Kamusal Alanın Kavramsal Sınırları

Bu çalışmanın amacı çağdaş sosyal teoride sıklıkla değinilen bir tema olan kamusal alanın kavramsal sınırlarını ortaya çıkarmaktır. Kamusal alanın fenomenolojik olarak ihtiva ettiği öğelerin ne olduğu, nasıl bir işlev sergilediği incelemenin temel sorunsalını teşkil etmektedir. Bu bağlamda, çalışmada öncelikle kamusal alana günümüz anlamını kazandıran teorik çabalara değinilmiştir. Hannah Arendt, Jürgen Habermas, Oskar Negt-Alexander Kluge, Richard Sennett ve Nancy Fraser’in kavramın politika teorisine dahil olmasında oynadıkları rol incelenmiştir. Takiben, kavramın günümüz ve önceki tarihler arasında ihtiva ettiği anlamda herhangi bir değişiklik olup olmadığı sorgulanmaya çalışılmıştır. Bu doğrultuda kavramın semantik kökleri ve işlevsel nitelikleri araştırılmıştır. Daha sonra, kamusal alanın özel alandan farkları incelenerek aleniyet ve çoğulluğun kavramsal olarak kurucu nitelikler sergilediği tespit edilmiştir. Çalışmada, son olarak, kamusal alanın politika ve demokrasiyle ilişkisine değinilmiştir. Böylelikle, kavramın fenomenolojik bütünlüğü açısından aleniyet ve çoğulluğun yanı sıra demokrasiye de gereksinim duyduğu anlaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Kamusal alan, Demokrasi, Siyasallık

PDF

___

Arendt, Hannah. The Origins of Totalitarianism. New York: Houghton Mifflin Harcourt, 1973.
Arendt, Hannah. The Human Condition. Chicago: The University of Chicago Press, 2nd Edition, 1998.
Arendt, Hannah. Totalitarizmin Kaynakları/2 Emperyalizm. Çev., Bahadır Sina Şener. İstanbul: İletişim Yayınları, 1998.
Baudrillard, Jean. Simülakrlar ve Simülasyon. Çev., Oğuz Adanır, Ankara: Doğu Batı Yayınları, 8. bs., 2014.
Berman, Marshall. Katı Olan Herşey Buharlaşıyor. Çev., Ümit Altuğ ve Bülent Peker. İstanbul: İletişim Yayınları, 16. bs., 2013.
Canovan,Margaret. “Önsöz”, içinde Arendt, Hannah. İnsanlık Durumu. Çev., Bahadır Sina Şener. İstanbul: İletişim Yayınları, 4. bs., 2009.
Dacheux, Eric. “Kamusal Alan: Demokrasinin Anahtar Bir Kavramı”. Kamusal Alan. Der., Eric Dacheux. Çev., Hüseyin Köse. İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 2012.
Dean, Jodi. "Why Net is not a Public Sphere". Constellations. 10/1 (2003): 95-112.
Dictionary.com. “Private”. Erişim 25 Aralık, 2017.http://www.dictionary.com/browse/private?s=t Dinçkol, Bihterin. “Yönetilenlerin “Öz” Yönetimi – Kamuoyu”. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 5/10 (2006/2): 49-66.
Düring, Bleda S. Küçük Asya’nın Tarih Öncesi, Çev., Azer Keskin, İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları, 2016.
Eder, Klaus. “The Public Sphere”. Theory, Culture & Society. 23/ 2-3 (2006): 607-611.
Etimoloji Türkçe. “Amme”. Erişim 15 Ekim, 2017. https://www.etimolojiturkce.com/kelime/amme
Etimoloji Türkçe. “Kamu”. Erişim 10 Ekim, 2017. https://www.etimolojiturkce.com/kelime/kamu
Etimoloji Türkçe. “Umum”. Erişim 15 Ekim, 2017. https://www.etimolojiturkce.com/kelime/umum
Fraser, Nancy. “Kamusal Alanı Yeniden Düşünmek: Gerçekte Varolan Demokrasinin Eleştirisine Bir Katkı”. Kamusal Alan, ed. Meral Özbek. İstanbul: Hil Yayın, 3. bs., 2015, ss. 103-132.
Fuchs, Christian. "Google Capitalism". tripleC. 10/1 (2012): 42-48.
Habermas, Jürgen. İletişimsel Eylem Kuramı. Çev., Mustafa Tüzel. İstanbul: Kabalcı Yayınevi, 2001.
Habermas, Jürgen. Kamusalllığın Yapısal Dönüşümü. Çev., Mithat Sancar ve Tanıl Bora. İstanbul: İletişim Yayınları. 8. bs., 2009.
Hanada, Tatsuro. “The Japanese ‘Public Sphere’: the Kugai”. Theory, Culture & Society. 23/2–3 (2006): 612-614.
Heywood, Andrew. Siyaset Teorisine Giriş. Haz., Bilge Özel. Çev., Hızır Murat Köse. İstanbul: Küre Yayınları, 8. bs., 2017.
Horkheimir, Max. Akıl Tutulması. Çev., Orhan Koçak, İstanbul: Metis Yayınları, 8. bs., 2010.
Japonca Türkçe Sözlük. “Kamu”. Erişim, 8 Aralık, 2017. http://jptr.org/?key=kamu
Karadağ, Ahmet. “Kamusal Alan Modelleri: Çoğulcu Perspektiften Bir Değerlendirme”. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. 58-3 (2003): 171-195.
Köroğlu, Cemile Zehra ve Muhammet Ali Köroğlu. “Klasik Kamusal Alan Modelleri Ve Türkiye’nin Kamusal Alan Tecrübesi Üzerine Genel Bir Değerlendirme”. International Journal of Social Science. 6/4 (2013): 913-936.
Langenscheidt Sözlük, “Öffentlichkeit”. Erişim: 5 Aralık 2017. https://tr.langenscheidt.com/almanca-turkce/oeffentlichkeit#sense-1.1.1
Lippmann, Walter. The Phantom Public. New Brunswick: Transaction Publishers, 1993.
Nancy, Jean Luc. Demokrasinin Hakikati. Çev., Murat Erşen. İstanbul: Monokl Yayınları, 2010.
Negt, Oskar and Alexander Kluge. Public Sphere and Experience Analysis of the Bourgeois and Proletarian Public Sphere. Trans. Peter Labanyi, Jamie Owen Daniel and Assenka Oksiloff. Minneapolis: University of Minnesota Press, 1993.
Online Etymology Dictionary. “Public”. Erişim, 13 Ekim, 2017. http://www.etymonline.com/word/public.
Özbek, Meral. "Giriş: Politik Kamusal Alan ve Kolektif Yaratıcılık". Kamusal Alan, Ed., Meral Özbek. İstanbul: Hil Yayın, 2004, ss. 181-231.
Parkinson, C. Northcote. Siyasal Düşüncenin Evrimi. Çev., Mehmet Harmancı. İstanbul: Remzi Kitabevi, 1976.
Rousseau, J. J. Toplum Sözleşmesi. Çev., Vedat Günyol. İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları, 2016.
Sennett, Richard. Kamusal İnsanın Çöküşü. Çev., Serpil Durak ve Abdullah Yılmaz. İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 3. bs., 2010.
Siir.gen.tr. “Biz Kimseye Kin Tutmayız”. Erişim 10 Ekim, 2017.http://www.siir.gen.tr/siir/y/yunus_emre/biz_kimseye_kin_tutmayiz.htm
Tassin, Etienne. “Ortak Alan mı Kamusal Alan mı? Topluluk ve Aleniyetin Karşıtlığı”. Kamusal Alan. Der., Eric Dacheux. Çev., Hüseyin Köse. İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 2012.
TDK Büyük Türkçe Sözlük. “Kamu”. Erişim 10 Ekim, 2017.http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5bbf5a39447480.44573764
TDK Büyük Türkçe Sözlük. “Umum”. Erişim 15 Ekim, 2017.http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5bbf638e967796.65178646
TDK Büyük Türkçe Sözlük. “Özel”. Erişim 21 Aralık, 2017.http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5a3bed4fd49364.52730221
Tocqueville, Alexis de. Amerika’da Demokrasi. Çev. Seçkin Sertdemir Özdemir. İstanbul: İletişim Yayınları, 2016.
Yılmaz, Zafer. “Hannah Arendt’te Kamusal Alan – Özel Alan Ayrımı ve Modern Çağda Toplumsal Alan”. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, 2007.
Yükselbaba, Ülker. Habermas ve Kamusal Alan: Burjuva Kamusallık İlkesinden, İletişimsel Kamusallığa Geçiş. İstanbul: XII Levha Yayınları, 2012.