İnsan Kaynakları Yönetimi Alanındaki Bildirilerin Seyri: Ulusal Yönetim Ve Organizasyon Kongreleri Üzerine Bir Araştırma

Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de insan kaynakları yönetimi alanında yapılan çalışmalardaki değişimi Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongreleri kapsamında incelemektir. Bu bağlamda, düzenlenmeye başladığı ilk yıl olan 1993’den 2016 yılına kadar Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongrelerinde yayımlanan bildiri kitaplarındaki insan kaynakları alanındaki bildiriler, bildiri başlığı, yazar(lar)ın çalıştıkları kurum, yazar sayısı, kullanılan araştırma yöntemi ve örneklem açısından içerik analizine tabi tutulmuştur. Araştırma sonucunda alandaki bildiri sayılarının 2004 yılından itibaren arttığı, en çok çalışılan konuların kariyer yönetimi, stratejik insan kaynakları yönetimi, performans yönetimi olduğu ve nicel yöntemlerin daha fazla tercih edildiği görülmüştür.

Progress of Proceedings in The Field of Human Resources Management: A Research on National Management and Organization Congresses

The aim of this study is to investigate the change in the work done in the field of human resources management in Turkey within the scope of the National Management and Organization Congresses. In this context, papers in the field of human resources in the proceedings books published in the National Management and Organization Congress from 1993 to 2016, were subjected to content analysis in terms of the title of the paper, the institution authors (s) work, the number of authors, the research method used, and the sample. As a result of the research, it has been concluded that the number of the proceedings in the field has increased since 2004 and that the most studied subjects are career management, strategic human resources management, performance management and quantitative methods are more preferred by the researchers.

___

  • Akar, N. (2013). Türk yönetim yazınının son on yıllık kesitinde insan kaynakları yönetimine bakış. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 15(1), 72-87.
  • Aycan, Z. (2001). Human resource management in Turkey: Current issues and future challenges, International Journal of Manpower, 22(3), 252-260.
  • Bayat, B. (2008). İnsan kaynakları yönetiminin stratejik niteliği. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(3), 1-25.
  • Benligiray, S. (2009). Türkiye’de insan kaynakları yönetimi alanında yapılan lisansüstü tezler ve bu tezlerde incelenen temaların analizi: 1983-2008 dönemi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(1), 167-197.
  • Erçek, M. (2004). Çeviri, aktör ağları ve eksik/öncül kurumsallaşma: Türkiye’deki mesleki personel/insan kaynakları söyleminin yeniden kurgulanması, 1960-1999. Yönetim Araştırmaları Dergisi, 4(2), 129-195.
  • Eroğlu, O. (2016). 1923’ten günümüze Türkiye’de insan kaynakları yönetiminin gelişimi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 12(29), 181-193.
  • Kızıldağ, D. & Özkara, B. (2016). Türkiye'de örgütsel davranış araştırmalarındaki yönelimler: Ulusal yönetim ve organizasyon kongresi örneği. Yönetim Bilimleri Dergisi, 14(28), 611-631.
  • Koç, U., Türker, Y. & Özcan, H.M. (2013). Çevredeki bilim: Türkiye’deki insan kaynakları yönetimi araştırmaları. 21.Yönetim ve Organizasyon Kongresi, Kütahya, 252-253.
  • Mahoney, T. A. & Deckop, J. R. (1986). Evolution of concept and practice in personnel administration/human resource management (PA/HRM). Journal of Management, 12(2), 223-241.
  • Rotich, K. J. (2015). History, evolution and development of human resource management: a contemporary perspective. Global Journal of Human Resource Management, 3(3), 58-73.
  • Sağlam Arı G. & Boylu, Y. (2015). İş dünyasına yönelik yayınlarda insan kaynakları yönetimi: Türkiye’de yayınlanan dergiler üzerine bir araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 7(3), 123-142.
  • Sayılar, Y. (2004). İnsan kaynakları yönetimi alanında kuram ve araştırmanın gelişimi: stratejik olan ve olmayan perspektiflerden bir inceleme. Yönetim Bilimleri Dergisi, 3(1), 45-64.
  • Sayılar, Y. (2005). İnsan kaynakları yönetimi alanının Türkiye’deki gelişim çizgisi: Yönetim ve organizasyon kongreleri üzerine bir araştırma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(2), 147-174.
  • Tuncay, M. (2015). Türkiye ve ABD insan kaynakları yönetimi yazınlarının ele aldıkları konular açısından karşılaştırılması: bir içerek analizi (2004 – 2015). (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çankaya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Tunçer, P. (2012). Değişen insan kaynakları yönetimi anlayışında kariyer yönetimi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(1). 203-233.
  • Üsdiken, B. & Çetin, D. (1999). Türkiye’de akademik dünyanın yönetme işine yaklaşımında 1950’li yıllarla birlikte ne değişti. Amme İdaresi Dergisi, 32(4), 47-65.
  • Üsdiken, B. & Wasti, S. A. (2002). Türkiye'de akademik bir inceleme alanı olarak personel veya" insan kaynakları" yönetimi, 1972-1999. Amme İdaresi Dergisi, 35(3), 1-37.
  • Üsdiken, B. (1996). Importing theories of management and organization: The case of Turkish academia. International Studies of Management & Organization, 26(3), 33-46.
  • Van Buren, H. J., Greenwood, M. & Sheehan, C. (2011). Strategic human resource management and the decline of employee focus. Human Resource Management Review, 21(3), 209-219.
  • Vani, G. (2011). Evolution of Human Resource Management. Review of Management, 1(2), 127-133.
  • Wasti, S. A. (1998). Cultural barriers in the transferability of Japanese and American human resources practices to developing countries: The Turkish case. International Journal of Human Resource Management, 9(4), 608-631.
  • Wright, P. M. & McMahan, G. C. (1992). Theoretical perspectives for strategic human resource management. Journal of Management, 18(2), 295-320.
  • Yapıcı-Akar, N., Dirlik, O., Kıymalıoğlu, A., Yurtseven, Ö. & Boz, H. (2011). Uluslararası insan kaynakları yönetimi alanındaki güncel eğilimlerin stratejik yaklaşımlar ve bölgesel modeller açısından değerlendirilmesi: 1998-2008 kesitinde bir inceleme. Business and Economics Research Journal, 2(4), 97-113.