Sosyal medyanın politik bir aradalığı sağlama potansiyeli

Çalışmada sosyal medyanın fikirleri ve argümanları radikalleştirdiği, marjinal fikirlerin ise eleştirel kamusal-rasyonel müzakerenin yapılmasının önüne geçen bir engel oluşturduğu ve böylelikle sosyal medyanın tıpkı toplumsal yapıda oluşan karşıtlıklar gibi daha keskin ve dışlayıcı biçimde yeniden üretildiği görüşü irdelenmiştir. Bu kabulden yola çıkıldığında savunu, agonistik toplumu savunan Laclau ve Mouffe’un düşünceleri doğrultusunda, toplumsal bloklaşmaların keskinleşen yapısı bağlamında sosyal medyanın toplumsal kargaşanın oluşmasından öte toplumu bir arada tutan tutkal görevini gördüğü görüşü ele alınmıştır. Özellikle, Türkiye’de iktidar aracılığıyla derinleşen, keskinleşen ve toplumsal kesimler arasında çatışmaya dönüşen karşıtlıkları yaygın kabulün aksine, toplumsal yapıyı bir arada tutan dinamikler olarak değerlendirilmiştir. Sosyal medyanın karşıtlıkları besleyen yönü bu bağlamda toplumu bir arada tutan eleştirel potansiyeli tartışılmış, bu tartışma, son dönemde sosyal medya üzerinde yapılan tartışmalarının toplumsal yapıdaki farklılıkları nasıl biçimlendirdiği iktidar dilinin izleri ile sosyal medyada örnekler üzerinden incelenmiştir. İnceleme sonucunda iktidar, sosyal medya ve marjinalleşen toplumsal fikirlerin çözüme ve bir ortaklığa dönük toplumsal işlevi olmadığı, facebook, tiwitter vb. sosyal medyaların var olan eşitsiz toplumsal yapıyı iddia edilenin aksine derinleştirmediği, var olan karşıtlıkları radikal biçimde yeniden ürettiği sonucuna ulaşılmıştır.

The potential of the social media to provide a political loyalty

In the study, it was accepted that social media radiated ideas and arguments, and marginal ideas constitute a barrier to critical public-rational negotiations, and that social media thus reproduces the contradictions that arise in the social structure more sharply and exclusively. On the basis of this acceptance, the argument was dealt with by Laclau and Mouffe, who defended the agonistic society, with the potential to criticize the social media in view of the sharpening nature of social blocs, the glue that holds society together rather than the formation of social disorder. In particular, the contradictions that deepened, sharpened and transformed into conflicts between the social segments in Turkey through power were regarded as dynamics that held society at the same time as widely accepted. The social media has been debating a critical potential holding the opposition and holding society together. This debate has been addressed through the recent "Presidentship" debate on social media. As a result of the examination, the result is reached; power, social media and marginalized social ideas are not solving and social function towards a partnership, social media such as facebook, tiwitter etc. do not deepen contrary to the claimed unequal social structure and radically reproduce existing antagonisms.    

___

  • Boyd, D. M. ve Nicole B. E., (2008). “Social Network Sites: Definition, History, and Scholarship”, Journal of Computer-Mediated Communication, 13 (2008), 210-230. Castells, M., (2001). The Internet Galaxy, Oxford: Oxford University Pres. Çelik, N. B., (1999). “Söylem Kuramları, Hegemonya Kavramı ve Kemalizm”, Doğu-Batı, Sayı: 2 (8), s. 27- 41, Ankara. Çelik, N. B., (2001). “Kemalizm: Hegemonik Bir Söylem”, içinde Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce: Muhafazakarlık, (edt.) Ahmet Çiğdem, İstanbul: İletişim Yayınları. Çelik, N. B., (2005). İdeolojinin Soykütüğü 1: Marx ve İdeoloji, Ankara: Bilim ve Sanat Yayınevi. Çoban, B. ve Zeynep Ö., (2003). Söylem ve İdeoloji, İstanbul: Su Yayınları. Laclau, E., (1998). İdeoloji ve Politika, İstanbul: Belge Yayınları. Laclau, E. ve Mouffe, C., (1992). Hegomanya ve Sosyalist Strateji, İstanbul: Birikim Yayınları. Mouffe, C., (2010). Siyasal Üzerine, İstanbul: İletişim Yayınları. Mouffe, C., (2015). Dünyayı Politik Düşünmek: Agonistik Siyaset, İstanbul: İletişim Yayınları. Uçkan, Ö., (2010). “Dijital aktivizm ne kadar etkili?”, Gennaration, S:5, Mayıs, http:// www.gennaration. com.tr/yazarlar/dijital-aktivizm-ne-kadar-etkili/ (Erişim Tarihi: 12.04.2013) van Dijk, T., (1999), “Söylemin Yapıları ve İktidarın Yapıları”, içinde Medya İktidar İdeoloji, (der ve çev.) Mehmet Küçük, Ankara: Bilim Sanat Yayınları.
  • van Dijk, T., (2003). “Söylem ve İdeoloji: Çokalanlı Bir Yaklaşım”, içinde Söylem ve İdeoloji, (haz.) Barış Çoban ve Zeynep Özaslan, İstanbul: Su Yayınları.