Ergonomic Risk Analysis with Reba and Rula Methods in Women's Hairdresser

Çalışma ortamlarında vücut yapılan iş ve işlemlere göre pozisyon almaktadır. Vücudun normal duruşundan sapması, uzuvların zorlanması, aşırı gerilmesi, yük taşıması ve uzun süreli ayakta çalışma faktörleri ve bu uygun olmayan durumların arasındaki zaman yetersizliği işe bağlı hastalıkları doğurabilir. Günümüzde bu durumların tespiti için ergonomik risk analizleri kullanılarak çalışanların vücut uzuvlarının zorlanma dereceleri ile yapılan iş ve işlemlerin risk boyutları belirlenmektedir. Bu kapsamda hizmet sektöründe olan kuaförler, işle ilgili görevleri nedeniyle ergonomik risk faktörleri ve kas iskelet sistemi bozuklukları açısından risk altında olan bir meslek grubudur. Bu çalışmada bir kadın kuaföründe verilen hizmetler esnasında ergonomik açıdan risk analizleri yapılmış, REBA ve RULA yöntemleri kullanılmıştır. Kuaför salonunda gerçekleştirilen 8 temel işlem değerlendirilmiş, 2 işlem yüksek riskli, 6 işlem orta riskli olarak tespit edilmiştir. Çalışma sonucuna göre kuaför sahibine önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Ergonomik Risk Analizi, Kas İskelet Sistemi Rahatsızlıkları, Kuaför, REBA, RULA

ERGONOMIC RISK ANALYSIS WITH REBA AND RULA METHODS IN WOMEN'S HAIRDRESSER

In working environments, the body takes position according to the work and processes. The deviation of the body from its normal posture, the strain on the limbs, overstretching, burden-bearing and prolonged standing work factors, and the lack of time between these unsuitable situations can result in work-related diseases. Today, using ergonomic risk analysis to determine the situations; the strain levels of the body parts of the employees, and the risk dimensions of the work and procedures are determined. In this context, hairdressers in the service sector are at risk in terms of ergonomic risk factors and musculoskeletal disorders due to their work-related duties. In this study, during the services provided by a female hairdresser, risk analyses were made in terms of ergonomics, and REBA and RULA methods were used. 8 basic operations performed in the hairdressing salon were evaluated, 2 transactions were determined as high risk and 6 transactions were determined as medium risk. According to the results of the study, suggestions were made to the hairdresser owner.

Keywords:

Ergonomic Risk Analysis, Musculoskeletal System Disorders, Hairdresser, REBA, RULA,

PDF

___

Akay, D., Dağdeviren, M. and Kurt, M. (2003). Çalışma Duruşlarının Ergonomik Analizi. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 18 (3), 73-84.
Aydemir Acar, G. (2020). Denizli’de Kadın Kuaförlerinin Boyun ve Üst Ekstremite Kas İskelet Sistemi Sorunları ve Ergonomik Risk Faktörleri ile İlişkisi. Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Uzmanlık Tezi, Denizli.
Baş, H. and Yapıcı, F. (2020). İş İstasyonlarında Çalışanlarda Zorlanmaya Neden Olan Duruşların Ergonomik Açıdan İrdelenmesi: Örnek Uygulama. Ergonomics, 3 (3), 128 – 137, doi: 10.33439/ ergonomi.789307.
CCOHS, (2014). Canadian Centre for Occupational Safety and Health. http://www.ccohs.ca/oshanswers/diseases/rmirsi.html Date Of Access: 06.04.2021.
Esen, H. and Fığlalı, N., (2013). Çalışma Duruşu Analiz Yöntemleri ve Çalışma Duruşunun Kas-İskelet Sistemi Rahatsızlıklarına Etkileri. Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 17 (1), 41-51.
Felekoğlu, B. and Özmehmet Taşan, S. (2017). İş ile İlgili Kas İskelet Sistemi Rahatsızlıklarına Yönelik Ergonomik Risk Değerlendirme: Reaktif/Proaktif Bütünleşik Bir Sistematik Yaklaşım. Journal of the Faculty of Engineering and Architecture of Gazi University, 32 (3), 777-793, doi: 10.17341/gazimmfd.337625.
Haslegrave, C. M. (1994). What Do We Mean by a ‘Working Posture’? Ergonomics, 37 (4), 781-799, doi: 10.1080/00140139408963688.
Hignett, S. and McAtamney L. (2000). Rapid Entire Body Assessment (REBA). Applied Ergonomics, 31 (2) 201-205, doi: 10.1016/s0003-6870(99)00039-3.
Hokmabadi, R. A., Esmailzade Kavaki, M. and Mahdinia, M. (2012). Evaluation of Ergonomic Postures of Hairdressers by Rapid Entire Body Assessment. Journal of North Khorasan University of Medical Science, 3 (4), 49- 54, doi: 10.29252/jnkums.3.4.49.
IEA, (2021). International Ergonomics Association. What is ergonomics? https://iea.cc/what-is-ergonomics/ Date Of Access: 06.04.2021.
Kahya, E. and Söylemez, S. (2019). Jant Sektöründe QEC ve REBA Yöntemleriyle Ergonomik Risk Değerlendirmesi. Karaelmas İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, 3 (2), 83-96, doi: 10.33720/kisgd.644584.
Karadağ, A. (1994). Yoğun Bakım Ünitelerinin Hemşireler Tarafından Ergonomik Açıdan Değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Bilim Uzmanlığı Tezi, Ankara.
Kır, İ. (2015). Adana ve Mersin Bölgesinde Seracılık Sektöründe Çalışanların Karşılaştığı Ergonomik Risklerin Değerlendirilmesi. Çalışma Ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü, İş Sağlığı ve Güvenliği Uzmanlık Tezi, Ankara.
Mahdavi, S., Mahdavi, MR., Safari, M., Rashidi, R., Dehghani, T. and Kosari, M. (2013). Evaluation of the Risk of Musculoskeletal Disorders Using Rapid Entire Body Assessment Among Hairdressers in Khorramabad, Iran, in 2014. JOHE, 2 (3), 138–145, doi: 10.18869/acadpub.johe.2.3.138.
Mattila, M., Karwowski, W. and Vilkki, M. (1993). Analysis of Working Postures in Hammering Tasks on Building Construction Sites Using the Computerized OWAS Method. Applied Ergonomics, 24 (6) 405-412, doi: 10.1016/0003-6870(93)90172-6.
McAtamney, L. and Nigel Corlett, E. (1993). RULA: A Survey Method for the Investigation of Work-Related Upper Limb Disorders. Applied Ergonomics, 24 (2), 91- 99, doi: 10.1016/0003-6870(93)90080-s.
Mermer, G., Türk, M. and Durusoy, R. (2014). Kadın Kuaförlerinin Çalışma Koşulları ve Mesleki Sağlık Sorunları. Türk Tabipleri Birliği Mesleki Sağlık ve Güvenlik Dergisi, 14 (51-52) 70-76.
Murrell, K.F.H. (1971). Ergonomics Man In His Working Environment. London: Campman and Hall.
Mussi, G. and Gouveia, N. (2008). Prevalence of Work-Related Musculoskeletal Disorders in Brazilian Hairdressers. Occupational Medicine, 58 (5), 367–369 doi:10.1093/occmed/kqn047.
Santos, J., Sarriegi, J. M., Serrano, N. and Torres, J. M. (2007). Using Ergonomic Software in Non-Repetitive Manufacturing Processes: A Case Study. International Journal of Industrial Ergonomics, 37 (3) 267-275, doi: https://doi.org/10.1016/j.ergon.2006.10.022
SCEAEC, (2021). Statistical Classification of Economic Activities in the European Community.https://biruni.tuik.gov.tr/DIESS/SozlukDetayıGetirAction.do?surumld=191&duzey=0&ustKod=yok Date Of Access: 06.04.2021.
Sundt Klip. https://at.dk/media/3176/frisoer_drejebog_basis_1016_rs.pdf Date Of Access: 07.05.2021.
TVQA, (2021). Turkish Vocational Qualifications Authority. https://portal.myk.gov.tr/index.php?option=com_meslek_std_taslak&view=taslak_listesi_yeni&msd=2&Itemid=432 Date Of Access: 06.04.2021.
RWHC, (2012). Regulation of Workplace Hazard Classes on Occupational Health and Safety.https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=16909&MevzuatTur=9&MevzuatTertip=5 Date Of Access: 06.04.2021.
Sadeghi Yarandi, M., Koohpaei, A., Arsang Jang, S. and Ebrahimi, A. (2018). Ergonomic Evaluation of Working Postures and Analysis of Relationship between Physical Activities with Musculoskeletal Disorders among Men Barbers in Karaj (Iran). Archives of Hygiene Sciences, 7 (2), 98-105, doi: 10.29252/ArchHygSci.7.2.98.