Bu çalışma zekatın önemli problemlerinden biri olan “müellefe-i kulûb” meselesini ele almaktadır. Konu teorik olarak dini/hukukî yönden temellendirilmesi ve günümüzde uygulanması olmak üzere iki açıdan ele alınmıştır. Kur’ân-ı Kerim’de zekatın sarf edileceği sekiz sınıf açıkça belirlenmiş olmasına rağmen bunlarla ilgili birtakım meseleler, özellikle konumuz olan “müellefe-i kulûb” hakkında ihtilaf bulunduğu gözlenmektedir. Konunun problematiği, günümüz realitesinde ve ilgili yeni meselelerde zekatın sarf yerlerinden biri olan “müellefe-i kulûb”dan istifade etme imkanı ve bunun keyfiyeti şeklinde özetlenebilir ki bu durum, teorik açıdan temellendirilmesi ve yeni olaylara uygulanması yönünden söz konusu sarf yerinin ve ondan yararlanacak olanların ne derece devam ettiğini araştırmayı gerektirmektedir. Bu çalışmada betimsel ve tarihsel metodun eşliğinde analitik yöntem izlenmiştir. Çalışmada birtakım sonuçlara ulaşılmıştır ki en önemlileri şunlardır: Müellefe-i kulûb ile ilgili hükmün illeti ile kalplerin ısındırılmasıyla güdülen amaçların ve İslam’ın ve müslümanların maslahatının temin edilmesi gayesinin hala mevcut olduğu; ilgili şartı taşıması halinde gayrimüslime, dinin ve müslümanların maslahatlarının gerçekleştirilemez duruma gelmesi halinde devlete bu kalemden pay verilmesinin caiz olduğu görüşü tercih edilmiştir. Yazar Allah (c.c.) katında sorumluluktan kurtulmak, insanların ve ülkenin yararlarını temin etmek için zekatın sarf yerlerine ilişkin uygulamalara dair problemler konusunda “kolektif içtihad”ın etkinleştirilmesi gerektiğini tavsiye etmektedir