“Önsöz”, “Giriş”, üç bölüm, “Sonuç” “Kaynakça”, “İndeks” ana başlıklarından oluşan ve Dinler tarihi sahasında yapılan bir doktora tezine dayanılarak hazırlanan bu eser, Geleneksel Ekol’ün kavramsal ve felsefî tasvirini, din anlayışını, dinin modernite ve bilim, teknoloji ve rasyonellik ile ilişkisini ve dinlerin aşkın birliği tezini incelemektedir. Müellifin bu eseri hazırlarken Geleneksel Ekol’ün genel dünya görüşünü, din ve metafizik anlayışını, özellikle felsefesini yeterince anladığı ve takdir ettiği anlaşılmaktadır. Ancak müellifin Geleneksel Ekol’e mensup düşünürlerin fikirlerini iktibas edercesine nakletmesi ve kitabı bütünüyle tasvir ve “nakillerle” inşası aslında onun bu düşünürleri yeterince içselleştirmediğine de delâlet emektedir.