Aile, ana-baba olma arzusuyla kurulan ve içinde şefkat hislerini barındıran duygusal bir kurumdur. Fakat, ana-baba olma hevesiyle neslinin devamı için yuva kuran her çiftin evlat sahibi olamayabilecekleri ayetlerle açıklanmış, buna rağmen bu ailelerin evlatlık edinmeleri de kesin olarak haram kılınmıştır. Haramlığı bildiren ayette açıkça bir illet ya da hikmet belirtilmemesi, bu yasağın sebebinin merak edilmesine vesile olmuş, aklî bazı gerekçelerle konu izah edilmeye çalışılmıştır. Bu kesin yasağa rağmen, Hz. Yusuf ile Hz. Musa’nın evlatlık olabileceklerini anlatan kıssa ayetlerinde herhangi bir kınama veya kötüleme bulunmaması, onların hayatlarının örnek alınabileceği ve evlatlık edinme yasağının hafifletilebileceği intibaını vermektedir. Halbuki Şeriatın her hükmünün açık ya da gizli bir illeti ya da hikmeti bulunur ve hükümler bu illete bina edilirler. Bu çalışmada evlat edinme yasağının illeti kısaca izah edildikten sonra kıssa ayetlerinin yardımıyla yasağın hikmeti değerlendirilmeye çalışılacak ve her iki peygamberin evlatlık olarak geçen çocukluk ve gençlik çağlarının diğer Müslümanlar için örnek teşkil edip edemeyeceği hususu ele alınacaktır.