Cumhuriyet dönemiyle birlikte çocuk ve çocuk edebiyatı daha çok önemsenmiş ve birçok yazar çocuk edebiyatı alanında eserler ortaya koymaya başlamıştır. Bu yazarlardan biri de, Muzaffer İzgü’dür. Diyarbakır Öğretmen Okulu’ndan mezun olduktan sonra uzun yıllar öğretmenlik yapan yazar, kara mizah türünde yazarlık yaşamına başlar. Bu alanda yetişkinler için birçok öykü, roman ve oyunlar yazar. Daha sonra öğretmenlik mesleğinden getirdiği deneyimlerle çocuk edebiyatı alanına yönelerek öykü ve romanlardan oluşan 76 eser meydana getirir. İzgü’nün yetişkinler ve çocuklar için yazdığı 65 öykü kitabında çocuk ve eğitim teması geniş bir yer tutar. Çocuklar İzgü’nün eserlerinde vazgeçilmez bir unsurdur. Yazar, öyküleriyle çocukları eğitmeyi ve eğlendirmeyi amaçlar. İzgü’nün eserlerinde çocuklara paylaşma, yardımlaşma, fedakârlık, emeğe saygı, üretkenlik, güçsüzden yana olma, vatanını sevme, çevreye ve büyüklere saygılı olma gibi değerler verilmeye çalışılır. İzgü’nün eserlerinde eğitim konusu geniş bir yer tuttuğundan, eğitimin en önemli iki unsuru da bu öykülerde karşımıza sıkça çıkar. Bu iki unsur öğretmen ve öğrencidir. Öykülerde maddî sıkıntı çeken öğretmenler yer alsa da; okuyuculara örnek olması açısından iyi, fedakâr ve anlayışlı öğretmen tipleri daha çok anlatır. Öğrenci tipleri için de aynı durum geçerlidir. Her tipte öğrenci öykülerde yer alırken, çoğunluğu düzenli ve çalışkan öğrenciler oluşturur. Muzaffer İzgü öykülerinde çocuğu anlatırken, çocuk ve öğrenci bütünlüğünü bozmaz. Aynı zamanda öykülerde yer alan çocuklar, çoğunlukla fakir ve çalışmak zorunda olan tiplerdir. Öykülerin neredeyse hepsinde çocuk ve oyun kavramı birlikte verilmiştir. Oyun, İzgü’nün eserlerinde çocuktan ayrılmayan bir bütündür