İnhalasyon anestetiklerinin kas gevşetici ajanları değişik derecelerde etkilediği bilinmesine rağmen, yeni bir kas gevşetid olan rokuronyum üzerine etkileri hakkında az araştırma mevcuttur. Bu çalışmanın amacı inhalasyon anestetiklerinden halotan, sevofluran ve isofluranın, rokuronyumun sinir-kas blokajı üzerine etkilerini araştırmaktır. Etik komitenin iznini takiben elektif cerrahi geçilecek ASA I-II, 23-70 yaş arasında her iki cinsten, 30 olgu çalışmaya dahil edilip, rasgele üç gruba ayrıldı. Anestezi indüksiyonu sodyum tiyopental 6 mg/kg, lidokain 1 mg/kg ve fentanil 1 mg/kg ile, kas gevşemesi rokuronyum 0.6 mg/kg ile intravenöz olarak sağlandıktan sonra, anestezi %66 NjO/O2 karışımına, I.grupta halotan %0.8, II,grupta izofluran %1.2, III.grupta sevofluran %1.7 end-tidal konsantrasyonda eklenerek idame ettirildi. Sinir-kas monitorizasyonu TOF-Guard (Biometer) sinir stimülatorü kullanılarak sağlandı. İndüksiyon sonrası supramaksimal uyarıya yanıt kalibrasyonunu takiben birinci dakikada olgulara 0.6 mg/kg rokuronyum verilerek 60 saniye sonra entübasyon gerçekleştirildi. Entübasyon koşulları mükemmel, iyi, kötü ve yetersiz olarak değerlendirildi. Etki başlama zamanı (T, max) klinik etki süresi (T,% 25) ve derlenme süresi (T,%25-%75) kaydedildi. Sonuçlar Kruskal-Wallis testi ve Varyans analiziyle değerlendirildi. Rokuronyumun blok zamanlarına halotan, izofluran ve sevofluranın etkileri arasında etki başlama zamanı ve klinik etki süresi karşılaştırıldığında istatistiksel olarak fark bulunmadı (p>0.05). İstatistiksel olarak farlılık saptanan derlenme sürelerinde ise sevofluran grubunda derlenme diğer gruplara göre en uzun saptandı, halotan grubu ise en kısa derlenme süresine sahipti (p

It is a well-known fact that various inhalation anesthetics augment neuromuscular block produced by nondepolarizing neuromuscular blocking agents to varying degrees. There are only a few reports concerning the influence of inhalation anesthetics on the neuromuscular blocking action of rocuronium. The purpose of this investigation is to determine the effects of halothane, isoflurane and sevoflurane anesthesia on neuromuscular blocking effect of rocuronium. Following approval from our ethic comittee, 30 ASA I-II patients of either sex, aged 23-70 years old, were scheduled for elective surgery. Patients were randomly allocated to three groups. Induction of anesthesia was performed 6 mg/kg of thiopental and 0.6 mg/kg of rocuronium, 1mg/kg of fentanyl, 1mg/kg of lidocaine and maintained by 66% nitrous oxide and halothane (0.8%) in oxygene in group I, isoflurane (1.2%) in group II and sevoflurane (1.7 %) in group III. The EMG response of the adductor pollicis was monitored by TOF-Guard stimulator (Biometer). 60 seconds after the administration of rocuronium 0.6 mg/kg IV endotracheal intubation was performed and intubation conditions were assessed and scored as excellent, good, poor and inadequate. Following intubation, whenever T1 returned to 25% control additional doses of rocuronium was given (0.2 mg/kg). The onset time (T1max), duration of block (T1 25 %), recovery times (T1 75 % - 25 %) were the parameters measured. The results were analyzed with Kruskal-Wallis and Analysis of variance tests. Comparing halothane, isoflurane and sevoflurane groups, there were no statistically significant differences between their effects on the onset time and duration of block with rocuronium (p>0.05). Only recovery times were different in three groups. Recovery in sevoflurane group was longer than the other two groups. Halothane group had the shortest recovery from neuromuscular block with rocuronium(p