Yerel Halkın Bakış Açısından Antalya’da Turizm ve Etkilerinin İncelenmesi

Turizm etkinlikleri, faaliyetin gerçekleştiği coğrafî ortam ve kültürel çevre üzerinde olumlu ve olumsuz bazı etkilere neden olabilmektedir. Turizm faaliyetlerinin bir bölgede yaşayan yerel halk açısından olumlu ve olumsuz birtakım etkileri vardır. Bir taraftan ekonomik gelişmeyi destekleyerek yerel topluluklara çeşitli olanaklar sunarken, diğer taraftan tarfik sıkışıklığı, kalabalık, artan suç oranı, çevre ve doğal kaynakların tahribatı ve en kötüsü de yerel toplulukların sosyal norm ve kültürlerinin bozulması gibi olumsuzlukların ortaya çıkmasına neden olabilrmektedir. Bu çalışmanın amacı, Antalya’da yaşayan yerel halkın turizm ve turizmin etkileri üzerine düşüncelerini ortaya çıkarmaktır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden görüşme yöntemi benimsenmiştir. Araştırma, durum çalışması deseni üzerinde kurgulanmıştır. Katılımcılar, amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örneklem esaslarına uygun olarak seçilmiştir. Çalışmaya 17 yetişkin birey katılmıştır. Araştırmanın verileri yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak katılımcılarla yüzyüze yapılan görüşmeler yoluyla derlenmiştir. Elde edilen veriler betimsel analiz yoluyla çözümlenmiştir. Analiz sonucunda beş alt probleme ilişkin ortaya çıkan bulgular çeşitli kategoriler altında değerlendirmiştir. Katılımcıların turizm tanımlamalarına ilişkin, döviz kaynağı, tatil amacıyla bir yerden başka yere yapılan seyahat, ülkenin tanıtımına yönelik reklam aracı olması, geçim sağlamak için yapılan meslek ve yaşam tarzı olmak üzere beş tanımlama kategorisi elde edilmiştir. Katılımcıların geçmişte ve günümüzde Antalya’daki turizme ilişkin görüşleri; geçmişten günümüze kadar turizmde büyük gelişmeler olması, turizmde istenilen düzeyde gelişme yaşanmaması, turizmde çeşitliliğin artması, geçmişte altı ay yapılan turizmin tüm yıla yayılması ve daha önce Antalya merkezde yapılan turizmin taşrada da yapılmaya başlaması olmak üzere beş tanımlama kategorisi elde edilmiştir. Araştırma sonucu ortaya çıkan sonuçlara dayalı olarak araştırmacılara, yerel ve merkezî yöneticilere yönelik bazı öneriler sunulmuştur.

___

  • Ağaoğlu, K. O. (1991). Türkiye’de turizm eğitimi ve etkinliği. Ankara: MPM Yayıncılık.
  • Akıncı, Z., ve Kasalak, M. A. (2019). Sürdürülebilir Turizm Yöntemi Açısından Özel İlgi Turizminin Yeri ve Önemi. Çatalhöyük Uluslararası Turizm ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1, 161-182.
  • Arıkan, H. A., Aydın, A., Bozdağ, Ç., ve Acar, F. (2000). Deniz Turizmi ve Yatçılık Çalışma Grubu Görüşler, Öneriler ve Değerlendirmeler. İstanbul: T.C. Başbakanlık Denizcilik Müsteşarlığı.