Hüseyin ÖZTÜRK, Bülent ERDOĞAN, Mithat ÇEVİK, Adnan AKIN

Kahveye Giden Kişilerin Boş Zaman Değerlendirme Alışkanlıklarının İncelenmesi

Anahtar Kelimeler:

Boş Zaman, Alışkanlık, Kahvehane

Kahveye Giden Kişilerin Boş Zaman Değerlendirme Alışkanlıklarının İncelenmesi

Bu çalışma kahveye giden kişilerin boş zaman değerlendirme alışkanlıklarının incelenmesi amacıyla yapılan betimsel bir çalışmadır. Çalışmanın araştırma grubunu, Gaziantep ilindeki boş zamanlarını değerlendirmek amacı ile kahvehaneye giden kişiler oluşturmaktadır.Araştırmaya toplam 421 kişi gönüllü olarak katılmıştır. Araştırma anketi iki bölümden oluşmakta olup birinci bölümde kişisel bilgi formu ikinci bölümde ise boş zaman değerlendirme alışkanlıklarını belirlemek amacı ile daha önce Binarbaşı (2006) tarafından geliştirilen boş zamanları değerlendirme anket formu kullanılmıştır. Çalışma verilerin analizinde istatistik program olan SPSS 16.0 paket programı kullanılmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler metotları frekans, yüzde kullanılmış olup P<0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir.Çalışma sonucunda; Kahveye 41 yaş ve üzeri kişilerin daha fazla tercih ettikleri, büyük bir çoğunluğunun ilkokul ve ortaokul mezunu oldukları ve çoğunlukla evli kişiler oldukları, çoğunlukla 1-2 çocuk sahibi oldukları, meslek olarak çoğunluğunun işçi oldukları ve aylık gelir olarak asgari ücret ve çok az üstü maaşla çalıştıklar görülmektedir.Boş zamanlarında kahvehaneye giden kişilerin çoğunlukla arkadaşları zaman geçirmek düşüncesinde oldukları ve kahvede zaman geçirmekten mutlu oldukları aynı zamanda dinlendirici buldukları ve boş zamanlarında kahveye gitme dışında kalan zamanlarında ise çoğunlukla T.V. seyrettikleri ve boş zamanlarında kahveye gitme dışında diğer etkinliklere katılamama sebepleri başında ilgili kurumlarda kendilerine hitap eden programların olmayışı ve ekonomik yetersizlikten kaynaklandığını yüksek oranda tercih etmişlerdir.

Keywords:

Leisure, Habits, Coffehouse,

PDF

___

Ayan, N. (2009). Sakarya emniyet müdürlüğü il merkezinde görevli polis memurlarının serbest zaman değerlendirme alışkanlıklarının incelenmesi: Yüksek lisans tezi, Sakarya üniversitesi sosyal bilimler enstitüsü, s.49-58. Sakarya.
Binarbaşı, S. (2006). Kütahya İlinde İlköğretim Okullarında görev Yapan Öğretmenlerin Boş Zamanlarını Değerlendirme Alışkanlıklarının Tespiti ve İncelenmesi: Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü. Kütahya.
Güngörmüş, HA. (2007). Özel Sağlık-Spor Merkezlerinden Hizmet Alan Bireyleri Rekreasyonel Egzersize Güdüleyen Faktörler. Doktora Tezi: Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, s.98-105. Ankara
Gökdeniz, A (2003). "Boş Zaman ve Rekreasyon Yönetimi." Detay Yayıncılık. Ankara.
Junıu, S. (2000).“Down shifting:Regaining the Essence of Leisure” Journal of Leisure Research, Vinter, v 32.
Karaküçük, S. (2008).Rekreasyon boş zaman değerlendirme: Gazi kitabevi.6.baskı. Ankara.
Karaküçük, S. (1996). Beden Eğitimi Öğretmeninin Yetiştirilmesinde Temel Sorunlar, Beden Eğitimi Öğretmeni Yetiştirme Paneline Sunulan Bildiri: Gazi Üniversitesi. Ankara.
Mavi, L. (2008). “Kütahya İlinde Görev Yapan Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenlerinin İş Doyum Düzeylerinin Belirlenmesi , Yüksek Lisans Tezi. Kütahya.
Özışık, Y. (1998). Kara Harp Okulu Öğretim Elemanlarının Rekreasyon Sorunları Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi: Gazi Üniversitesi, s.94. Ankara.
Özkökeli, N. (1998). Ankara Emniyet Müdürlüğü Çevik Kuvvet Şube Müdürlüğü Birim Elemanlarının Boş Zamanları Üzerine Bir Araştırma: Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, s.119-128. Ankara.
Öztürk, H. (2013).Sanayi Çalışanlarının Rekreaktif Aktivitelere Katılımlarının Örgütsel Bağlılık ve Tükenmişlik Düzeylerine Etkisi (Gaziantep Uygulaması) Doktora Tezi, s.101-102.
Pala, A. (2012). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenlerinin Boş Zaman Değerlendirme Alışkanlıklarının ve Mesleki Doyumlarının Tespiti ve İncelenmesi (İstanbul - Pendik Örneği): Sakarya üniversitesi sağlık bilimleri enstitüsü. Sakarya.
Sabbağ, Ç., Aksoy, E. (2011). Üniversite Öğrencileri ve Çalışanların Boş Zaman Etkinlikleri: Adıyaman Örneği.Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi.Yıl 3. Adıyaman.
Tanpınar, S. (2013).İstanbul İl Emniyet Teşkilatındaki 4 Farklı Departmanda Görevli Polislerin Sportif ve Rekreatif Aktivite Sıklıklarının Yaşam Kalitesi Üzerine etkisi: Yüksek lisans tezi. Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, s.118-123. Kayseri.
Tutal, Y. (2004). Öğretmenlerin Boş Zamanlarını Değerlendirme Biçimleri (Isparta Örneği): Yüksek Lisans Tezi. Isparta: Sosyal Bilimler Enstitüsü, s.171-189. Isparta.
Yazıcı, M. (1998) “Üniversite Öğrencilerinin Boş Zamanlarını Değerlendirme Anlayış ve Alışkanlıkları Üzerine Karşılıklı Bir Araştırma” Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi: Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor B., İstanbul.
Zorba, E. (1999). Herkes için spor ve fiziksel uygunluk: G.S.G.M .Eğitim Dairesi, Ankara.