İLKOKUL ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL KAYGI DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

İLKOKUL ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL KAYGI DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

        Sosyal kaygı, topluluk önünde konuşma, yemek yeme gibi eylemlerden kaçınma şeklinde ortaya çıkar. Sosyal kaygısı olan çocuk ve ergenler; sınıfta başkalarının önünde konuşma, tahtaya yazı yazma, başkalarıyla konuşma, okul tuvaletini kullanma, toplu halde yemek yeme konularında sıkıntılar yaşarlar ( Stein ve Stein,2008,Akt. Kauffman ve Landrum, 2015). Bu çalışmada İstanbul ili Avrupa bölgesindeki bir devlet ilkokulunun 4. sınıfında okuyan 40 kız ve 40 erkek öğrenciye hem sosyal kaygı ölçeği hem de çocuk kaygı ve depresyon ölçeği uygulanmıştır. Çalışma  grubundaki kız ve erkek öğrencilerin sosyal kaygı düzeyleri eşit bulunurken ortalama puanları da testin güvenirliği araştırmasındaki ortalama puanlarla benzerlik göstermektedir.  Kaygı ve depresyon ölçeği sonuçlarına göre ise 8 öğrencide yüksek düzeyde, 10 öğrencide ise sınırda kaygı ve depresyon görülmüştür. Sonuç olarak çocuk, aile, okul arasındaki etkileşim ve iletişimin normal sınırlar içinde olduğu öngörülebilir

___

  • Akgün,N.(1989). Obsesyonel Nevroz Saplantı-Zorlantı Bozukluğu. Ankara: Nobel Tıp Kitabevi.
  • Amerikan Psikiyatri Derneği (2013). DSM-5 Tanı Ölçütleri. Ankara: HYB ve Boylam Psikiyatri Enstitüsü
  • Austin, V.L. ve Sciarra,D.T. (2012). Çocuk ve ergenlerde duygusal ve davranışsal bozukluklar. Ankara: Nobel Yayınları
  • Bourne,E.J. (2010). The Anxiety and phobia workbook. USA: New Harbinger Publications, Inc.
  • Butcher, J.N., Mineka,S.ve Hooley,J.M. (2013) Anormal Psikoloji. İstanbul: Kaknüs Yayınları
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün,Ö.E., Karadeniz,Ş., Demirel,F.(2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Corey,G. (2005). Psikolojik danışma, psikoterapi kuram ve uygulamaları. Ankara: Mentis Yayınları
  • Demir,T., Eralp-Demir, D., Türksoy,N.,Özmen,E. ve Uysal,Ö. (2000) Çocuklar için sosyal anksiyete ölçeğinin geçerlik ve güvenilirliği. Düşünen Adam, 13 (1): 42-48 http://www.dusunenadamdergisi.org/ing/dergipdf/dusunen_adam_dergisi_24afead7f9814ed695977a1fc21d1213.pdf
  • Ersevim, İ. (1997). Freud ve Psikanalizin temel ilkeleri. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri
  • Görmez,V.Kılıçaslan,A.Ebesutani, C. (2017). Psychometric properties of the parent version of the revised child anxiety and depression scale in a clinical sample of Turkish children and adolescents. Child Psychiatry Human Development. 2017, 48 (6): 922-933. Güleç,C.(2006) Psikiyatrinin A-B-C’si. Ruhsal bozukluklar, tanısı ve tedavisi. İstanbul:Say Yayınları.
  • İşeri, A. (2011). Ben hasta değilim. Ed.Aysel Ekşi. Sosyal fobi. İstanbul: Nobel Tıp Yayınları.
  • Kauffman,J.M. ve Landrum,T.J.(2015). Dugusal ve davranışsal bozukluğu olan çocukların ve gençlerin özellikleri. Ankara: Nobel Yayınları
  • Kring,A.M., Johmson,S.L., Davison,G. Ve Neale,J. (2014). Abnormal psycholog. Singapure: Wiley
  • Öztürk, O.ve Uluşahin,A.(2011) Ruh sağlığı ve bozuklukları I. Ankara: Tuna Matbaacılık A.Ş.
  • Nolen-Hoeksema, S. (2011). Abnormal psychology. NY: McGraw-Hill International Edition.Şenol, S.(2007). Çocuk ve ergenlerde ansiyete bozuklukları, Psikiyatri temel kitabı. Ankara: HYB Yayınları.
  • Yüksel, N. (2006). Ruhsal hastalıklar. Ankara: MN Medikal ve Nobel Yayınları-