Aristoteles’in Etik Anlayışı Doğrultusunda Katharsis

Aristoteles’in etik anlayışı, “iyi olma” ve onun getireceği “mutluluk” üzerine kurulmuştur. Çünküyaşamın asıl amacı mutluluk (eudaimonia)’tur. Aristoteles, etiğinde en yüksek iyi’ye ve mutluluğanasıl ulaşılabileceğini sorgular. Fakat söz konusu olan, hem bireysel, hem de toplumsal birmutluluk’tur.Bu çalışmada, Aristoteles’in etik anlayışını, bu anlayışı konumlandırdığı eyleme (praksis)alanına,yaratma (poiesis) alanını da katarak, bireysel ve toplumsal olma özelliğini bünyesinde barındırantragedia ve sonucunda ortaya çıkan katharsis (arınma) konusundaki görüşleriyle birliktedeğerlendirmeye çalışacağız. Amacımız, Aristoteles’in etiğini oluşturan iyi ve mutlu insana ulaşmayolunda, katharsis’in rolünü sorgulamak olacak.

Anahtar Kelimeler:

Aristoteles, Etik, İyi, Eudaimonia, Poetika, Tragedia, Katharsis, Mimesis

Catharsis in the Light of Aristotle’s Ethical Approach

Aristotle’s ethical approach is based on being good and the happiness which will be brought by beinggood since the main purpose of life is happiness (eudaimonia). Aristotle questions how to achieve thehighest good and happiness in his ethics. However, the happiness in question is both individual and asocial happiness.In this study, we will try to discuss Aristotle’s ethical approach; adding the field of creation (poiesis) to thefield of action (praxis) where he positions this understanding, together with tragedia that embodies thefeature of being individual and social and catharsis (purification) that emerges in result of this process.Our aim will be to question the role of catharsis on the way to reach the good and happy person thatthe ethics of Aristotle makes up on it.

Keywords:

Aristotle, Ethics, Good, Eudaimonia, Poetics, Tragedia, Catharsis, Mimesis,

PDF

___

Arat, Necla, (1996). Etik ve Estetik Değerler, İstanbul: Telos Yayıncılık.
Aristoteles, (1987). Poetics with the Tractatus,reconstruction of Poetics II, and the fragments of On Poets, çev. R. Janko, Indianapolis: Hackett Publishing Company.
Aristoteles, (1999). Eudemos’a Etik, çev. S. Babür, Ankara: Dost Kitabevi.
Aristoteles, (2004). Politika, çev. M. Tuncay, İstanbul: Remzi Kitabevi.
Aristoteles, (2005). Poetika, çev. N. Kalaycı, Ankara: Bilim Sanat Yayınları.
Aristoteles, (2007). Poetika, çev. İ. Tunalı, İstanbul: Remzi Kitabevi.
Aristoteles, (2007). Nikomakhos’a Etik, çev. S. Babür, Ankara: Bilgesu Yayıncılık.
Aristoteles, (2008). Eğitim Üzerine, edit. J. Burnet, çev. A. Aydoğan, İstanbul:Say Yayınları.
Arslan, Ahmet, (2007). İlk Çağ Felsefe Tarihi 3, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Aşkın Zehragül, (Güz 2009- Bahar 2010, 11-12. Kitap), “Aristoteles’te Mimesis, Kavramı”, Özne Kitap.
Cevizci, Ahmet, (2001). İlkçağ Felsefesi Tarihi, Bursa: Asa Kitabevi. Tanner Michael, (2007).“ Estetik Tarihi”, Felsefe Anskilopedisi 5. cilt, Edit. Ahmet Cevizci, Ankara: Ebabil Yayınları.
Çankaya, Aylin, (Güz 2009- Bahar 2010, 11- 12. Kitap), “Aristoteles’te Mükemmel Yaşamın Neliği”, Özne Kitap.
Çelgin, Güler, (1990). Eski Yunan Edebiyatı, İstanbul; Remzi Kitabevi.
Çelik, Sara, (Güz 2009- Bahar 2010, 11-12. Kitap), ”Aristoteles’in Güzellik ve Sanat Üzerine Olan Görüşleri”,Özne Kitap.
Kuçuradi, İoanna, (2009). Sanata Felsefeyle Bakmak, Ankara, Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
Soykan, Ömer,N., (2003). Cogito- 36.sayı, İstanbul,YKY.
Tunalı, İsmail, (1996). Grek Estetik’i, İstanbul: Remzi Kitabevi.
Tekerek, N. – Tekerek, İ., (2008-26) Tiyatro Araştırmaları Dergisi, “Aristoteles’te Poetik ve Etik Bütünlük, Örneklerle Eylem, Karakter ve Erdem”.
Thomson, George, (1990). Askhylos ve Atina, çev. M.H. Doğan, İstanbul: Payel Yayınları.