Müslüman dünyanın Batı dünyası ile ilişkileri, uzun bir tarihî seyre sahiptir. İlişkiler zamana bağlı olarak farklı biçimlerde tezahür etmiş ve günümüzde de oldukça yeni bir düzleme yerleşmiş durumdadır. Dinî ve kültürel farklılıklara sahip söz konusu iki dünyanın ilişki biçimlerinin büyük oranda güç dengesi ile şekillendiği anlaşılmaktadır. Oryantalizm/şarkiyatçılık da bu faktörlere bağlı olarak ortaya çıkmış, zamanla içerik ve metot bakımından bir hayli değişim ve gelişme kaydetmiş bir olgu olması yanında, yeni bir güç olarak da kendisinden faydalanılmıştır.