___

• Anderson, Lorin W. ve Krathwohl, David R. (2001). A Taxonomy for Learning, Teaching and Assessing: a Revision of Bloom’s Taxonomy. New York. Longman Publishing.
• Baddeley, A. D. (1986). Working memory. Oxford University Press, Oxford.
• Cangüven, H. D., Öz, O., Binzet, G. ve Avcı, G. (2017). Milli Eğitim Bakanlığı 2017 fen bilimleri taslak programının yenilenmiş Bloom taksonomisine göre incelenmesi, International Journal of Eurasian Education and Culture, 2, 62-80.
• Cangüven, H. (2019). 2013 ve 2018 fen bilimleri öğretim programlarının yenilenmiş Bloom taksonomisine göre karşılaştırılması. (Yüksek Lisans Tezi). Mersin Üniversitesi, Mersin.
• Cengiz, E. (2019). Fen bilgisi öğretmenlerinin 2018 yılında güncellenen fen bilimleri (5, 6, 7 ve 8) dersi öğretim programlarına ilişkin düşünceleri. Academia Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2019, 4(2), 125-141.
• Corbin, J., ve Strauss, A. (2008). Strategies for qualitative data analysis. Basics of Qualitative Research. Techniques and procedures for developing grounded theory.
• Çevik, A., Çevik, E., Kırmızıgül, A., Kaya, H. (2018). 5. Sınıf fen bilimleri dersi yeni öğretim programına ilişkin öğretmen görüşleri, Anadolu Öğretmen Dergisi, 2(2), 29-56.
• Demi̇r, K., ve Soysal, Y. (2020). Erken Çocukluk Döneminde Öğretmen Sorularının Uygulama Bazlı Kullanımlarının Bağlamsal Olarak İncelenmesi. Academy Journal of Educational Sciences, 4(1), 63-80.
• Deveci, İ. (2018). Türkiye’de 2013 ve 2018 Yılı Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programlarının Temel Öğeler Açısından Karşılaştırılması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2),799-825.
• Deveci, İ., Konuş, F., ve Aydız, M. (2018). 2018 Yılı Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı Kazanımlarının Yaşam Becerileri Açısından İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 765-798. Eğitim Bilimleri Öğrenme Psikolojisi. (2012). Ankara: İhtiyaç Yayıncılık.
• Gücüm, B., ve Kaptan, F. (1992). Dünden bugüne ilköğretim fenbilgisi pogramları ve öğretim. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 249-258.
• Kazancı, O. (1989). Eğitim Psikolojisi Kuram ve İlkelerden Uygulamaya. Ankara: Kazancı Kitap.
• Koç, G. ve Demirel, M. (2004). Davranışçılıktan yapılandırmacılığa: Eğitimde yeni bir paradigma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 174- 180.
• Labuschagne, A. (2003). Qualitative research: Airy fairy or fundamental. The qualitative report, 8(1), 100-103.
• Lincoln, Y. S., Lynham, S. A., & Guba, E. G. (2011). Paradigmatic controversies, contradictions, and emerging confluences, revisited. The Sage handbook of qualitative research, 4, 97- 128.
• MEB. (1968). İlkokul Programı, Milli Eğitim Basım Evi, İstanbul, 1968
• MEB. (2005). 2005 Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
• MEB. (2013). 2013 Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
• MEB. (2017). 2017 Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
• MEB. (2018). 2018 Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
• Merriam, S. B. (1998). Qualitative Research and Case Study Applications in Education. Revised and Expanded from “Case Study Research in Education.”. Jossey-Bass Publishers, 350 Sansome St, San Francisco, CA 94104.
• Özcan, C., ve Kaptan, F. (2019). 2018 Yılı Fen Bilimleri Öğretim Programının Fen Bilimleri için Uyarlanmış Bloom Taksonomisine Göre İncelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi ,3(2),78-90.
• Özcan, H. & Koştur, H. (2019). Fen bilimleri dersi öğretim programı kazanımlarının özel amaçlar ve alana özgü beceriler bakımından incelenmesi. Trakya Eğitim Dergisi, 9(1), 138-151.
• Pehlivan, H. (t.y.). 1.Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi. Eğitimde Yapılandırmacı Yaklaşım. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
• Perry, Vannetta R. and Clinton P. Richardson. (2001). The New Mexico Tech Master of Science Teaching Program: An Exemplary Model of Inquiry- Based Learning. 31 st ASEE/ IEEE Frontiers in Education Conference. Reno.
• Rapley, T. (2018). Doing conversation, discourse and document analysis (Vol. 7). Sage.
• Saban, A. (2000). Öğrenme Öğretme Süreci. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Saraç, E., Yıldırım, S. (2019). 2018 fen bilimleri dersi öğretim programına yönelik öğretmen görüşleri. Academy Journal of Educational Sciences, 3(2), 138-151. 20.09.2020 tarihinde http://journal. acjes.com/en/pub/issue/50264/641002 sitesinden alınmıştır.
• Taber, K. S. (2000). Chemistry lessons for universities?: A review of constructivist ıdeas. University Chemistry Education, 4(2), 63-72.
• Tsaparlis, G. (1998) Dimensional analysis and predictive models in problem solving. Int J Sci Educ 20, 335-350.
• Tsaparlis, G., Angelopoulos, V. (2000) A model of problem solving: its operation, validity and usefulness in the case of organicsynthesis problems. Sci Educ, 84, 131-153.
• Aktan, O. (2019). İlkokul matematik öğretim programı dersi kazanımlarının yenilenmiş Bloom taksonomisine göre incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 48, 14-36.
• Akyüz, Y. (2014). Türk Eğitim Tarihi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Akyürek, G. (2019). LGS ve TEOG sınavlarının fen bilimleri dersi öğretim programı ve yenilenmiş Bloom taksonomisine göre incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
• Altınok, M., Tunç, T. (2013). Bilimsel süreç becerileri bağlamında geçmiş Türk fen programlarının karşılaştırmalı incelenmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 10(4), 22-55.
• Anderson, Lorin W. ve Krathwohl, David R. (2001). A Taxonomy for Learning, Teaching and Assessing: a Revision of Bloom’s Taxonomy. New York. Longman Publishing.
• Aslan, O. (2017). 2015 ilkokul matematik dersi 1- 4. sınıflar öğretim programının 2009 ilköğretim matematik 1-5. sınıflar öğretim programı ile karşılaştırılması. (Yüksek Lisans Tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Tokat.
• Ayas, A. (1993). Study of teachers’ and students’ view of the upper secondary curriculum and students’ understanding of introductory chemistry concepts in the east black-sea region of Turkey. (Unpublished Doctoral Dissertation), University of Southampton, U.K.
• Ayas, A., Çepni, S., Akdeniz, A.R. (1993). Development of the Turkish secondary science curriculum. Science Education, 77 (4), 433- 440.
• Ayas, A. (1995) Fen bilimlerinde program geliştirme ve uygulama teknikleri üzerine bir çalışma: İki çağdaş yaklaşımın değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 149-155.
• Ayas, A., Özmen, H., Demircioğlu, G., Sağlam, M. (1999). Türkiye’de ve dünyada yapılan program geliştirme çalışmaları: Kimya açısından bir derleme, D.E.Ü. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi Özel Sayı, 11, 211-219.
• Baddeley, A. D. (1986). Working memory. Oxford University Press, Oxford.
• Bahar, M., Yener, D., Yılmaz, M., Emen, H., Gürer, F. (2018). 2018 fen bilimleri öğretim programı kazanımlarındaki değişimler ve fen teknoloji matematik mühendislik (STEM) entegrasyonu. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,18 (2), 702-735.
• Bilen, M. (1999). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Bowen, G. A. (2009). Document analysis as a qualitative research method. Qualitative Research Journal, 9(2), 27.
• Cangüven, H. D., Öz, O., Binzet, G. ve Avcı, G. (2017). Milli Eğitim Bakanlığı 2017 fen bilimleri taslak programının yenilenmiş Bloom taksonomisine göre incelenmesi, International Journal of Eurasian Education and Culture, 2, 62-80.
• Cangüven, H. (2019). 2013 ve 2018 fen bilimleri öğretim programlarının yenilenmiş Bloom taksonomisine göre karşılaştırılması. (Yüksek Lisans Tezi). Mersin Üniversitesi, Mersin.
• Cengiz, E. (2019). Fen bilgisi öğretmenlerinin 2018 yılında güncellenen fen bilimleri (5, 6, 7 ve 8) dersi öğretim programlarına ilişkin düşünceleri. Academia Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2019, 4(2), 125-141.
• Corbin, J., ve Strauss, A. (2008). Strategies for qualitative data analysis. Basics of Qualitative Research. Techniques and procedures for developing grounded theory.
• Çevik, A., Çevik, E., Kırmızıgül, A., Kaya, H. (2018). 5. Sınıf fen bilimleri dersi yeni öğretim programına ilişkin öğretmen görüşleri, Anadolu Öğretmen Dergisi, 2(2), 29-56.
• Dalak, O. (2015). TEOG sınav soruları ile 8. sınıf öğretim programlarındaki ilgili kazanımların yenilenmiş Bloom taksonomisine göre incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Gaziantep Üniversitesi, Gaziantep. 20.09.2020 tarihinde https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden alınmıştır.
• Demi̇r, K., ve Soysal, Y. (2020). Erken Çocukluk Döneminde Öğretmen Sorularının Uygulama Bazlı Kullanımlarının Bağlamsal Olarak İncelenmesi. Academy Journal of Educational Sciences, 4(1), 63-80.
• Demirel, Ö. (2004). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem Akademi .
• Deveci, İ. (2018). Türkiye’de 2013 ve 2018 Yılı Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programlarının Temel Öğeler Açısından Karşılaştırılması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2),799-825.
• Deveci, İ., Konuş, F., ve Aydız, M. (2018). 2018 Yılı Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı Kazanımlarının Yaşam Becerileri Açısından İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 765-798. Eğitim Bilimleri Öğrenme Psikolojisi. (2012). Ankara: İhtiyaç Yayıncılık.
• Eş, H. (2005). Liselere giriş sınavları fen bilgisi sorunları ile ilköğretim fen bilgisi dersi sınav sorularının Bloom taksonomisine göre değerlendirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Gözütok, D. (2003). Türkiye’de program geliştirme çalışmaları. Milli Eğitim Dergisi, 160 (Güz), 44–64.
• Gücüm, B., ve Kaptan, F. (1992). Dünden bugüne ilköğretim fenbilgisi pogramları ve öğretim. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 249-258.
• Güleryüz, H. (2016). 5., 6., 7. ve 8. sınıfların fen ve teknoloji dersine ait sınav sorularının Bloom taksonomisine göre değerlendirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Muş Alparslan Üni., Muş.
• Güven, Ç. (2014). 6, 7, 8. sınıflar fen ve teknoloji dersi öğretim programındaki soruların yenilenmiş Bloom taksonomisine göre incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Ahi Evran Üniversitesi, Kırşehir.
• Johnstone A. H., ve El-Banna, H. (1986). Capacities, demands and processes – a predictive model for science education. Educational Chemistry, 23, 80-84.
• Kazancı, O. (1989). Eğitim Psikolojisi Kuram ve İlkelerden Uygulamaya. Ankara: Kazancı Kitap.
• Koç, G. ve Demirel, M. (2004). Davranışçılıktan yapılandırmacılığa: Eğitimde yeni bir paradigma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 174- 180.
• Labuschagne, A. (2003). Qualitative research: Airy fairy or fundamental.The qualitative report, 8(1), 100-103.
• Lincoln, Y. S., Lynham, S. A., & Guba, E. G. (2011). Paradigmatic controversies, contradictions, and emerging confluences, revisited. The Sage handbook of qualitative research, 4, 97-128
• MEB. (1968). İlkokul Programı, Milli Eğitim Basım Evi, İstanbul, 1968 MEB. (2005). 2005 Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
• MEB. (2013). 2013 Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü. MEB. (2017). 2017 Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
• MEB. (2018). 2018 Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
• Merriam, S. B. (1998). Qualitative Research and Case Study Applications in Education. Revised and Expanded from “Case Study Research in Education.”. Jossey-Bass Publishers, 350 Sansome St, San Francisco, CA 94104.
• Niaz, M., ve Logie, R. H. (1993). Working memory, mental capacity and science education: towards an understanding of the ‘working memory overload hypothesis’. Oxford Review of Education, 19, 511-525.
• Özcan, C., ve Kaptan, F. (2019). 2018 Yılı Fen Bilimleri Öğretim Programının Fen Bilimleri için Uyarlanmış Bloom Taksonomisine Göre İncelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi ,3(2),78-90.
• Özcan, H. & Koştur, H. (2019). Fen bilimleri dersi öğretim programı kazanımlarının özel amaçlar ve alana özgü beceriler bakımından incelenmesi. Trakya Eğitim Dergisi, 9(1), 138-151.
• Pascual-Leone, J. (1970). A mathematical model for the transition rule in Piaget’s developmental stages. Acta Psychol 32:301–345.
• Pehlivan, H. (2005). 1.Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi. Eğitimde Yapılandırmacı Yaklaşım. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
• Perry, Vannetta R. and Clinton P. Richardson. (2001). The New Mexico Tech Master of Science Teaching Program: An Exemplary Model of Inquiry- Based Learning. 31 st ASEE/ IEEE Frontiers in Education Conference. Reno.
• Rapley, T. (2018). Doing conversation, discourse and document analysis (Vol. 7). Sage.
• Saban, A. (2000). Öğrenme Öğretme Süreci. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Saraç, E., Yıldırım, S. (2019). 2018 fen bilimleri dersi öğretim programına yönelik öğretmen görüşleri. Academy Journal of Educational Sciences, 3(2), 138-151. 20.09.2020 tarihinde http://journal. acjes.com/en/pub/issue/50264/641002 sitesinden alınmıştır.
• Taber, K. S. (2000). Chemistry lessons for universities?: A review of constructivist ıdeas. University Chemistry Education, 4(2), 63-72.
• Tanık, N., Saraçoğlu, S. (2011). Fen ve teknoloji dersi yazılı sorularının yenilenmiş Bloom taksonomisine göre incelenmesi. Tübav Bilim Dergisi, 4 (4), 235- 246.
• Timur, S., Karatay, R. ve Timur, B. (2013). 2005 ve 2013 Yılı Fen Dersi Öğretim Programlarının Karşılaştırılması. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 (15), 233- 264. 20.09.2020 tarihinde https://scholar.google.com.tr/ adresinden alınmıştır.
• Tsaparlis, G. (1998) Dimensional analysis and predictive models in problem solving. Int J Sci Educ 20, 335-350.
• Tsaparlis, G., Angelopoulos, V. (2000) A model of problem solving: its operation, validity and usefulness in the case of organicsynthesis problems. Sci Educ, 84, 131-153.
• Turan, S. (2000). John Dewey’in 1924 Raporu ve Türk Eğitim Sistemine İlişkin Önerileri Yeniden İncelendi. Eğitim Tarihi, 543-555.
• Ünal, S. (2003). Lise 1 ve 3 öğrencilerinin kimyasal bağlar konusundaki kavramları anlama seviyelerinin karşılaştırılması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Varış, F. (1996). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Alkım Yayıncılık.
• Varış, F. (1998). Temel kavramlar ve program geliştirmeye sistematik yaklaşım. A.Ü. Açık Öğretim Fakültesi Yayınları, 3-19.
• Warrens, M. J. (2010). A formal proof of a paradox associated with Cohen’s kappa. Journal of Classification, 27(3), 322-332.
• Winn, W. (1990). Some Implications of Cognitive Theory for Instructional Design, 19(1), 53-69.
• Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı Kuram ve Öğrenme-Öğretme Süreci. VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi (s.695-701). Konya: Selçuk Üniversitesi Yayınları. 20.09.2020 tarihinde https://www. pegem.net/akademi/ sayfasından alınmıştır.
• Yılar, Ö., Gözler, A., Arı, E., Tezcan, Ş., Kaya, İ., Yolcu, E., Güven, M. (2015). Sınıf Öğretmenliği Alan Eğitimi. Ankara: Yediiklim Yayıncılık.
• Yolcu, H. (2019). İlkokul öğretim programı 3 ve 4. sınıf fen bilimleri dersi kazanımlarının revize edilmiş Bloom taksonomisi açısından analizi ve değerlendirilmesi. Elementary Education Online, 18(1), 253- 262. 20.09.2020 tarihinde http://ilkogretim-online. org.tr/ adresinden alınmıştır.