ÂŞIK SITKI BABA DÎVANI’NDA DEVRİYELER
Dede Kargın
aşiretine mensup Malatyalı bir ailenin çocuğu olarak Tarsus Yenice’de doğan ve
ömrünün bir kısmını Harız’da (Gümüştepe/Merzifon) geçiren ve orada medfun
bulunan Sıtkı Baba (1865-1928), XIX. yüzyıl sonlarında XX. yüzyıl başlarında
yaşamış bir Bektaşî şairidir. Asıl adı Zeynelabidin olan şair, eserlerinde
Sıtkı veya Pervane mahlasını kullanmıştır. Araştırmamızda Sıtkı Baba Divanı’nda
bulunan dört devriyeden yola çıkılarak Sıtkı’nın devir anlayışı üzerinde
durulacak ve seçilen metinler, şekil ve içerik açısından çözümlenecektir.
___
- 1. Ak. İ., Turan, S., Dikmen, M.K., Nasihatname-i Sıdkı (İnceleme-Metin), Süleyman Demirel Ünv. SBE TDE ABD, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Isparta 2012.
- 2. Akbulut, Aşık Sıdkı Babanın Mevalid-i Aşk (Aşkın Doğuşları) Eseri, Yeniceli Aşık Sıdkı Baba Sempozyumu (Mersin 2016)’nda Sunulmuş Yayımlanmamış Bildiri.
- 3. Altınok, B. Yaşa, Son Dönemin Güçlü Ozanı Sıdkı Baba, Alevilik Bektaşilik Araştırmaları Dergisi, S. 9, 2014, s. 127-154.
- 4. Altınok, B. Yaşa, Sıdkı Baba Divanı, Sistem Ofset Basımevi, Ankara 2013.
- 5. Artun, Erman, Ansiklopedik Halkbilimi Halk Edebiyatı Terimler Sözlüğü, Karahan Kitabevi, Adana 2014.
- 6. Aydoğan, Tuğba, Bektaşi Şairi Âşık Sıdkı Baba’nın Nasihatnamesi, Celal Bayar Üniversitesi Dergisi, C. 9, S. 2, Yıl:211, s. 290-312; türkoloji.cu.edu.tr.
- 7. Bacakoğlu, Zehra, Türk edebiyatında Devriyyeler, Necatibey Eğitim Fakültesi, Balıkesir 1984, Yayımlanmamış Lisans Tezi.
- 8. Bölükbaşı, Rıza Tevfik, Serab-ı Ömrüm ve Diğer Şiirleri, Hazırlayan: Abdullah Uçman, Kitabevi, İstanbul 2005, Büyük Devriye, s .221-24
- 9. Birdoğan, Nejat, Anadolu’nun Gizli Kültürü Alevilik, Berfin Yay., İstanbul 1994.
- 10. Coşkun, Nilgün Çıblak, Alevi Cemlerinde Nefesler, Otorite Yay., İstanbul 2014.