Akranları arasında yükselerek büyük imamlar arasına giren bir müçtehid, usulcü, müfessir, muhaddis, fakih ve dil bilgini olan İbrahim b. Musa b. Muhammed eş-Şâtıbî, Malikî ve Hanefi mezhebini uzlaştırmayı hedeflediği için ismi ‘uzlaşılar, anlaşmalar’ anlamına gelen el-Muvâfakât ismini verdiği kitabını dört cilt halinde neşretmiştir. Eseri neşre hazırlayan Abdullah Dıraz, eserin tanıtımını yaparken; şer’i hükümlerin istinbatı için iki temel şart olduğunu ve bunların Arap dilini bilmek ve hikmet-i teşri’ ilmini ve şer’î maksatları bilmek olarak ikiye ayırmış ve sahabeden sonra gelen neslin ikinci özelliğe sahip olamadıklarını belirtmiştir. Dıraz’a göre Şâtıbî usul ilminin ihmal edilen bu kısmını ortaya koymak ve Şarî’in şeriatı koymada gözettiği maksatları da içine alan külli esaslar ortaya koymakla yetinmemiş, bilakis Kitap (Kur’an) bahisleriyle ilgili ayrıntılara en geniş şekilde dalıp yaptığı istikralarla şeriatın ruhu ile çok güçlü bağlantısı olan, usul ilmine köklü bir yakınlığı bulunan çok değerli inciler çıkarmaya muvaffak olmuştur.