Akademisyenlerin İngilizce Öğrenme Süreçlerine İlişkin Sosyo-kültürel ve Çevresel Faktörler

Akademisyenlerin İngilizceyi en etkin ve faydacı biçimde nasıl öğrenebileceklerini anlamayı ve keşfetmeyi amaçlayan bu durum çalışması Marmara bölgesinde bulunan bir devlet üniversitesinde farklı alanlarda görev yapmakta olan 37 akademik personelin 2017 – 2018 yıllarında Türkiye’de ve yurtdışında aldıkları İngilizce eğitimini nicel ve nitel yöntemlerle incelemiştir. Her iki yılda iki farklı grup halinde katılımcılara Türkiye’de ve yurtdışında verilen İngilizce eğitiminin öncesinde, esnasında ve sonrasında uygulanan sınavların incelenmesi neticesinde yurtdışında alınan dil eğitiminin Türkiye’de dilbilgisinin yoğun olarak verildiği İngilizce eğitiminden daha faydalı olduğu saptanmıştır. Öte yandan yürütülen odak grup görüşmeleri ve mülakatlarda katılımcılar büyük oranda sosyo-kültürel ve çevresel faktörlerin dil öğrenmede başat rol oynadığını belirtmişlerdir. Hem bilim dili, hem de aranan bir öznitelik olması sebebiyle akademik başarının önemli koşullarından bir tanesi haline gelen İngilizce eğitiminde klasik yöntemlerden ziyade sosyal ve kültürel etkileşim önemlidir ve dolayısıyla başta konuşma olmak üzere dil becerilerine daha çok ağırlık verilmelidir.

Anahtar Kelimeler:

Yabancı Dil Öğretimi, Eko-dilbilim, Sosyo-kültürel Etkileşim

Socio-cultural and Ecological Factors Related to English Learning Processes of Academicians

This case study, which aims to discover how academicians can learn English in a most efficient and utilitarian way, analysed English education of 37 academic staff from different departments of a state university in Marmara region with qualitative and quantitative methods. The participants received the education both in Turkey and abroad in 2017 and 2018. Results of the exams given before, during and after the education separately in both years show that education abroad is more beneficial than the grammar intensive education received in Turkey. On the other hand, in the interviews and focus group discussions, participants stated that socio-cultural and ecological factors play a vital role in language learning. English is an important requirement of academic success, as it is both the scientific language and a required qualification and social and thus cultural interaction is important rather than classical methods in learning English. Language skills, being speaking in the first place should be focused on more.

Keywords:

Foreign Language Teaching, Ecolinguistics, Socio-cultural Interaction,

PDF

___

Acat, M. B. ve Demiral, B. (2002). Türkiye’de yabancı dil öğreniminde motivasyon kaynakları ve sorunları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 31(31), 312-329. https://dergipark.org.tr/tr/pub/kuey/issue/10366/126878 adresinden erişildi.
Aktas, T. (2005). Yabancı dil öğretiminde iletişimsel yeti. Journal of Language and Linguistic Studies, 1(1), 89-100. http://dergisosyalbil.selcuk.edu.tr/susbed/article/view/694/646 adresinden erişildi.
Arran, S. (2013). Ecolinguistics and Globalization. In N. Coupland (Ed.), The Handbook of Language and Globalization. 413- 418. Malden, MA: Wiley-Blackwell.
Arslan, M. ve Akbarov, A. (2010). Türkiye’de yabancı dil öğretiminde motivasyon-yöntem sorunu ve çözüm önerileri. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 2(24), 179-191. http://sefad.selcuk.edu.tr/sefad/article/view/107 adresinden erişildi.
Aslan, N. (2008). Dünyada erken yaşta yabancı dil öğretimi uygulamaları ve Türkiye’deki durum. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(35), 1-9.
Berk, K. (2015). İngilizce yeterliliğinde sosyo-ekonomik ve kültürel faktörler: Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi örneği (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Chomsky, N. (2009). Bilgi Sorunları ve Dil: Managua Dersleri. (Çev. V. Kılıç). İstanbul: Bgst Yayınları.
Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry & research design: choosing among five approaches. Thousand Oaks, CA: Sage.
Çakır, S. (2014). Evrensel Dilbilgisine erişim ve ikinci dil edinimi sırasında doğal veriye maruz kalmanın etkileri. 27. Ulusal Dilbilim Kurultayı Bildiri Kitapçığı içinde. 80-86.
Çengel, Y. (2009). Türkiye’de yabancı dil eğitimi ve yabancı dilde eğitim. Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, 1(14), 3-11.
Demircan, Ö. (1988). Dünden bugüne Türkiye'de yabancı dil. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Demirpolat, C. B. (2015). Türkiye’nin yabancı dil öğretimiyle imtihanı: Sorunlar ve çözüm önerileri. İstanbul: SETA Yayınları. http://file.setav.org/Files/Pdf/20150707131308_131_yabancidil_web.pdf adresinden erişilmiştir.
EF (2018). English proficiency index. https://www.ef.com/epi/
EF (2019). English proficiency index. https://www.ef.com/epi/
Ellis, N. C. (2019). Essentials of a theory of language cognition. The Modern Language Journal, 103, 39-60. doi:10.1111/modl.12532
Gömleksiz, M. N. (1993). Yükseköğretimde yabancı dil öğretimi ve sorunları: Fırat Üniversitesi örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Fırat Üniversitesi, Elazığ.
Gömleksiz, M. N., Elaldı, Ş. (2011). Yapılandırmacı yaklaşım bağlamında yabancı dil öğretimi. Turkish Studies International Periodical for The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 6(2), 443-454.
Kramsch, C., & Steffensen, S. V. (2008). Ecological perspectives on second language acquisition and socialization. In P. A. Duff & N. H. Hornberger (Eds.), Encyclopedia of Language and Education. 17–28. Boston: Springer Science.
Kravchenko, A. (2016). Two views on language ecology and ecolinguistics. Language Sciences, 54, 102–113. doi: 10.1016/j.langsci.2015.12.002
Lier, L. V. (2002). An ecological-semiotic perspective on language and linguistics. In Kramsch, C. (Ed.), Language Acquisition and Socialization. Ecological Perspectives. (140–164). Londra: Continuum.
Ludwig, R., Pagel, S., & Mühlhäusler, P. (Eds.) (2018). Linguistic Ecology and Language Contact. Cambridge: Cambridge University Press. Mey, J. L. (2018). Ecology, language, and pragmatics. Revue Roumaine de Linguistique, 63(1-2), 9-19. http://www.lingv.ro/images/RRL%201-2%202018%2003-Jacob.pdf adresinden erişildi.
OECD (2019), Education at a Glance 2019: OECD Indicators, OECD Publishing, Paris, https://doi.org/10.1787/f8d7880d-en.
Özdemir, E.A. (2006). Türkiye’de İngilizce öğreniminin yaygınlaşmasının nedenleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 28-35.
Robertson, R. (1997). Glocalization: Time-space and homogeneity-heterogeneity. Global Modernities. London: Sage, 25-44.
Sapir, E. (1929). The status of linguistics as a science. Language, 5(4), 207–214. doi: 10.2307/409588
Steffensen, S. V., & Fill, A. (2014). Ecolinguistics: the state of the art and future horizons. Language Sciences, 41, 6–25. doi: 10.1016/j.langsci.2013.08.003
Türker, M (2007). Proje tabanlı öğrenmenin yabancı dil kullanımında konuşma yeterliliğine etkisinin değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Uçak, S. (2016). Dil öğrenimi ve edinimi üzerine bir tartışma. İstanbul Aydın Üniversitesi Aydın TOMER Dil Dergisi. 1(1), 65-80.
Yapıcı, Ş. (2004). Çocukta dil gelişimi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 1(1), 1-17. https://j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/view/101 adresinden erişildi.
Yin, R. (2009). Case study research: Design and methods. Thousand Oaks, CA: Sage.
Yin, R. (2016). Qualitative research from start to finish. New York: The Guilford Press.
Worsley, P. (2007). Sınıf. H. Erbaş (Ed.) Fark/Kimlik Sınıf içinde. Ankara: Eos Yayınevi. 129-172.
Yüksek Öğretim Kurumu (2019). YÖK–Yabancı dil eğitim bursu (Duyuru) https://basin.yok.gov.tr/DuyuruBelgeleri/2019/basin_duyurusu_yok_yabanci_dil_egitim_bursu_2019.pdf