TURİZM İŞLETMELERİNİN SPA BÖLÜMLERİNDE İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ AÇISINDAN ERGONOMİNİN İNCELENMESİ

Entelektüel sermayenin boyutu olan ve bilgi toplumu sürecinde önemi artarak uygulamada ciddi yer kazanan iş sağlığı ve güvenliğinde, ergonomi özel bir yer tutmaktadır. Bir işyerinde çalışma ortamı ile çalışanlar arasındaki uyumun göstergesi olan ergonomi, iş sağlığı ve güvenliği uygulamalarının bir parçası olarak, iş kazalarını önlemede önemli yer tutmaktadır. Bir anlamda iş sağlığı ve güvenliğinin koruyucu hekimliği biçiminde değerlendirilmesi mümkün olan ergonomi, basit önlemlerle ciddi kazaların önlenmesine de olanak vermektedir. Her ne kadar ergonominin önemi fark edilerek alan uygulamaları ve teorik çalışmalarda yerini almaya başlasa da, günümüzde henüz belirli alanlarda ergonomi ile iş sağlığı ve güvenliği arasındaki ilişkiyi ortaya koyan yeterli çalışma yoktur. Bu nedenle bu araştırmada, ekonomik anlamda değeri artan bir sektör olan SPA merkezlerinde ergonominin iş sağlığı ve güvenliği açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada bu bağlamda, Antalya ilinde 25 Haziran ve 25 Temmuz 2017 tarihleri arasında çeşitli SPA merkezlerinde görev yapan ve araştırmaya katılmaya gönüllü olan 89 SPA merkezi çalışanı üzerinde anket uygulaması yapılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler betimsel tarama modeline uygun olarak analiz edilmiş ve sonuçlar raporlanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre ergonomi, turizm tesislerinde ve özellikle SPA merkezlerinde literatür ve alan uygulamalarında yeterince yer almamaktadır. Bunun yanında SPA merkezlerinde ergonomi ile ilişkili mesleki rahatsızlıkların (kas ve iskelet sistemi rahatsızlıkları, görme ve işitme ile ilgili sağlık problemleri) ciddi oranda olduğu görülmektedir. Demografik özelliklere göre fark analizi sonuçları, bu rahatsızlıkların tüm demografi gruplarına (cinsiyet, yaş, eğitim durumu, mesleki deneyim) benzer şekilde dağıldığını göstermektedir. bu nedenle alanla ilgili literatür çalışmalarının artması, kapsamlı alan uygulamaları ve araştırmaların düzenlenmesi, risk analizlerinde ekonomik değerlendirmeleri de içerecek şekilde, işletmelerin bu alana yönelmeleri sağlanmalıdır.

Anahtar Kelimeler:

Turizm, Spa, Sanus per Aquam, İş Sağlığı ve Güvenliği, Ergonomi

PDF

___

Boustras, G. ve Economides, A. (2014). Analysis of the Determinants of Workplace Occupational Safety and HealtH Practice in Cyprus. Policy and Practice in Health and Safety, 12:2, 89-107. Caraballo-Arias, Y. (2015). Occupational Safety and Health in Venezuela. Annals of Global Health, 81(4), 512-521. Cruz, I. ve Huerta-Mercado, R. (2015). Occupational Safety and Health in Peru. Annals of Global Health, 81(4), 568-575. Gopang, M. A., Nebhwani, M., Khatri, A. ve Marri, H. B. (2017). An assessment of occupational health and safety measures and performance of SMEs: An empirical investigation. Safety Science, 93 (2017) 127–133. Gopinathan, S. ve Raman, M. (2015). Ergonomic Quality, Playing a Role in Ensuring Work Life Balance among Malaysian ICT Workers. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 211 (2015) 1210 – 1215. Jilcha, K. ve Kitaw, D. (2017). Industrial occupational safety and health innovation for sustainable development. Engineering Science and Technology, an International Journal, 20 (2017) 372–380. Moyo, D., Zungu, M., Kgalamono, S. ve Mwila, C. D. (2015). Review of Occupational Health and Safety Organization in Expanding Economies: The Case of Southern Africa. Annals of Global Health, 81(4), 495-502. Niu, S. (2010). Ergonomics and occupational safety and health: An ILO perspective. Applied Ergonomics, 41 (2010) 744-753. OSHA (2000). Ergonomics: The Study of Work. Occupational Safety and Health Administration, U.S. Department of Labor, OSHA 3125. OSHA (2017). Introduction to Ergonomics. Occupational Safety and Health Administration, U.S. Department of Labor, OSHA Academy. Yovi, E. Y. ve Nurrochmat, D. R. (2017). An occupational ergonomics in the Indonesian state mandatory sustainable forest management instrument: A review. Forest Policy and Economics, xxx (xxxx) xxx–xxx (Article in Pres).