin Karşılaştırılması [Uzmanlık Tezi]. İktisadi Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü.
Clark, S. (2012). A history of railway signalling. In IET Professional Development Course on Railway Signalling and Control Systems. London, UK.
Dunphy, R.T. (1997). Review of Recent American Light Rail Experiences. Proceedings of Seventh National Conference on Light Rail Transit, Transportation Research Board Conference Proceedings 8, 104-113.
Erkaya, H. H. (2016). 3. Çeken ve Çekilen Araçlar. Raylı Sistemin Temelleri. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi.
Evren, G. (1996). Kentsel ulaşımda raylı sistemler, Türkiye Mühendislik Haberleri Dergisi, 384, 63-72.
Göz, N. (2019). Bursa için Seul'de lastik tekerlekli metro incelemesi: https://www.bursahakimiyet.com.tr/yazarlar/namik-goz-76/bursa-icin-seul-de-lastik-tekerlekli-metro-incelemesi-15205 (Erişim Tarihi: 30.03.2023)
Groenewegen, J. (2000). Introduction:Industrial Policy; Issues, Theories and Instruments. In W. Eisner & J.
Groenewegen (Eds.), Industrial Policies After 2000 (pp. 1–22). New York: Springer Science+Business Media.
Gündüz, A., Kaya, M. & Aydemir, C. (2011, Haziran) Kentiçi Ulaşımında Karayolu Ulaşımına Alternatif Sistem: Rayli Ulaşım Sistemi. Akademik Yaklaşımlar Dergisi.
Hamurcu, M. & Eren, T. (2017), Toplu Taşıma Türünün Seçiminde Çok Kriterli Karar Verme Uygulaması. Uluslararası İleri Mühendislik Teknolojileri Konferansı (ICADET), Bayburt.
Kain, J.F. (1988). Choosing the wrong technology: or how to spend billions and reduce transit use. Journal of Advanced Transportation 21, 197-213.
Masoumi, M. & Öcalır-Akünal, E.V. (2018). Türkiye’deki kent içi raylı ulaşım sistemlerinin performanslarının Veri Zarflama Analizi ile karşılaştırılması. Politeknik Dergisi.
Mistry, P. J. & Johnson, M. S. (2020). Lightweighting of railway axles for the reduction of unsprung mass and track access charges. Proceedings of the Institution of Mechanical Engineers, Part F: Journal of Rail and Rapid Transit, 234(9), 958–968.
Öğüt, K. S. & Evren, G. (2006, Aralık). Türkiye’de Kentsel Raylı Sistemlerin Gerekliliği ve Uygulamada Dikkat Edilecek Konular. Uluslararası Demiryolu Sempozyumu.
Salzberg, A., Mehndiratta, S. & Liu, Z. (2012). Urban rail development in China. Transportation Research Record, (2275), 49–57.
Simpson, B. J. (1989). Urban rail transit - an appraisal. Transport and Road Research Laboratory, Contractor Report 140.
Yüzügüllü, M., Özcan, C. & Baş (1991). Raylı toplu taşıma sistemlerinin Türkiye’de yapılması ve yerli imalat olanakları, 4. Toplu Taşıma Kongresi, Ankara Büyükşehir Belediyesi EGO Genel Müdürlüğü, 275-288.
Young, A. P. (1997). Light-Rail development in Great Britain. Proceedings of Seventh National Conference on Light Rail Transit, Transportation Research Board Conference Proceedings 8, 36-45.