___

• 1 J.H.H. Weiler, Europea: The Case Against the Case for Statehood, 4 EUR. L. J. 43 (1998); bkz. ayrıca G. DELLA CANANEA, L’UNIONE EUROPEA. UN ORDINAMENTO COMPOSITO (2003). 2 A. DE TOCQUEVILLE, DE LA DEMOCRATIE EN AMERIQUE 185 (F. Furet ed., 1981) (1835). 4 Cf. G. ISAAC, DROIT COMMUNAUTAIRE GENERAL 193 (3D ED. 1990). İngiliz “dolaylı kural”ı (indirect rule) ile bir mukayese için bkz. IMPLEMENTING EC LAW IN THE UNITED KINGDOM: STRUCTURES FOR INDIRECT RULE (T. Daintith ed., 1995). Adem-ii merkeziyete doğru son dönemdeki eğilimler için bkz. A. Von Bogdandy, Legal Equality, Legal Certainty and Subsidiarity in Transnational Economic LawDecentralized Application of Art. 81.3 EC and WTO Law: Why and Why Not, in EUROPEAN INTEGRATION AND INTERNATIONAL COORDINATION, STUDIES IN TRANSNATIONAL ECONOMIC LAW IN HONOUR OF C.D. EHLERMANN 13 (A. Von Bogdandy et al. eds., 2003). 5 Bkz. genel olarak G.F. Mancini & D. Keeling, Democracy and the European Court of Justice, 31 COMMON MARKET L. REV. 243 (1994) (bunun Avrupa düzeninin “temel unsurunu” oluşturduğu tezine dair); R. Caranta, Judicial Protection Against member States: The Indirect Effects of Art. 173, 175 and 177, in PUBLIC INTEREST LITIGATION BEFORE EUROPEAN COURTS 108 (H.W. Micklitz & N. Reich eds., 1998) (hiç olmazsa, kamu yararına çalışan örgütlerin durumu bakımından, yeni bir jus commune’nün ortaya çıktığına ilişkin) 6 COMMITTEE GOVERNANCE IN THE EUROPEAN UNION (T. Christiansen & E. Kirchner eds., 2000). 7 S. Cassese, Il diritto amministrativo europeo presenta caratteri originali?, 53 RIVISTA TRIMESTRALE DI DIRITTO PUBBLICO 35 (2003).