Gannuşi’nin “Siyasetsiz” Siyaset Felsefesinin Kritiği
Bu çalışma, Raşid Gannuşi'nin siyasetin doğasına dair temel varsayımlarını sorgulamayı amaçlamaktadır. Gannuşi'nin siyaset tasavvurunun birinci varsayımı, siyaset ile devleti özdeş kabul etmesi, sosyal/sivil alanı siyasetten berî bir "hizmet" alanı olarak görmesidir. İkinci olarak Gannuşi, devleti nötr, ideolojik mücadele ve çatışmalardan berî bir alan olarak görmektedir. Üçüncü olarak ise Gannuşi farklı siyasal kimliklerin ve taleplerin nihayetinde uzlaşabileceğini, dolayısıyla aralarındaki farklılıkların arızi ve geçici olduğunu iddia etmektedir. Gannuşi'nin siyasete dair verili kabul ettiği bu üç temel yaklaşım siyasal kavramından hareketle tartışılmaktadır. Gannuşi bu çalışmada, Nahda ve Tunus İslami hareketinin önemli bir aktörü ve lideri özelinde tartışılmamakta, genel olarak İslamcılığın tarihsel süreçteki gelişimi ve deneyimleri üzerine düşünen ve de İslamcılık ve İslami hareketler bağlamında etkili ve fikrine başvurulan bir kanaat önderi olarak ele alınmaktadır
The Critique of Ghannoushi’s Political Philosophy Without Politics
This article aims to examine Rachid al-Ghannoushi’s fundamental assumptions on the nature of politics. The first assumption of Ghannoushi’s political imagination is that he reduces politics to the state and a spesicif institutional ensemble and sees social/civil field as merely social service by exempting it from politics. Secondly, Ghannoushi envisions the state to be a neutral mechanism far from ideological struggles and conflicts. Thirdly, Ghannoushi claims that different politicial identities and demands comes to a consensual point of view at the end of the day, the differences among them are transitory and insignificant. Ghannoushi’s three given assumptions on the nature of politics are analysed through the notion of political. In this study, Ghannoushi is not discussed in the context of Nahda and the Islamic Movement in Tunusia where he is a pioneering figure and leader, but he is examined as a thinker on the development and experiences of Islamism and as an effective opinion leader being referred to on Islamism and Islamic Movements
___
- Concluding Statement of Ennahdha’s Tenth Party Conference. (2016). https://www.facebook.com/Nahdha.International/posts/703054249797836?comment_id=704295199673741&comment_tracking=%25257B%252522tn%252522%25253A%252522R%252522%25257D adresinden 08 Şubat 2016 tarihinde edinilmiştir.
- Ebu-Rabi, İbrahim M. (2005). Çağdaş Arap Düşüncesi: 1967 Sonrası Arap Entelektüel Tarihi Araştırmaları. (İ. Kapaklıkaya, Çev.) İstanbul: Anka Yayınları.
- Gannuşi, R. (2003). İslami Harekette Çelişki : Siyasal Parti mi, Reformist Örgüt mü?. A. el-Efendi (Ed.), İslam ve Modernliği Yeniden Düşünmek içinde (s. 155–170). İstanbul: Pınar Yayınları.
- al-Ghannoushi, R. (2010). Islamic Movements: Self-Criticism and Reconsideration. M. Abu-Rabi’ (Ed.), The Contemporary Arab Reader on Political Islam içinde (s. 130–134). London : Edmonton: Pluto Press.
- el-Gannuşi, R. (2010). Laiklik ve Sivil Toplum. İstanbul: Mana Yayınları.
- Ghannouchi, R. (2013). The state and religion in the fundamentals of Islam and contemporary interpretation. Contemporary Arab Affairs, 6(2), 164–171. https://doi.org/10.1080/17550912.2013.783184.
- Ghannouchi, R. (2016). From Political Islam to Muslim Democracy. Foreign Affairs, (September/October 2016). https://www.foreignaffairs.com/articles/tunisia/political-islam muslim-democracy adresinden 31 Aralık 2016 tarihinde edinilmiştir.
- Ghannouchi’s Speech at the Opening Ceremony of the Tenth Party Congress of en-Nahda. (2016). https://www.facebook.com/Nahdha.International/posts/700729823363612 adresinden 28 Aralık 2016 tarihinde edinilmiştir.
- Glynos, J. & Howarth, D. (2007). Logics of Critical Explanation in Social and Political Theory. Londra-New York: Roudledge.
- Kaya, A. & Mercan, M.H. (2016). Rethinking Islamism Through Political. M. H. Mercan (Ed.), Transformation of the Muslim World in the 21st Century içinde (s. 1-12). Newcastle: Cambridge Scholars Publishing.
- Laclau, E. (1990). New Reflections on the Revolution of Our Time. London: Verso.
- Laclau, E. (1998). Yapıbozum, Hegemonya, Pragmatizm. C. Mouffe (Ed.), Yapıbozum ve Pragmatizm içinde (s. 81- 111). İstanbul: Sarmal Yayınevi. Laclau, E. (2000). Evrensellik, Kimlik ve Özgürleşme. (E. Başer, Çev.) İstanbul: Birikim.
- Laclau, E. & Mouffe, C. (2001). Hegemony and Socialist Strategy: Towards A Radical Democratic Politics. Londra-New York: Verso.
- Lefort, C. (1988). Democracy and Political Theory. Cambridge: Polity Press.
- Lefort, C. (2012). Machiavelli in the Making. (M. B. Smith, Çev.) Evanston: Northwestern University Press. Marchart, O. (2007). Post-Foundational Political Thought. Edinburgh: Edinburgh University Press.
- Mouffe, C. (2008). Siyasetin Dönüşü. (F.Bakırcı & A.Çolak, Çev.) Ankara: Epos Yayınları.
- Mouffe, C. (2010). Siyasal Üzerine. (M. Ratip, Çev.) İstanbul: İletişim.
- Norval, A. (2004). Hegemony after Deconstruction: The Consequences of Undecidability, Journal of Political Ideologies, 9 (2), 139–157.
- Ricoeur, P. (1965). History and Truth. Evanston: NorthWestern University Press.
- Roy, O. (1994). The Failure of Political Islam. Harward University Press.
- Schmitt, C. (2005). Siyasi İlahiyat: Egemenlik Üzerine Dört Bölüm.(E.Zeybekoğlu, Çev.) Ankara: Dost Yayınları.
- Schmitt, C. (2009). Siyasal Kavramı. (E. Göztepe, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.
- Tamimi, A. S. (2001). Rachid Ghannouchi: A Democrat within Islamism. New York: Oxford Univers
- ISSN: 2146-7099
- Yayın Aralığı: 4
- Yayıncı: İlmi Etüdler Derneği
Sayıdaki Diğer Makaleler
Ahmet Çaycı, İslam Mimarisinde Anlam ve Sembol, Konya: Palet Yayınları, 2017, 267 s
Gannuşi’nin “Siyasetsiz” Siyaset Felsefesinin Kritiği
Türkiye’de Sivil Toplum Kuruluşlarının Medyada Görünürlüğü
Tutunmadan Tutulmaya Kimlik: Mavi Gök Orda mı?