TÜRK EDEBİYATINDA AZINLIKLARIN KONUŞMA DİLİ

Bir ülkede çeşitli dillerin konuşulması çok dilliliktir. Ana dilinden farklı bir ülkede yaşayan ve o ülkede konuşulan standart dili öğrenip konuşan insanların dili nasıl olur? Farklı etnik kökenlere sahip toplum ya da bireyler; yani azınlıklar, kendi ana dillerinden farklı bir ülkede yaşadıklarında, o ülkenin standart dilini hem konuşma hem de yazmada çok farklı sapmalar ile kullanmaktadırlar. Örneğin Türkiye’de çok çeşitli diller konuşulmaktadır. Ana dili Türkçe olmayan; ancak Türkiye’de tam zamanlı/yarı zamanlı yaşayanların, konuşma dilini farklı sapmalarla kullandıkları görülmektedir. Bu sapmalar ses, söz yapımı, söz dizimi vb. düzlemlerde gözlemlenebilir. Azınlıkların dili, bize sapmalardaki farklılıkları en iyi biçimde örnekler. Ana dillerini aile içinde ya da kendi sosyal çevrelerinde konuşan bu insanlar, standart Türkçeyi konuşurken, kendi ana dillerinin ses, şekil ya da sözdizimi özelliklerini ister istemez ikinci dile taşırlar. Bu da konuşma dilinde farklılıklara sebep olur. Bu farklılıkları günlük konuşma dilinde daha belirgin bir biçimde duyabilir ve gözlemleyebiliriz; yazı diline ise hikaye, roman, tiyatro vb. türler aracılığıyla yansımaktadır. Bildirimizde, 19. ve 20. yy’ a ait Türk edebiyatının çeşitli eserlerinden seçtiğimiz çeşitli örnekler ile standart Türkçe temelinde farklılıklar görülen kullanım özelliklerini sunacağız. 

THE SPOKEN LANGUAGE OF MINORITIES IN TURKISH LITERATURE

Multilingualism means that many languages are spoken in a country. How would be the language of people who live in different countries than their native lands and who learn and speak the standard language spoken in that country? When communities or individuals with different ethnic backgrounds-minorities living in different countries - use the standard language of that country with very different deviations in both speaking and writing. For instance, a wide range of languages are spoken in Turkey. It is seen that the people whose mother tongues are not Turkish but live either permanently or temporarily in Turkey use the spoken language with different deviations. These deviations can be observed in the form of sound, word coinage, syntax, and so on. The language of minorities best exemplify the differences in language deviations. These people who speak their mother tongue in the family or in their own social circles unavoidably carry the sound, form or syntax features of their mother tongues into the second language when they speak standard Turkish, which in turn leads to differences in the spoken language. We can hear and observe these differences more clearly in everyday language while they are reflected in the written language through genres such as story, novel, and theater and so on. In our communiqué, we will present the usage characteristics that differ on the basis of standard Turkish with various examples we have selected from various works of Turkish literature of the 19th and 20th centuries.

___

  • Bloomfield, L. (1979). Language, London.
  • Gürpınar, Hüsyin Rahmi (2011). Şıpsevdi, Everest Yayınları.
  • Karaağaç, G. (2013). Dil Bilimi Terimleri Sözlüğü, TDK Ankara.
  • http://www.karagoz.net/mandira_safasi.htm#.WUKQPevyjIU
  • Sami, Şemsettin (2002). Taaşşuk-ı Tal’at ve Fitnat, Akçağ Yayınları.
  • Taner, Haldun (2006). Tuş, YKY.
  • Vossler, Karl (1951). The Spirit of Language in Civilization, London.