YEREL DEMOKRASİNİN GELİŞİMİ SÜRECİNDE KENT KONSEYLERİNİN ROLÜ VE İŞLEVSELLİĞİ: BURSA VE YALOVA KENT KONSEYİ ÖRNEĞİ
Kent konseyleri, yerelde halkın karar alma süreçlerine katılımını sağlayan ve yöneten-yönetilen kesimi “birlikte yönetim” anlayışı etrafında birleştiren demokratik bir oluşumdur. Kent konseyleri, 1980’lı yıllardan itibaren değişen yönetim anlayışının bir yansıması olarak ortaya çıkmıştır. Günümüz yönetim anlayışında, temsili demokrasinin yaratmakta olduğu sıkıntılara bir çözüm olarak düşünülen “kent konseyleri”, sosyal yardımlaşma ve dayanışma, çevreye duyarlılık, ortak karar alma, sivil toplumun gücünü arttırma, yönetimde şeffaflık ve hesap verilebilirliği sağlama gibi birçok önemli işleve sahiptir. Bu işlevler, kent konseylerinin birer yerel demokrasi aracı olmasını sağlamıştır. Öte yandan, kent konseyleri uygulama noktasında yaşadığı sıkıntılardan ötürü, yeterince işlevsel olamamaktadır. Buradan hareketle, bu çalışmanın amacını; yerel demokrasinin gelişimi sürecinde kent konseylerinin rolü ve işlevselliğinin alan araştırması üzerinden ölçülmesi ve değerlendirilmesi oluşturmaktadır. Araştırmada, uygulama alanı, Bursa Kent Konseyi ve Yalova Kent Konseyidir. Alan araştırması, eski ve yeni kent konseyi genel sekreterleri düzeyinde, nitel araştırma yöntemlerinden biri olan mülakat tekniği kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmada, kent konseylerinin yerelde demokratik kültürün yerleştirilmesinde önemli rollerinin bulunduğu anlaşılmıştır. Ancak, kent konseylerinin işlevselliğini doğrudan etkileyen katılım, mevzuat, örgütsel ve bütçe noktalarında yaşanan problemlerin yapıyı etkisiz kıldığı sonucuna varılmıştır. Bu sonuçlardan hareketle, önerilerin geliştirilmesi yoluna gidilmiştir.
Anahtar Kelimeler:
Demokrasi, Yerel Demokrasi, Kent Konseyi, Katılım
___
- ARIKBOĞA, E. (1998). Yerel Yönetimler, Katılım ve Mahalle Muhtarlığı (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. ÇAM, E. (1994). Siyaset Bilimine Giriş. İstanbul: Der Yayınları. ÇEÇEN, A. (1984). “Demokrasi ve İnsan Hakları”. TODAİE Yayınları, 5-6, 67-97. ERYILMAZ, B. (2015). Kamu Yönetimi. Kocaeli: Umuttepe Yayınları. FİŞEK, K. (1977). Yönetime Katılma, Ankara: TODAİE Yayını. GÖRMEZ, K. ALTINIŞIK, H.U. (2011), “Yerel Demokrasi ve Kent Konseyleri”, Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Keskin, E.B. (ed.), Bursa: Bursa Kent Konseyi Bilimsel Yayınlar Dizisi- 1, 30-50. GÖZÜBÜYÜK, A.Ş. (2006). Türkiye’nin Yönetim Yapısı. Ankara: Turhan Kitabevi. HAYEK, F.V. (2005). “Demokrasi Nereye Gidiyor”. T. Akdemir (Çev.), (Ed.). C. C. Aktan (ed.), Yeni Bir Siyasal Sistem Arayışı: Demokrasi, Poliarşi ve Demarşi, Konya: Çizgi Kitabevi. HEYWOOD, A. (2012). Siyaset Teorisine Giriş. İstanbul: Küre Yayınları İÇİŞLERİ BAKANLIĞI. (2006). Kent Konseyi Yönetmeliği. Ankara: Resmi Gazete. İZCİ, İ. (2014). “Katılımcı Yerel Yönetim: Genel Bir Bakış”. Katılımcı Yerel Yönetim. SODEV (der.). Ankara: Kalkedon Yayınları. KAMU YÖNETİMİ ARAŞTIRMA PROJESİ. (1992). Yerel Yönetimler Araştırma Grubu Raporu. Ankara: TODAİE Yayını. LIPSON, L. (1993). “Demokrasinin Felsefesi”. Erdoğan. M. (çev.). Sosyal ve Siyasal Teori Seçme Yazılar, Ankara: Siyasal Kitabevi. PUSTU, Y. (2005), “Yerel Yönetimler ve Demokrasi”, Sayıştay Dergisi, 57. 121-134. SENCER, M. (1981). Yöntembilim Terimleri Sözlüğü, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayını. ŞAYLAN, G. (1998). Demokrasi ve Demokrasi Düşüncesinin Gelişimi. Ankara: TODAİE Yayını. GÖRÜŞMELER KESKİN, Enes Battal, Görüşme Notları, 26 Temmuz 2016. SOYGÜZEL, Hasan, Görüşme Notları, 28 Haziran 2016. BAŞLAR, Murat, Görüşme Notları, 23 Haziran 2016.
- ISSN: 2618-6195
- Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
- Başlangıç: 2018
- Yayıncı: Bayburt Üniversitesi